Tagged definitions (31)
Showing 11-20 from 31

Σημαίνει: δεν ξέρω, κανείς δεν ξέρει κλπ.

Χαζοέκφραση των ογδόνταζ που προέρχεται από την ξύλινη γλώσσα του αστυνομικού δελτίου.

Παρεμφερές: η νεκροψία θα δείξει

Έκφραση που προειδοποιεί για φυγή έκτακτης ανάγκης, αλλαγής θέματος κλπ.

Συνοδεύεται από κίνηση «Αιμίλιος Λιάτσος» με ένα δάχτυλο στο αυτί, βλέμμα στο κενό και αγχωμένο ύφος.

Φράση απαράδεκτη, προηγείται πάντοτε μαλακωδεστάτης επιχειρηματολογίας στα τηλεοπτικά πάνελ «πολυουρεθάνης» (από το «για πολλά ούρα»)... Συνώνυμο του «κρατηθείτε, θα την πετάξω» ή «ακολουθεί αποσταθεροποίησις» ή «σόρρυ μίστερ Μπόμπολας, μην με απολύσετε για αυτό που θα πω!...».

Κατ' επέκτασιν, αποτελεί προκάλυμμα των έργων του Διαβόλου, καθώς, κατά τη διάρκεια της ακόλουθης εκστομιζόμενης πατάτας, Eκείνος μπορεί να επιτελέσει αθόρυβα το έργο του.

Ε οκ, φυσιολογική ελληνική λέξη, αλλά το ενδιαφέρον είναι στον τρόπο που χρησιμοποιείται στα μήντια, και ειδικά στα μεσημεράδικα.

Η νέα σύνταξη, θέλει το αντικείμενο του ρήματος «αγαπάμε» χωρίς άρθρο. Έτσι το εφφέ γίνεται πολύ τρέντυ.

Θεωρίες συνωμοσίας αναφέρουν ότι ενδεχομένως δηλώνει συμπάθειες και κλίκες (γλειψ-γλειψ)

Εκ του άμα τη εμφανίσει (με την εμφάνιση, μόλις εμφανίστηκες)... Σημαίνει λόγω της «γαμάτης» εμφάνισης. Γιατί είσαι ωραίο μωρό Hot λόγω Φατσέα!

Μετα-ξύλινος o,τινανισμός που έγινε βάιραλ και φοριέται καμαρωτά από κάθε καρυδιάς ξερόλα και πατερνάλα. Αυτονομήθηκε από το μπεστ σέλλερ «Είναι ο Καπιταλισμός, Ηλίθιε!» του τσικ-λεβέντη δημοσιογράφου Νίκου Μπογιόπουλου.

Πρόκειται για όψιμο κόπυ λεφτ της αμερικλανιάς «It's the economy, stupid!», παλαιού (1992) προεκλογικού τσιτάτου του Κλίντον σε βάρος του Μπούς του πρεσβύτερου. Χρησιμοποιείται ad nauseam και στην εσπερία (βλ. It's the banks, stupid!, It's the vagina, stupid!, ακόμα και It's the everything, stupid!)

Βλ. και καράτε το λένε και είναι απλό!

Πάσα από το δουπού: Αλλιβέ.

Λέγεται για έναν παλιοχαρακτήρα, κομπλεξικό, το λίγο μαλάκα αλλα κατα τ'αλλα καλό παιδί σε ήπιο τόνο για να μην παρεξηγηθεί.

Από την ταινία που μεγάλωσε την γένια μου, από τη δοξασμένη δεκαετία των έϊτις το «Βασικά καλησπέρα σας!».

Η φράση λέγεται για να τονίσει ότι, αυτό στο οποίο αναφερόμαστε, αποτελεί τη μοναδική λογική επιλογή στις τρέχουσες περιστάσεις, ότι πρόκειται για κάτι δοκιμασμένο, για «αξία σταθερή στο χρόνο».

Έχει παρατηρηθεί να δηλώνει και τη λύση ανάγκης.

