Tagged definitions (305)
Showing 141-150 from 305

Έχω τον απόλυτο έλεγχο του τηλεκοντρόλ και επιλέγω κανάλια κατά το δοκούν.

Σημαίνει «Εύρηκα!», διάνα, επιτυχία γενικότερα.

Ο όρος έλκει την καταγωγή του από το παιχνίδι Bingo, που παίζεται με κάρτες που περιέχουν νούμερα (κάτι σαν το Λότο) και ήταν πολύ διαδεδομένο στο Ηνωμένο Βασίλειο, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Παρόμοια παιχνίδια παίζονται και σε άλλα μέρη του κόσμου, π.χ. ΗΠΑ, Καναδάς κλπ.

Στην Ελλάδα το Bingo δεν είναι καθόλου διαδεδομένο. Κατά τα εβδομήνταζ ο Νίκος Μαστοράκης προσπάθησε να το φέρει στα μέρη μας, αλλά απέτυχε και έφυγε στην Αμερική σαν κυνηγημένος. Αργότερα, όπως είναι γνωστό, επανήλθε με άλλες παπαριές τις οποίες εφήρμοσε και εδραίωσε, με μεγάλη επιτυχία είναι η αλήθεια, στο ελληνικό τηλεοπτικό γίγνεσθαι.

Πρόκειται για ψευδώνυμο με το οποίο έγινε πασίγνωστος ο Bill Cardille, κυρίως στις ΗΠΑ, κατά την 20ετία 1963-1983, μέσω της Σαββατοβραδινής τηλεοπτικής εκπομπής «Chiller Theatre» απ' όπου του βγήκε και το παρατσούκλι. Ο Cardille ήταν άνθρωπος της τηλεόρασης και του θεάματος γενικότερα και έκανε αμέτρητες παραγωγές ποικίλου περιεχομένου (από πρωινάδικα μέχρι αθλητικά), ενώ ταυτόχρονα παρουσίαζε ο ίδιος αρκετές από αυτές.

Σημαίνει τον άνθρωπο που κάνει τα πάντα, τον ακούραστο, αυτόν που καταγίνεται ταυτόχρονα με πολλά και ποικίλα αντικείμενα.

Η αδειοδότηση ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών στην Ελλάδα σήμανε την ίδρυση πλήθους σχετικών μαγαζακίων ανά την επικράτεια σε πόλεις και πολίχνες. Άλλωστε η τοπική αυτοδιοίκηση είχε παίξει μεγάλο ρόλο ως παράγων πίεσης στο άνοιγμα των συχνοτήτων στο δεύτερο μισό των ογδόνταζ, είτε με αμιγώς βλαχοδημαρχικά - αποκεντρωτικά κίνητρα τύπου Αλή Πασά της κακιάς ώρας, είτε ως δούρειοι ίπποι ντόπιων οικονομικών συμφερόντων, είτε και τα δυο και άλλα τόσα, άλλωστε η ήττα είναι πολυπαραγοντική και η δράση πολύμορφη.

Όχι ότι δε θα μπορούσαν τα μικρά μέσα ενημέρωσης να παίξουν ρόλο θετικό στις τοπικές κοινωνίες, αλλά στην Ελλάδα ήμασταν, που σημαίνει ότι τα τοπικά μέσα, ιδιωτικά και αυτοδιοικητικά, απ΄ αρχής υπήρξαν φτηνές απομιμήσεις των μεγάλων καναλιών, οχήματα μωροφιλοδοξιών, λαμογείωσης με τα πραγματικά προβλήματα του κόσμου, εκφραστές κομματικών βάσεων, προβολείς τοπικής βλαχογκλαμουριάς και γενικά επαρχιώτικου πολιτισμικού ζόφου.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, και όσο τα λαϊκίστικα ογδόνταζ απομακρύνονταν, τα περισσότερα και τα πιο φτηνά τοπικά ΜΜΕ άρχισαν να αντιμετωπίζονται γενικά με κυνισμό και κοροϊδία, και να περνάνε στην κατηγορία του καλτ, η επιρροή τους, ωστόσο, θα πρέπει να εξετάζεται κατά περίπτωση και χωρίς υπεραπλουστεύσεις, γιατί η κοροϊδία από πλευράς των τηλεθεατών δε σημαίνει απουσία ισχύος του αντικειμένου της κοροϊδίας.

Η καρναβαλική παρονοματολόγια των καναλιών - αντικείμενο λαογραφίας του μέλλοντος το δίχως άλλο - έχει κι αυτή το γούστο της. Άλλα τα έλεγαν με το όνομα του ιδιοκτήτη τους, διάφορα ονόματα με λατινικούς χαρακτήρες διαβάζονταν λάθος, κλπ.

