Tagged definitions (2226)
Showing 1741-1750 from 2226

- Κούνα το να σε δούμε ρε παιδί μου! Κορμάκια να σπάνε!

- Ποια ήταν αυτή ρε; - Η Νίκη. Κολλητή της αδερφής μου... - Μα(λ)άκα τι βίδα ήταν αυτή;;;

- Κατάφερα να συναρμολογήσω το έπιπλο από το Ικέα, αλλά γμτ μου περισσέψανε μερικές βίδες και κάτι άλλα τζίτζιλι-μίτζιλι!

- Πήρα ένα παπάκι, ρε φίλε, πανέμορφο και ατρακάριστο! Σου λέω τζιτζιλί το εργαλείο...

1. Η καθιστή γυναίκα ντυμένη πιο χαρούμενα, στα κόκκινα, (μήπως είναι η «φαμ»; δύσκολο να το πούμε) αλλά με ρούχα καθόλου θηλυπρεπή, μάλλον ρούχα καθημερινής δουλειάς, κρατάει στο χέρι χάρακα ή μπαγκέτα. Δίπλα της στο τραπέζι εργαλεία (υποδεκάμετρο, σφυρί, διαβήτης) όχι βελόνες βελονάκι κλωστές και κεντήματα - αντικείμενα παραδοσιακά γυναικεία.

Η γυναίκα πίσω της με αυστηρό μαύρο σακάκι (θα ήταν η «μπουτς»;) το ένα χέρι ακουμπισμένο στέρεα, με δύναμη στο τραπέζι, το άλλο χέρι απλωμένο πίσω από τη φίλη της. Δεν την αγκαλιάζει. Δεν δείχνει φανερά αγάπη ή προστασία. Φανερώνει όμως κτήση και βεβαιότητα. Οι γυναίκες αυτές έχουν πίστη συνωμοσία - συντροφικότητα μεταξύ τους. (Ανάλυση πίνακα του Γιάννη Μόραλη εδώ).

1. Φυσικά οι ταμπέλες μας καταπιέζουν: ενεργητικός, παθητικός, γκέι, μπάι, μπουτς, φαμ, τρανς, τραβεστί. (Εδώ).

1. Έχετε δει την Σίσσυ Χρηστίδου με αγορέ μαλλιά; Όχι... Δεν χάνετε και τίποτα...

2. καλησπέρα! θα ήθελα να μάθω εάν γίνεται να κόψω αγορέ τα σγουρά μαλλιά μου, αν θα δείχνουν ωραία και αν θα στρώνουν καλά, ευχαριστώ εκ των προτέρων!

(από το νέτι)

- Τι γίνεσαι ρε Μιχάλη; Καιρό έχουμε να ειδωθούμε! Απ' ό,τι βλέπω κάνεις τα μαλλιά σου ανταύγειες!
- Άσ' τα να πάνε! Πώς να μην ασπρίσω με τόση αγωνία για τα χρέη...

- Κάθε άλλο παρά λελές είναι ο Λαμπρινίδης, λένε εργαζόμενοι (και μάλιστα Νεοδημοκράτες) στο Υπουργείο Εξωτερικών, που γνωρίζουν πως δουλεύει.
(εδώ)

- Ωωωω λελές; μα λελές; δεν νομίζω ότι εκφράστηκες σωστά για το παλικάρι δεν είναι λελές είναι φλούφλης :-)
(εκεί)

- φιλε σπυρο δεν ειμαι νεοφιλελες αλλα δεξιος...επισης θεωρω αντεθνικο ενας πατριωτης να καταντα να υποστηριζει πως δεν υπαρχει αλλη λυση απο την αριστερα για να σωθει το εθνος...
(εδώ)

- Από τον ιεροεξεταστή νεοφιλελέ αριστερό και την περίτεχνα στολισμένη του μισανθρωπία, έφτασα να προτιμώ τον χρυσαυγίτη
(εκεί)

- πασχο ασε κατω το στρατο και την καταστολη
ξερεις πολυ καλα σαν νεοφιλελες που εισαι πως ακομα και εαν καταργησεις το κοινωνικο κρατος 3 πραγματα χρειαζεσαι σε ενα ιδανικο νεοταξιτικο κρατος : πολιτικους δικαστες καταστολη

