Tagged definitions (19)
Showing 1-10 from 19

Αυτός του οποίου η δίαιτα, -με τη διπλή (αρχαία ελληνική) σημασία της διατροφής και του (πολιτικού) τρόπου του βίου-, βασίζεται στο σουβλάκι. Όπως και το σουβλακοφάγος χρησιμοποιείται ως:

• οιονεί χαρακτηριολογική τυπολογία

• ως εθνικό τυπολογικό χαρακτηριστικό

• και, ασφαλώς ως παρατσούκλι του Κώστα Καραμανλή (ανηψιού).

Ο υπουργός της κυβέρνησης στα καλιαρντά. Από το ιταλικό ministro και το πουρό της ρομανί.

Ορισμός : Ο φανατικός άθεος που προσπαθεί με τη δύναμη της πυγμής να επιβάλει τα πιστεύω του.

Ετυμολογία : Πρόκειται για συνθετικό επίθετο. Προέρχεται απο ένωση δύο λέξεων. Πρώτη είναι το επίθετο άθεος και δεύτερη το δανεικό ουσιαστικό ταλιμπάν.

Προέλευση της λέξης : Πρώτη λέξη είναι το επίθετο "άθεος". Το επίθετο άθεος είναι και αυτό με τη σειρά του σύνθετο. Τα συνθετικά του είναι το στερητικό α και η λέξη Θεός. Υποδηλώνει κάποιο πρόσωπο που δε πιστεύει στην ύπαρξη καμίας ανώτερας δύναμης.

Σπανιότερα χρησιμοποιείται απο θρησκευόμενους ανθρώπους για να χαρακτηρίσει μια κατάσταση

Ο άθεος αρκετά συχνά συγχέεται με τον άθρησκο ο οποίος μπορεί να πιστεύει σε κάποια ανώτερη δύναμη αυτό που στα αγγλικά συχνά αναφέρεται ως spiritual but not religious η τον απαθεϊστή τον οποίο δεν τον ενδιαφέρει η ύπαρξη η μη του Θεού.

Δεύτερο συνθετικού του όρου είναι η δανεική λέξη ταλιμπάν. Προέρχεται απο τα Παστούν στα οποία είναι δανεική απο τα Αραβικά. Στα νέα Ελληνικά ερμηνεύεται ως μαθητής. Διεθνώς έγινε γνωστή λόγο των πολέμων στο Αφγανιστάν. Αυτό το όνομα έχει δοθεί σε μια ομάδα φανατικών ισλαμιστών που απο το 1994 πολεμούν σε εκείνη τη περιοχή. Σχηματίστηκαν απο πυρήνα 50 μαθητών του Μουλά Μοχάμεντ Ομάρ στη πόλη Κανταχάρ. Αρχικά επρόκετω κατά βάση για Παστούν αλλά και για μερικούς Τατζίκους καθώς και Ουζμπέκους. Έχοντας ήδη καταφέρει να πάρει την εξουσία δύο φορές στα χέρια της το 1996 και το 2021 φημίζονται για τις βιαιοπραγίες , τις αποστολές αυτοκτονίας , τις καταστροφές πολιτιστικών θησαυρών και τη σκληροπυρηνική ερμηνεία του Ισλαμικού νόμου έχουν γίνει συνώνυμα του φανατισμού.

Ως εκ τούτου ο όρος Ταλιμπάν έχει γενικευτεί καθώς δε χρησιμοποιείται μόνο για τη συγκεκριμένη ομάδα φανατισμένων Ισλαμιστών αλλά και για οτιδήποτε έχει να κάνει με άτομα τα οποία είναι φανατικά. Τέτοια είναι η κουλτούρα των γηπέδων, η θρησκεία και η πολιτική.

Ενίοτε μπορεί κάποια λέξη που χαρακτηρίζει την ομάδα αυτή να συντεθεί με το ουσιαστικό ταλιμπάν με αποτέλεσμα τη δημιουργία σύνθετης λέξης π.χ. χριστιανοταλιμπάν. Αποτέλεσμα μιας τέτοιας σύνθεσης αποτελεί και το επίθετο αθεοταλιμπάν.

