Tagged definitions (7597)
Showing 2381-2390 from 7597

Τσαντίζομαι, τα παίρνω στην κράνα.

Αλλά πρώτα μια ιστορική αναδρομή: Η λέξη σύφιλη σχησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στο ποίημα «Syphilis, sive Morbus Gallicus»(«Σύφιλις, η Γαλλική Ασθένεια», 1530) του Ιταλού ιατρού Girolamo Fracastoro. Το ποίημα περιγράφει την ιστορία του βοσκού Σύφιλου, που φέρεται ως ο πρώτος ασθενής με μαλαφράντζα. Σύμφωνα με ορισμένους, πρόκειται για παραφθορά του ονόματος Σίπυλος, υιού της Νιόβης.

Έχοντας κολλήσει το παράσημο αυτό, ο Σύφιλος σίγουρα δεν πρόσεχε την προσωπική του υγιεινή και τελικά τρελάθηκε – ικανοποιώντας έτσι τους δύο ορισμούς της λέξης συφιλάζομαι κατά τους λημματοδότες Lafkadioκαι vip. Αλλά στο ενδιάμεσο, τον κυρίευσε σίγουρα και η οργή κατά παντός για την κατάστασή τους. Ο Σύφιλος συφιλιάστηκε χοντρά με την αρρώστια του, όπως θα έλεγε και ο χρήστης ΡΤΠ. Εξ ου και η εν λόγω έννοια του λήμματος.

Τούνελ, όπως γνωρίζουν οι παροικούντες την Σλανγκουσαλήμ, είναι πρωκτός. Κατ' αυτήν την σλανγκική τροπή, η έκφραση «βλέπω φως στην άκρη του τούνελ» μεταλλάχθηκε σε «βλέπω/νιώθω σκατό στην άκρη του τούνελ», ως αντίθετο της πρώτης.

Ήτοι, «φως στην άκρη του τούνελ» σημαίνει είμαι στο ναδίρ της απελπισίας και ξαφνικά αχνοφαίνεται μια ελπίδα, ενώ «σκατό στην άκρη του τούνελ» σημαίνει είμαι στο ζενίθ της ηδονής (του πρωκτικού σεξ δηλονότι) και ξαφνικά αχνοφαίνεται η απελπισία.

Επίθημα που σχηματίζει επίθετο από όνομα (συνήθως ουσιαστικό) ή, σπανιότερα, ρήμα, και δηλώνει κατοχή («αυτός που έχει»), χαρακτηρισμό («αυτός που χαρακτηρίζεται από») ή ομοιότητα («αυτός που θυμίζει/μοιάζει με»).

Πολύ συχνό γενικά στα ελληνικά (πιχί αεράτος, καλοσυνάτος, τρεχάτος), ειδικά στην αργκό φαίνεται να είναι πολύ παραγωγικό, κυρίως με τη σημασία της κατοχής. Ειδικότερα στο ουδέτερο γένος, -άτο, χρησιμοποιείται συχνά για σεξουαλικές στάσεις και σχηματίζει ουσιαστικά —για την ακρίβεια, ουσιαστικοποιημένα, πιχί καρεκλάτο (σεξ).

Πρόκειται απ' ότι καταλαβαίνω για τη λατινική κατάληξη -atus, η οποία είχε παρόμοιες σημασίες (πιχί, βαρβάτος < barbatus < barba + -atus, «αυτός που έχει γένια, που δεν είναι θηλυπρεπής»).

Στα παραδείγματα, λέξεις που έχουν ήδη καταγραφεί στο σλανγκ τζι αρ.

Μεταφορά των Λετονών για το τρίο, τριολέ, ménage à trois. Ειδικά για την εκδοχή ένας άντρας δυο γυναίκες.

Γίνεται και τρικάβαλο, από εκεί και πέρα μπορεί να μπατάρει το εργαλείο και να μην αντέξει.

Αλλιώς, το συνεχές, νευρικό γέλιο που εχει την τάση να μεταδίδεται αστραπιαία στους γύρω μας, προκαλώντας εν τέλει πανδαιμόνιο.

Από το δημοφιλές ξενικό «LOL» (Laughing Out Loud) και το «ολοκαύτωμα».

Παραλλαγές του επιφώνηματος αυτού αποδίδονται σε εκκλησιαζόμενη κυρα-περμαθούλα γιαγιούμπα που αναφωνεί με κατάνυξη:

«...προσκυνώ την πορδούλα σου Χριστούλη μου...»