1. Αφορά πάλι τον Σόιμπλε, που μπορεί να μην συμπαθούμε γιατί μας δυσκολεύει με τα οικονομικά και νοιάζεται για τα συμφέροντα της χώρας του, όπως θα έπρεπε να κάνουν και οι δικοί μας.
   Έναν άνθρωπο ανάπηρο όμως, τον οποίο ο καλός Έλληνας Δημοσιογράφος κοροϊδεύει ως «καροτσάκια». (Και μάλιστα αφήνοντας υπονοούμενα ότι η γυναίκα του τον έπιασε με άλλη γυναίκα ή κάτι τέτοιο. Πράγματα που έκτοτε αναπαράγονται άκριτα από Ελληναράδες στα μπλογκς και στο facebook...) (Από εδώ)

2. Ναι η πουτάνα, ήταν η καλύτερη.Τον καροτσακια τον καθαρισε για πλακα. (Από εδώ, ακατάλληλο κάτω των 18. Για να μην τρέχετε, αναφέρεται στην ταινία Χ-ΜΕΝ ΙΙΙ: The final stand, κι ο καροτσάκιας είναι ο καθηγητής Τσαρλς Εξέιβιερ, κατά κόσμον Professor X).

3. Είμαι συνταξιούχος στα 59 μου,παραπληγικός, παραιτήθηκα από τη δικηγορία προ πέντε ετών, και από τότε κάνω, με το καρότσι μου,ταξίδια όσα δεν έκανα στη ζωή μου!Προ μηνών αγόρασα ένα εισιτήριο για τη Βενεζουέλα, από 3 έως 31 Μαρτίου 2011, αλλά βλέπω ότι τα προσβάσιμα ξενοδοχεία στο Καράκας είναι λίγα και ακριβά. Το ζυγίζω αν θα κάνω αυτό το ταξίδι, και θα ήθελα τη γνώμη σας, τις εμπειρίες σας όσων έχουν πρόσφατα ταξιδέψει εκεί, και ό,τι άλλο μπορεί να με διευκολύνει να αποφασίσω. Δηλαδή, υπάρχει κάποιο καλό ξενοδοχείο που γνωρίζετε, ή αν μπορώ να νοικιάσω ένα προσβάσιμο σπίτι για ένα μήνα που θα μείνω, ή αν υπάρχει η δυνατότητα να μείνω λίγες μέρες στο Καράκας και να περάσω το περισσότερο κάπου αλλού, κοντά κατά κάποιο τρόπο,που να είναι καλύτερα και για μένα, τον ...καροτσάκια!Δηλαδή, σκέφτομαι, αν δεν βρίσκω στη Βενεζουέλα, μήπως είναι εύκολο να πάρω εκείθεν ένα αερόπλανο για μιαν άλλη χώρα της περιοχής, με καλύτερους όρους διαβιώσεως για μένα, και, κατά τα τέλη Μαρτίου, επιστρέφω στο Καράκας για την πτήση μου στην Ευρώπη; (Από εδώ)

4. Είχαμε 170 καλεσμένους, από τους οποίους τουλάχιστον οι μισοί ήταν ανάπηροι. Σε περίπτωση πυρκαγιάς ή άλλου ατυχήματος, τα αποτελέσματα θα ήταν αναμφίβολα τραγικά, καθώς η σύνθεση του κοινού αποτελούσε ωρολογιακή βόμβα από άποψη ασφαλείας. Και περιττό να πω πόσες εφιαλτικές ώρες χρειάστηκαν για να αποφασίσουμε ποιος θα κάτσει πού. Οι καροτσάκηδες και οι γκαβοί έπρεπε να έχουν αρκετό χώρο για να κινούνται ελεύθερα. Οι κουφοί φίλοι μας έπρεπε να καθίσουν μπροστά μπροστά, ώστε να μπορούν να διαβάζουν τα χείλη μας. Οι αγοραφοβικοί έπρεπε να καθίσουν κοντά στην έξοδο, ώστε να μπορούν να την κάνουν στα γρήγορα. Οι σκύλοι οδηγοί έπρεπε να έχουν το δικό τους χώρο, όπως επίσης και οι βοηθοί. Να τα βράσω τα περιοδικά που κυκλοφορούν για τις νύφες και το πώς να σχεδιάσεις τον τέλειο γάμο – μόνες μας τα σκεφτήκαμε όλα! (Από εδώ)

