Tagged definitions (305)
Showing 11-20 from 305

Ρήμα: μένω πάκης

Είναι η στάση που κράτησε ο πρόεδρας (πλέον) της Δημοκρατίας σε σειρά ζητημάτων όπως,
1) στο επεισόδιο στην ΑΝΤ τιβί μεταξύ των Κανέλλη, Δούρου, Κασιδιάρη, 2) στα γεγονότα μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, που κάηκε το κέντρο της Αθήνας και καταστράφηκαν χιλιάδες επιχειρήσεις, 3) στο επεισόδιο στη βουλή με τον Μεϊμαράκη, που περιλάμβανε και τον πούτσο του τελευταίου, που ως γνωστόν είναι ο πιο ωραίος.

Έτσι γεννήθηκαν τα σε ευρύτατη χρήση, μένω Παυλόπουλος, μένω Προκόπης, μένω Πάκης, ώσπου προέκυψε -ήταν αναμενόμενο- το λιτό και συμπυκνωμένο, στάση Πάκη, στάση που σημειωτέον επιβραβεύτηκε στον ύψιστο βαθμό από την Πρώτη φορά τόσο Αριστερά κυβέρνηση.

Μη γίνει και στάση τρόλεϊ στο τέλος, ή μετρό...

Περπάτημα προς τα πίσω, ελληνιστί φεγγαροπερπάτημα (δεν το λέει σχεδόν κανείς πια έτσι). Είναι η πιο γνωστή χορευτική κίνηση του Μάικλ Τζάκσον που όμως έχει μεγάλη προϊστορία.

Όταν κάποιος αντιμετωπίζει τα προβλήματα, τις καταστάσεις και τα γεγονότα με αυταπάρνηση, δυναμικά, τίμια, αντρίκια με βαρβατίλα και δεν κωλώνει. Αντιμετωπίζει το πρόβλημα όπως είναι, σαν το θεούλη Απόστολο Γκλέτσο.

Τεχνική ανάκρισης. Ο Ε και ο Φ ανακρίνουν τον Χ· ο Ε υιοθετεί εχθρική στάση απέναντι στον Χ ενώ ο Φ φιλική, με απώτερο στόχο ο Χ να εμπιστευθεί τον Φ αντιδρώντας στην πίεση του Ε. Ευνόητα, ο Φ είναι ο Καλογιάννης και ο Ε ο Κακογιάννης.

Η τεχνική είναι ψιλοπασίγνωστη χάρη στην αστυνομική λογοτεχνία και, κυρίως, φιλμογραφία. Δε γνωρίζω αν η κουβέντα όντως ακούγεται στην πιάτσα, ή αν πρόκειται απλώς για ευφάνταστη επινόηση του Πέτρου Μάρκαρη (βλέπε παράδειγμα)· με μία πρόχειρη αναζήτηση στο διαδίκτυο συμπεραίνουμε μάλλον το δεύτερο, αλλά όποιος ξέρει θετικά ας μας πει. Πρόκειται πάντως για μία εκδοχή του καλός μπάτσος - κακός μπάτσος που ακούγεται ενδεχομένως ομαλότερα στο αφτί ως απόδοση του αντίστοιχου αγγλικού και είπα να το θέσω υπόψιν των υποτιτλιστών ανάμεσά μας.

Λολοπαίγνιο για κάθε κασιδιάζοντα ναζό, εκ του ταξιδιάρα ψυχή και του ονόματος του βολευτή της Χ.Α. Ηλία Κλασιδιάρη.

Τσιμπάω έναν εξαιρετικό ορισμό από το ιντερνέτι: «Κασιδιάρα ψυχή: Όταν η ψυχή μας αποκτά ψωρίαση στο κεφάλι (τη λαϊκά ονομαζόμενη ως κασίδα), υπάρχει ο φόβος να εισχωρήσει η ασθένεια και στον εγκέφαλο της ψυχής, γεμίζοντάς τον με νεκρά κύτταρα και κάνοντάς τον να σκέφτεται νεοναζιστικά, πράττοντας βίαια και παράλογα.»
(εδώ)

Κατά το Γέρων Παϊσιος ή -καλύτερα- κατά το Γέρων Παστίτσιος. Προέκυψε μετά την έλευση του Γέρουν Ντάισελμπλουμ (Jeroen Dijsselbloem) στην Αθήνα και την επεισοδιακή του συνάντηση με τον Γιάννη Βαρουφάκη,την Παρασκευή 30/1/2015.