Από παλιά διαφήμιση της χλωρίνης Klinex, στο τέλος της οποίας ακουγόταν εκείνη η γνωστή, αντρική φωνή με την ιδιαίτερη χροιά που παρέπεμπε σε αυθεντία: «Χλωρίνη Klinex. Αυτήν ξέρετε, αυτήν εμπιστεύεστε!»

Είναι slang τώρα αυτό;

Είναι κάποιες στιγμές που το συλλογικό ασυνείδητο είναι σε φάση Rec. (Πώς και γιατί συμβαίνει αυτό· το αγνοώ). Σε μια τέτοια, η τραγική ηθοποιάρα Κατερίνα Χέλμη σαν Μαρίνα στα «Κόκκινα Φανάρια» του Βασίλη Γεωργιάδη, εν έτει 1963, απειλεί εις μάτην τον προφανέστατα γάιδαρο νταβατζή της... Ντόρη (Κώστα Κούρτη): «Μη φύγεις Ντόρη μου, μη φύγεις! Θα φαρμακωθώ Ντόρη...» σε μια σκηνή που άνετα την λες κλασική. Δεν ήμουν τότε εκεί - δεν ξέρω.

Σαν απειλή βέβαια, και δη για γκομενικά, κυκλοφορούσε παλαιόθεν. Το βεβαιώνει π.χ. ο Ρούκουνας στο άσμα «Ξενιτιά Μαγκούφα» του 1935.
Αλλά σήμερα το κόβω κάταχλωμο αυτό το «Θα φαρμακωθώ» να το πάρουν περισσότεροι στα... τραγικά, απ’ όσοι στην πλάκα.

Έτσι, σαν ήπια σλανγκιά, κυκλοφορεί σαφώς κοροϊδευτικά παρέα με τα συνοδευτικά «μη φεύγεις», «γύρνα» και λοιπά ομοειδή, σε έντυπα και νέτι, αλλά και προφορικά (με ύφος επιτηδευμένα Αλμοδοβαρικό ή εμφατικά σταρχιδικό), για να τονίσει την πελώρια απόσταση της σύγχρονης (ξανα-ματα-)παρατημένης κι ενίοτε χειραφετημένης Ελληνίδας, από την τότε.

Και όχι μόνο. Απηχεί χαριτωμενίστικα τον πόνο της εγκαταλελειμμένης Χέλμη-Μαρίνας κι από οτιδήποτε εξαρτησιογόνο που μπορεί να παίζει σε μια καταναλωτική κοινωνία που πλέον καταπίνει μεν πολλά και διάφορα φαρμάκια, αλλά αν ενίοτε εκτοξεύει βιτριόλι ή συχνότερα πηδά απ’ το μπαλκόνι, δεν το κάνει πλέον από προδομένη καψούρα.

Έκφραση που έχει σχηματιστεί από την επανειλημμένη εδώ και δεκαετίες παρανόηση του περιεχομένου πινακίδων τις οποίες είχαν κάποτε οι ταβέρνες.

Κάποτε λοιπόν, για να δείξουν στους πελάτες ότι το μαγαζί διαθέτει και κήπο (που όμως δεν φαίνεται από τον δρόμο) κι ότι δεν είναι καταδικασμένοι στην τσίκνα ντε και καλά, αναρτούσαν μια πινακίδα στην είσοδο της ταβέρνας όπου αναγραφόταν το περίφημο «Στο βάθος κήπος». Καμιά φορά η πάντοτε χειρόγραφη επιγραφή συνοδευόταν κι από ένα ζωγραφισμένο βελάκι που έδειχνε το προς τα πού πέφτει ο κήπος αυτός. Τώρα μη φανταστείτε τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας, για μικρές εσωτερικές αυλές μιλάμε.

Αν όμως η φράση διαβαστεί λάθος, τότε έχουμε ένα ουσιαστικό: το βάθος κήπος, του βάθους κήπους (κλίνεται κατά το κήτος), το βάθος κήπος, ώ! βάθος κήπος. Πληθυντικός δεν χρησιμοποιείται.

Καμιά φορά μπορεί να το χρησιμοποιήσει κανείς με την έννοια του «στο κάτω-κάτω» ή του «δεύτερου πλάνου» σε μια εικόνα.