στο άκουσμα της ψαλμωδίας

«... λαβών ο Ιησούς άρτον και ευλογήσας έκλασε και δους τοις μαθηταίς...» (Ματθαίος 26/κς΄ 26-29).

Το απόφθεγμα αυτό έχει τουλάστιχον δυο σλανγκικές εφαρμογές:

1. Διακωμωδεί ημιμαθή και θρησκόληπτα άτομα, των οποίων το πνεύματα κάθε άλλο παρά μακάρια είναι, αλλά και στηλιτεύει την τυφλή προσήλωση και δουλοπρέπεια ορισμένων σε θεσμούς και δόγματα.

2. Αποτίνει ειλικρινή και ουχί σπεκουλαδόρικα εύσημα και θαυμασμό σε όσους συνεισφέρουν παπάδες, τόσο στον μικρόκοσμο του slang.gr (λημματοδότες και μυδοπλάστες), όσο και στην πραγματική οικονομία της καθημερινότητάς μας.

Η διοξίνη είναι μια χημική ουσία εξαιρετικά ύποπτη για καρκινογενέσεις, και ιδιαίτερα τοξική για τον άνθρωπο.

Με μια μικρή αλλαγή προκύπτει η δυοξύνη. Τι εστί δυοξύνη;

Δυοξύνη είναι η υποθετική ασθένεια απ' την οποία έχουν προσβληθεί οι άρρενες τεμπέληδες. Περί ξυσίματος των δυο αρχιδιών ο λόγος. Η «ασθένεια» αυτή, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την φιλοσοφία τουσταρχιδισμού και του γραψαρχιδισμού και φυσικά έχει απόλυτη συμβατότητα με το δεκάλογο του τεμπέλη (βλ. β' σχόλιο Hank).

Ο προσβαλλόμενος κοιμάται με τις κότες και ξυπνάει με τις κοκότες, βαριέται μονίμως, δε βάζει στόχους, κουράζεται όταν του λένε για δουλειές, απορεί γιατί ο κόσμος φθείρεται δουλεύοντας, αράζει σαν κοπρόσκυλο με τις ώρες κι όταν κάποιος του πει «κουράστηκα να κάθομαι», ή «μην κοιμάσαι τόσο πολύ αφού κάποτε θα κοιμηθούμε αιώνια», τον κοιτάζει με μισό μάτι. Όταν βέβαια έρθουν αναγκαστικές υποχρεώσεις στη ζωή του, π.χ.: συνεπεία γάμου, τότε... αισθάνεται πως τον έριξαν σε καταναγκαστικά έργα.

Στην εργασία δε γυρεύει υπευθυνότητες. Αποζητά την ξεκούραση και τη μονιμότητα. Γι’ αυτό και όνειρο του είναι να «εργαστεί» σε μια εντελώς χαλαρή «υπηρεσία» του δημοσίου τομέα και το πιο ενδιαφέρον χρονικό διάστημα στη «δουλειά» του είναι το Κίτ Κάτ, όπου μόνιμη επιδίωξη του είναι να το επιμηκύνει όσο γίνεται περισσότερο. Η ευτυχέστερη δε στιγμή κατά τη διάρκεια της «εργασίας» είναι η στιγμή που ο διαιτητής σφυρίζει τη λήξη του «κουραστικού» ματς.

Μπορεί κάποιος να μην κουβαλάει στο γενετικό του κώδικά το «μικρόβιο» και για λόγους συνθηκών να προσβληθεί απ' αυτή την ασθένεια, π.χ.: πρόσληψη στο δημόσιο.

Πολλοί δε όταν προσληφθούν στο δημόσιο, κουβαλώντας εμπειρίες από ξεκώλωμα στον ιδιωτικό τομέα, ανθίστανται στον ιό δίνοντας τα όλα στη δουλειά, μέχρι να συνειδητοποιήσουν την κατάσταση και να αρχίσουν θεραπευτική αγωγή με λήψη γραψαρχιδίνης.

Κάποια στιγμή όμως απ' την κατάχρηση του φαρμάκου, αυτοπροσβάλλονται από δυοξίνη κι όπως είναι φυσικό γίνονται επαγγελματίες ξύστες και φυσικά γίνονται εξπέρ στο συνεχές, χωρίς ενοχές ξύσιμο.