Το Αβραμόδεντρο είναι το χριστουγεννιάτικο δέντρο που στήθηκε στην Πλατεία Συντάγματος κατά την εορταστική περίοδο Χριστουγέννων 1996- Πρωτοχρονιάς 1997 επί δημαρχίας Δημήτρη Αβραμόπουλου τουπίκλην Mπω Μπρυμέλ. Τότε, όπως διαβάζουμε εδώ: «[...] σχηματίζεται μια ιδιαίτερη κατασκευή από λαμπάκια, το αποκαλούμενο «Δέντρο της Αθήνας». Ουσιαστικά ήταν ένας μεγάλος σιδερένιος δοκός ύψους 31,5 μέτρων που αποτέλεσε τον κορμό για να κρεμαστούν πάνω του 50.000 λαμπάκια και να σχηματιστεί ένα φωτεινό χριστουγεννιάτικο δέντρο. Το δέντρο παρουσιάζεται φωτιζόμενο περίτρανα από τον δήμαρχο Δ. Αβραμόπουλο. Γρήγορα κατακτήθηκε ρεκόρ στο βιβλίο Γκίνες, κάνοντας την δημοτική αρχή να τονίζει ότι η Αθήνα διαθέτει το υψηλότερο χριστουγεννιάτικο δέντρο της Ευρώπης. Το δέντρο ήταν ομολογουμένως εντυπωσιακό τις βραδινές ώρες που ήταν φωτεινό. Ωστόσο το πρωί έστεκε άχαρο και σιδερένιο να ακούει σχόλια και σχολιανά από Αθηναίους και εφημερίδες. Μετά από αυτό,την δεύτερη τετραετία Αβραμόπουλου, το χριστουγεννιάτικο δέντρο μίκρυνε λίγα εκατοστά και του προστέθηκε πράσινη γιρλάντα ώστε να θυμίζει κανονικό δέντρο».

Πράγματι το fail με το Αβραμόδεντρο είναι ότι δεν θύμιζε δέντρο, αλλά ήταν απλώς μια σιδεροκατασκευή, ένα τσιτόδεντρο για να κλέψει το ρεκόρ μεγαλύτερου ευρωπαϊκού ή και παγκόσμιου δέντρου με τίμημα το καρακιτσαριό και την κακογουστιά. Εγκαινίασε μια εποχή, όπου η Ελλαδούλα προσπάθησε να υποκλέψει πολλά και διάφορα ρεκόρ, όπως λ.χ. ολυμπιακά ρεκόρ με ντοπέ παίκτες και συμπληρώματα διαστροφής για να υπεραναπληρώσει τον βλαχαδερό της χαρακτήρα (και ζητούμε συγγνώμη εδώ από τους συμπαθείς Αρωμούνους και Αρωμούνες για τη σύγκριση).

Ο όρος Αβραμόδεντρο έμεινε έκτοτε για να δηλώνει μια σκεπτικιστική διάθεση των αχάριστων πολιτών της Αθήνας (και της Ελλάδας) είτε για το ορίτζιναλ Αβραμόδεντρο, είτε και για ανάλογα πομπώδη κιτσάτα υπερδέντρα που χαρακτηρίζονται από έλλειψη μέτρου και αισθητικής, τόσο στην Πλατεία Συντάγματος, όσο και αλλού. Αποκορύφωση της αμφισβήτησης ήταν όταν στον περίφημο Δεκέμβρη 2008 ο απόγονος του Αβραμόδεντρου κάηκε από μπαχαλάκηδες (με την καλή έννοια). Φέτος (2014-2015) ευτυχώς δεν έχουμε Αβραμόδεντρο, αλλά Καμινοκάραβο, πλην ύστερα από μία ινσέψιο δίωξη των Σύρων προσφύγων από την πλατεία Συντάγματος, ώστε να γιορτάσουν οι Αθηνέζοι ινσεψιοειδώς το Christmas Spirit του Θείου Βρέφους που «οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνη».

Άλλα σλανγκικά δέντρα: καβλόδεντρο, λεφτόδεντρο, τσιχλόδεντρο, χυσόδεντρο.

Αβραμιδesque δέντρο και στο Rio de Janeiro. (από Khan, 24/12/14)

Ελληνικό ροκ συγκρότημα της δεκαετίας 1970 με αρχηγό τον γνωστό μετέπειτα σκυλά Χρήστο Κυριαζή. (Λέτε να κατάγεται από εκεί η μόδα προκάκι μαλλί της δεκαετίας του 90;)

Π**ΟΛΛΟΙ
**ΡΟΚΑΔΕΣ ΟΜΩΣ ΚΑΝΕΙΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ ΣΥΝΘΕΤΗΣ

Κοινωνικό νόσημα που άρχισε να ξεσπά μετά το 2011 και μεσούσης της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Πήρε το όνομα της από τον ιδρυτή του κόμματος «Δημιουργία Ξανά» Θάνο Τζήμερο. Χαρακτηριστικό των νοσούντων, είναι η ξαφνική τους μεταστροφή, από τα τραγιά που ήταν, σε σκεπτόμενους ανθρώπους με παιδεία και κριτική σκέψη, άποψη για όλα με νεοφιλελέ ειρωνικό στυλάκι που εξωθεί τους άλλους στη βία και φυσικά παραθέσεις απόψεων του ίδιου του Θάνου Τζήμερου για οτιδήποτε συμβαίνει σε αυτόν τον κόσμο. Συνώνυμο του «τζημερικού» αποτελούν διάφορες ομάδες που ξεκίνησαν εκείνη περίπου την περίοδο, όπως «ατενίστας», «παγουρίστας» κτλ.

Η κατάσταση όταν θέλεις να διαμαρτυρηθείς τόσο έντονα για κάτι που επιλέγεις να το κάνεις με τον πλέον θεαματικό αυτοκαταστροφικό τρόπο. Ο υπερθετικός βαθμός του «είναι για να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο».

Από τον μπασκετμπολίστα του Πανιωνίου που διαμαρτυρόμενος για σφύριγμα του διαιτητού χτύπησε το κεφάλι του με φόρα στη μπασκέτα, με αποτέλεσμα να μείνει μόνιμα παράλυτος.