1. Μωρή μαλακισμένη, δεν βλέπεις που πας; Άντε πάρε το ανωμαλάκι σου και πηδήχτε από καμιά ταράτσα, παλιομαλάκω. Άι σιχτίρ θα σε πληρώνουμε και γι' άνθρωπο...
   (Μογκόλος ταρίφας απευθυνόμενος σε σχετικά νεαρή μητέρα που κρατούσε από το χέρι παιδάκι με εμφανή διανοητική αναπηρία και προσπαθούσαν να περάσουν στην άλλη μεριά του δρόμου. Οδός Ιπποκράτους, στο ύψος της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, circa 1993)

2. Αντε τραβα στα ελληνικά νησια να δεις το ομαιμον τι καϊνάρια βγάζει...Εκει που γαμιούντε δυο - τρεις οικογενειες μεταξύ τους
   και βγάζουν «ανωμαλάκια» (για να το πώ στην γλώσσα σου)... (Από εδώ, σε κάποιο από τα σχόλια)

2.«Θα σταθώ στο ότι το μεγαλύτερο μέρος του ομοφυλόφιλου κινήματος δεν κατάφερε ποτέ να ξεχωρίσει τους φίλους του από τους εχθρούς του... Μας βάζετε όλους στο ίδιο τσουβάλι. Αν δε βγω να φωνάξω ότι θέλω γάμους, θεωρούμαι αυτομάτως και εχθρός»
Κάποια στιγμή πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι δεν απαλλάσσεστε της ομοφοβίας τασσόμενοι κατά της ποινικοποίησης της ομοφυλοφιλίας υιοθετώντας μια στάση τύπου «Ε, ας ζήσουν κι αυτά τα καημένα τα ανωμαλάκια, ψυχή έχουν» περιμένοντας την ευγνωμωσύνη μας. (Από εδώ)

1. Το μπάντινγκ (μπράντινγκ,branding, ειπωμένο ξεχνώντας να βγάλεις αυτό που έχεις στο στόμα σου), είναι μια ενδιαφέρουσα τεχνική όχι τόσο ακραία άπαξ και ο σταδιακός πόνος του καψίματος συνήθως είναι πιο ήπιος. Απο όσους έχουν κάνει branding και τους ενόχλησε κάτι, αυτό ήταν κυρίως η μυρωδιά περισσότερο! Απο την άλλη ,υπάρχουν άλλα ανωμαλάκια που αναφέρουν πως την απολαμβάνουν δεόντως! Για αυτούς η επίσκεψη στον οδοντογιατρό είναι πάρτυ μάλλον! (Από εδώ)

2. Το σχιστομάτικο ανωμαλάκι που ευθύνεται για την αναβίωση αυτού του ξεχασμένου από τον Βούδα φετίχ και το μπάσιμο του στην pop κουλτούρα είναι ο Toshio Maeda. Τον καιρό που ο Toshio είχε αρχίσει να σχεδιάζει πορνογραφικά manga, η εμφάνιση πέους σε οποιοδήποτε οπτικό μέσο απαγορευόταν δια ροπάλου και λογοκρινόταν. Για τα πλοκάμια δεν υπήρχε νομοθεσία όμως! Έχοντας αυτή την έμπνευση ο Maeda βρήκε ένα καταπληκτικό παραθυράκι στην νομοθεσία και έφερε στο φως ένα καινούριο είδος διαστροφής! Πλοκάμι και κακό! Οι πιο γνωστοί τίτλοι hentai του Maeda είναι το “La Blue Girl” και το “Urotsukidoji”. Αφότου έκανε την αρχή ο Maeda, άρχισαν και άλλοι σχεδιαστές να βάζουν πλοκαμοτέρατα από το Αέναο Κενό να βιάζουν ανυπεράσπιστα κοριτσάκια. Τα πλοκαμο-hentai είδαν τις χρυσές τους ημέρες την δεκαετία του ’90. (Από εδώ)