Το πιο ωραίο που έχω ακούσει είναι το κ΄ταβ΄ για το Καρπενήσι TV ή Κ-TV, κανάλι για το οποίο δυστυχώς δε βρήκα περισσότερες πληροφορίες. Ο Δήμος Καρπενησίου ακόμα το παλεύει με ένα είδος web tv.

Έκφραση υψίστου εκπλήξεως. Προϋπήρξε των Απαράδεκτων και συνεχίζει τον ανεξάρτητο βίο της, αλλά η ερμηνεία του Σπύρου Παπαδόπουλου σημάδεψε οριστικά αυτήν την ατάκα. Παρακαλώ προσοχή στο λίνκ που δίνει η βικούλα στο «κοιτάζοντας την κάμερα».

Για όποιον έχει εντρυφήσει στο απόγειο του σουρεαλισμού στην ελληνική τηλεόραση, αποτελεί κριτήριο ανάλογο του καφέ βαν ντάικ για την άλλη μεγάλη τηλεπαρέα.

Όχι, καν, δεν αξίζει καταχωρίσεως, κακώς, κάκιστα το έβαλες στο δουπού, θα λάβεις πουμού εν καιρώ.

Στο πιο σοβαρό, είναι το ύφος αυτού που λέει την ατάκα και όχι τόσο η ατάκα (που είναι υπέρ το δέον κλασσική) που παράγει καταχωρισιμότητα.

Αδάμαντος 4 και τα μυαλά στα μπλε!

Έκφραση από την τηλεοπτική περσόνα Πέπη Τσεσμελή.

Συμπληρώνει μια μακριά σειρά από εκφράσεις που τονίζουν τη διαφορά του καλού-αυθεντικού με τα υπόλοιπα. Επίσης χρησιμοποιούνται όταν κάποιος έχει μπερδέψει τι λέει και πετάει κοτσάνες. Πχ, άλλο τι μου γίνεσαι και άλλο τι μου κάνεις, άλλο θα πει Χαλκιδική κι άλλο θα πει Χαλκίδα, μπέρδεψε την πούτσα με τη βούρτσα.

Φράση κλισέ, που την χρησιμοποιούν δημοσιογράφοι και πανελίστες, με την οποία προετοιμάζουν το ακροατήριο για κάποια υπερβολή, ή για – απλά - μία μαλακία ακόμα. Από την άποψη προειδοποίησης, πρέπει να είμαστε ευγνώμονες, γιατί συνήθως τις παπαριές που λένε τις τρώμε απροειδοποίητα.

Αλλά τέσπα, η φράση αυτή, πιο πολύ σημαίνει, «παρακαλώ προσέξτε τι λέω», παρά οτιδήποτε άλλο.

Η φράση ανήκει στην κατηγορία εκφράσεων, που ανά καιρούς γίνονται της μόδας στον προφορικό λόγο, χωρίς λόγο και αιτία. Όπως ένα καιρό, όλοι οι πολιτικοί χρησιμοποιούσαν το «θέλω να πιστεύω» (νόημα ουδέν!!! Ή πιστεύεις ή ελπίζεις ρε μπάμια).

Οι λέξεις που ακολουθούν την φράση και η σημειολογία τους είναι:

• H υπερβολή, που σημαίνει αυτά που λέω είναι τόσο ανούσια, ώστε αν δεν υπερβάλω, δεν θα μου δώσει κανείς σημασία.
• H αγένεια, που σημαίνει ότι μόλις διέκοψα έναν μαλάκα συνομιλητή που έλεγε μαλακίες, αλλά εγώ θα τις πω καλύτερα.
• Tο αδόκιμο της έκφρασης, (μιλάω τέλεια ελληνικά, αλλά...).
• O ενικός (ή η οικειότητα), που σημαίνει ότι όλοι οι επώνυμοι είμαστε κολλητοί.
• O πληθυντικός, που σημαίνει είμαι πολύ πιο νέος από εσάς.
• Μπορείτε βέβαια να βάλετε και οτιδήποτε θέλετε μετά, αφού ουσιαστικά η έκφραση δεν σημαίνει τίποτα. Είναι μία προειδοποίηση!

Ας μας συγχωρεθεί αν δεν είναι σλανγκ, αλλά... μπορεί και να είναι!

Χιουμοριστική παρομοίωση φαφλατά-ασυναρτησιολόγου, που ενδημεί σε κάθε καφενείο της ημεδαπής, με τον ομώνυμο μέγα διδάσκαλο της αριθμοσοφίας, που δίδαξε κατά τις μεταμεσονύκτιες μικρές ώρες της δεκαετίας του ’90, στο πάνελ των «Παιδιών της Νύχτας».