Ωστόσο πολλοί απ' αυτούς που προσβάλλονται από τον ιό κατ' αυτόν τον τρόπο, μπορεί να εκδηλώνουν συμπτώματα μουργέλας στη δουλειά, ενώ στο σπίτι τους υγιέστατοι, κάνουν... τις δουλειές.

Λεκτικό υβρίδιο εκ του ελληνικού «λιώμα» και του αγγλικού «lost».

Περιγραφικό καταστάσεως κλασμεντέν.

Ο όρος προκύπτει από τη σύνθεση των λέξεων οδύσσεια και πορδή.

Όπως η ομηρική οδύσσεια περιγράφει τον αγώνα ενός ανθρώπου (Οδυσσέα) για να αντεπεξέλθει από ένα σωρό δυσκολίες, έτσι και η πορδύσσεια περιγράφει τον αγώνα ενός ανθρώπου για να γλυτώσει από κλανιοβομβαρδιστικές επιθέσεις κάποιων (δες &amp; δες) που είναι καλοί στα πνευστά του κώλου. Αυτός λοιπόν αν δεν μπορεί να αποχωρήσει από το πεδίο της μάχης, ή θα πρέπει να ανεχτεί το κλάσιμο μαθαίνοντας παράλληλα την αρετή της υπομονής, ή θα πρέπει να γίνει σαν τους άλλους (βλ. παραδείγματα 1,3).

Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση να προσπαθεί κάποιος να φιμώσει ετσιθελικά τη φωνή διαμαρτυρίας του πρωκτού του, π.χ. σε ένα κρίσιμο ραντεβού. Προσπαθώντας να σταματήσει την κακοδαιμονία, αναπτύσσει τη σκέψη του (π.χ. εύρεση καταλλήλων δικαιολογιών, παράκληση για να πάει τουαλέτα, ενίσχυση αμυντικής γραμμής με παράλληλη προσοχή στο θέμα που συζητάται επιστρατεύοντας δυνάμεις ένεκα ανάγκης, βλ. παράδειγμα 2).

Όπως ο πολυμήχανος έπρεπε να σπάσει τη γκλάβα του ως Κύρος Γρανάζης για να βρει τρόπους για να υπερνικήσει τις δυσκολίες, έτσι κι ο ήρωας μας. Στην προσπάθεια του αυτή δεν παίζει το συν Αθηνά και χείρα κίνει γιατί η Θεά μας έχει αφήσει χρόνους. Άρα πρέπει να σπάσει το μυαλό του για να βρίσκει τη μυστική κερκόπορτα σωτηρίας. Συγκυρίας δοθείσης, μαθαίνει τα όρια του, πολεμάει τις φοβίες του και τις ανασφάλειες του ως άλλος Οδυσσέας. Του δίνεται λοιπόν η ευκαιρία να αναπτυχθεί νοητικά. Η πορδύσσεια έτσι ιδωμένη μοιάζει με εκπαιδευτική άσκηση.

Αυτό που μετράει δεν είναι το να έρθεις στην προτέρα κατάσταση (Ιθάκη-άκλαστος τόπος), αλλά το ταξίδι, όπου μέσα από τα διάφορα εμπόδια που θα συναντήσεις, θα χρειαστείς να νικήσεις τις φοβίες σου και να αναπτυχθείς νοητικά στην προσπάθεια σου για να επιβιώσεις. Τα εμπόδια τελικά τα βάζει για εκπαιδευτικούς λόγους κάποια ειδική ομάδα νεφελίμ που λέγεται πορδελίμ (βλ. σχετικό βιβλίο Λιακό, λίγα χρόνια μετά, τώρα έχουν προτεραιότητα άλλες ομάδες).

1. Σου φεύγει η μαγκιά, όταν μετά από ένα τρελό ξέσκισμα, ο/η/οι παρτενέρ σου τα έχουν δώσει όλα για όλα και, μάλιστα, είναι πιο ανθεκτικοί και πιο ενημερωμένοι στις στάσεις του σεχ, οπότε εσύ φτάνεις σε σημείο να μην μπορείς να πάρεις τα πόδια σου από την κούραση.

2. Σου φεύγει η μαγκιά, όταν μπλέξεις σε καυγά με μεγαλύτερο μάγκα και σου δίνει μπουκέτα μέχρι να ξαπλώσεις στο πάτωμα.

3. Σου φεύγει η μαγκιά όταν κουβεντιάζεις και ο συνομιλητής σου αποδεικνύεται πιο έξυπνος από σένα.