Ο τύπος λοιπόν αυτός, αναφέρεται σε ανύπαρκτα αρχαία ελληνικά (τί άλλο;) ρητά, κάνει μνεία στην υποτιθέμενη αντιστοιχία μουσικών κλειδιών και αριθμών με την ελληνική γλώσσα, παραφράζοντας ο,τι έχει τσιμπήσει δώθε-κείθε για τους Πυθαγόρειους και ΣΙΑ, διαθέτει χάρτες για το κατά που πέφτει η Ατλαντίδα, γνωρίζει ανθρώπους-κλειδιά στο Πεντάγωνο κι έχει τις πληροφορίες του για τις επόμενες κινήσεις των Τούρκων σε βάθος εικοσαετίας, εξαίρει (χωρίς να ξέρει) το ανυπέρβλητο αρχαιοελληνικό πνεύμα (επειδή έτσι μας έχουν πει οι Εβροπέοι), αναλώνεται σε επεξηγήσεις πολύπλοκων λεπτομερειών παραδόξων φαινομένων (που έστω και μια δόση αλήθειας να περιέχουν, είναι άχρηστες και ασήμαντες), συνωμοσιολογεί (βλ. οι Οβραίοι, τα ούφο κλπ), παρετυμολογεί κάθε λέξη-έκφραση ελληνική ή ξένη, προκρίνοντας αρχαιοελληνική καταγωγή (π.χ. μουσαφίρης < τα μισά φθείρεις, ασιχτίρ < σε οικτίρω κλπ) και πραγματοποιεί αδόκιμες και επιστημονικά αυθαίρετες χρονικές και τοπικές συγκρίσεις-υποθέσεις, γενικολογώντας καφενοβίως, αλλά με προσποιητή ακριβολογία και οξυδέρκεια. Με ντοκουμέντα πάντα...(!) Δηλαδή, μπερδεύει την πούτσα με την βούρτσα και το τρόλεϊ με το βόλεϊ…

Παραδείγματα Λάσκειου λόγου:

• Τί θα γινόταν στις ανατολικομεσημβρινές κινεζικές επαρχίες το 1375 π.Χ. αν δεν είχε στεφθεί αυτοκράτωρ ο Κλαύδιος το 41 μ.Χ.,
• Αν ο Χιροχίτο είχε ρίξει πρώτος τη βόμβα τώρα θα μιλούσαμε όλοι γιαπωνέζικα,
• Οι αρχαίοι είχαν ανακαλύψει πετρέλαιο στις Κουκουβάουνες, αλλά είχαν προβλέψει την αναλογία 7/10 και προτίμησαν να σιωπήσουν,
• Το σουτζούκ-λουκούμ κι ο σαπούν-χαλβάς είναι βυζαντινά = αρχαιοελληνικά (sic) εδέσματα,
• Αν προσθέσεις την τετραγωνική ρίζα του αθροίσματος των αντιστοιχούντων σε αριθμούς, γραμμάτων της πελασγικής αλφαβήτου, ενός συγκεκριμένου χαϊδευτικού γυναικείου ονόματος, στο γινόμενο του διαιρέτη του ποσού που προκύπτει από την εκάστοτε μέτρηση κιλοβατώρων της Δ.Ε.Η. σπίτι σου, προς την επιθυμητή ημεροχρονολογία απολύσεώς σου από το στρατό, επί της διαμέτρου της πούτσας του Τζων Χόλμες (παγκόσμιος σταθερά κατά το σύστημα CGS), θα προκύψει με ακρίβεια Ångström, η αμοιβή που θα σκάσεις στον ψυχίατρο,
• Οι Αλβανοί είναι πιο ντόμπροι απ’ τους Ρουμάνους,
• Το ευρώ φτιάχτηκε για να καταστρέψει τον ελληνισμό και δεν προέρχεται ετυμολογικά από την Ευρώπη, αλλά απ’ τους Εβραίους,
• Τον καιρό του μακαρίτη του Παπαδόπουλου, πίνανε νερό στ’ όνομά του στα χωριά, αφού έφτιαχνε αδιάκοπα όλο βρύσες (και δρόμους),
• Το εβραϊκό λόμπι της Αμερικής κινεί τα νήματα, μόνο και μόνο για να τη σπάσει στους Έλληνες,
• Ο Λιακόπουλος έχει πέντε διδακτορικά από αναγνωρισμένα (και παραγνωρισμένα), πανεπιστήμια του εξωτερικού, απλώς δεν έχει ασχοληθεί να δώσει ΔΙ.Κ.Α.Τ.Σ.Α.,
• Ο Άδωνις ξέρει τί λέει...

Και άλλα πολλά.

Να μην συγχέεται με τον τύπο Φον Νταίνικεν ή τον Λιακό, διότι αυτός ο δύστυχος μάλλον πιστεύει αυτά που λέει και καλεί τη γυναίκα του να σηκωθεί από καρέκλα-κρεβάτι-ντιβάνι-καναπέ ωρυόμενος «πώς βρέθηκαν οι μελιτζάνες στο ψυγείο;» σε ύφος «πώς βρέθηκαν οι πυραμίδες στις Μυκήνες;», ενώ ο μέγας Λάσκος ήτο μεγάλη μαλαγάνα!

Μια εγκλέζικη παροιμία λέει, ότι ο νευρωσικός χτίζει σπίτι στα σύννεφα, ο ψυχωσικός ζει μέσα σ’ αυτό κι ο ψυχίατρος χρεώνει το νοίκι. Ο συνονόματος του Λάσκου, συνήθως χαίρει άκρας ψυχικής υγείας, γι’ αυτό λέξη δεν πιστεύει απ’ όσα λέει, παρά μόνο παραμυθιάζει τους άλλους, για να περνά η ώρα...

Δύο περσόνες που μας θυμίζουν την μαυρόασπρη εποχή της ελληνικής τηλεόρασης. Από το «Να η Ευκαιρία» Ροζίτα Σώκου και Σασά Ντάριο. Τα δύο άκρα των κριτών της συγκεκριμένης εκπομπής.

• Ροζίτα (για κακοφωνίξ): Δεν με ικανοποιήσατε. Βαθμός 2 στα 10.
• Ντάριο (για κακοφωνίξ): Έχετε πολλά περιθώρια βελτίωσης, και δεν ξέρω αν θα κάνετε ποτέ καριέρα, αλλά φαίνεται ότι το θέλετε πολύ. Εκτιμώ την προσπάθεια σας. Βαθμός 9 στα 10.
• Ροζίτα (για φοβερό ταλέντο, μετά από μεγάλη ανάλυση): Έχετε προοπτική αν το κυνηγήσετε, έχετε τις βάσεις, και σας εύχομαι καλή επιτυχία από εδώ και πέρα. Βαθμός 7 στα 10
• Ντάριο (για φοβερό ταλέντο): Με σαγηνεύσατε, είστε έτοιμος τραγουδιστής, τι κάνετε εδώ; Βαθμός 10 στα 10

Ως ήταν φυσικό, όπου υπάρχει βαθμολόγηση για το οτιδήποτε, τον αυστηρό κριτή τον αποκαλούμε Ροζίτα Σώκου, και τον κριτή που δεν του πάει καρδιά να βάλλει μικρό βαθμό, Σασά Ντάριο. Λάβετε υπόψη σας, όμως ότι η Σώκου δεν θα αποκτούσε τη φήμη της αυστηρής αν δεν υπήρχε η Σασά κατά πρώτο λόγο, και ο Γρηγορίου κατά δεύτερον, να μοιράζουν αβέρτα τα δεκάρια. Βέβαια, επειδή σε αυτόν τον κόσμο τους καλόκαρδους τους ξεχνάμε, έτσι και στην σλανγκ επικράτησε το Σώκου.

Η φράση αυτή είναι δηλωτική απορίας, κατάπληξης και αγανάκτησης ταυτόχρονα, σε ίση μάλιστα αναλογία.

Έχει τις ρίζες της στις θεϊκές δηλώσεις που έκανε ο Νιγηριανός ποδοσφαιριστής του Εργοτέλη Πάτρικ Ογκουνσότο μετά τη λήξη ενός κρίσιμου αγώνα ΟΦΗ-Εργοτέλη διαμαρτυρόμενος για πέναλτι-φάντασμα που έδωσε ο διαιτητής σε βάρος της ομάδας του, και το οποίο την καταδίκασε σε υποβιβασμό. Ο καταιγιστικός, γεμάτος πάθος και λυρισμό αυθόρμητος λόγος του, μπορεί να παραλληλιστεί μόνο με αυτόν του άλλου μεγάλου πυλώνα του σύγχρονου ποδοσφαίρου, Εδεσσαίου παράγοντα κ. Μάτσιου.

Κατακλείδα και κορωνίδα των δηλώσεων του κ. Ογκουνσότο, αποτελεί το αγωνιώδες, προαιώνιο ερώτημα «Πώς γένιν αυτό;» που δεν θα απαντηθεί ποτέ και που δείχνει ότι ο κ. Ογκουνσότο απλά δεν έχει καταλάβει ακόμη ότι βρίσκεται στη χώρα της παράγκας.