Εξωτερικά χαρακτηριστικά : Πρόκειται συνήθως για άντρα ηλικίας απο 15 ως 30. Σπανιότερα υπάρχουν και γυναίκες καθώς και μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι. Τα μουσικά του γούστα μπορεί να περιλαμβάνουν τα πάντα απο ρεμπέτικα ως hip hop αλλά πολλές φορές ακούει ροκ , κάποιο υποείδος η κάποια εξέλιξη της. Η εμφάνιση του συνήθως είναι απλή. Δε του αρέσει να τη τονίζει , προτιμάει τα απλά ενδύματα. Πολιτικά , παραδοσιακά έτεινε προς τα αριστερά αλλά τα τελευταία χρόνια παρατηρείται η είσοδος απολιτικ καθώς και δεξιών ατόμων.

Στέκια : Διαδικτυακά σε διάφορες ομάδες στα κοινωνικά δίκτυα , forum , blogs. Στη πραγματική ζωή συνήθως θα τον βρείτε τη μεγάλη Παρασκευή εν μέσω νηστείας να τρώει κρέας σε κάποια ταβέρνα πιστεύοντας ότι θα θίξει τους πιστούς ενώ τις υπόλοιπες μέρες οπουδήποτε.

Επι μέρους χαρακτηριστικά : Τα επι μέρους χαρακτηριστικά του είναι τα ίδια με τα υπόλοιπα είδη φανατισμένων.

1. Θα σου πει ότι είναι άθεος πολύ πριν το καλημέρα. Όπως και όλοι οι υπόλοιποι φανατικοί έχει όρεξη απο νωρίς το πρωί για να συζητήσει το κακό που κάνει η θρησκεία. Δε σέβεται το γεγονός πως ο συνομιλητής του μπορεί να έχει κάθε είδους προσωπικά προβλήματα οπότε να μη βούλεται εκείνη τη στιγμή να μιλήσει για θεωρητικά.
2. Πιστεύει πως είναι εξυπνότερος απο άλλους ανθρώπους μόνο λόγο των δικών του πιστεύω. Πολλές φορές χαρακτηρίζει τους χριστιανούς και γενικά τους πιστούς ως άτομα μειωμένης ευφυίας και αντίληψης.
3. Κάνει τους ανθρώπους γύρω του να νιώσουν αποστροφή προς αυτόν. Είναι ικανός με τη συμπεριφορά του να διώξει ακόμα και άτομα που ήταν πολύ καιρό δίπλα του. Ως εκ τούτου η παρέα του να αποτελείται απο άτομα ίδια με αυτόν με αποτέλεσμα τη δημιουργία circlejerk.
4. Τον διακατέχει μία πλήρως εσφαλμένη αντίληψη πως ο ίδιος δεν έχει κάνει σχεδόν ποτέ λάθος επιλογές. Προτιμάει αντί να βρει τη ρίζα των προβλημάτων του με τη βοήθεια κάποιου ειδικού να δημιουργήσει έναν εχθρό και να τα βάλει με αυτόν , ουσιαστικά εθελοτυφλώνεται.
5. Υποστηρίζει οποιαδήποτε ιδεολογία θα τα βάλει με τους δικούς του εχθρούς ακόμα και άμα αυτή την ιδεολογία χαρακτηρίζουν παράλογες και πολλές φορές επικίνδυνες πεποιθήσεις.

Περισσότερο διάβασμα :

Για τον Αθεϊσμό

Για τους ταλιμπάν

Ο προλετάριος των παραλιών που δεν έχει ή δεν θέλει να πληρώσει ομπρέλα και ξαπλώστρα σε σχετική επιχείρηση και κάθεται στην άμμο με την πετσέτα του.

Ως γνωστόν, η συνωμοσιολογία αποτελεί ιδιαίτερο κεφάλαιο στην πολιτική κουλτούρα αρκετών χωρών, της Ελλάδος μη εξαιρουμένης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η άκρατη συνωμοσιολογία συνοδεύεται και από λυσσαλέο αντισημιτισμό. Το πάντρεμα Εβραίων και Μασόνων, σε έντυπα αλλά και σε ηλεκτρονικά Μέσα, αποτελεί ιδανικό σενάριο για πολλούς επαγγελματίες συνωμοσιολόγους:

1. Ο Εβραϊσμός και η Μασονία αποτελούν έννοιες άγνωστες στο ευρύ κοινό, κάτι που επιτρέπει την ερμηνεία τους κατά το δοκούν.

2. Η δραστηριότητά τους είναι λίγο ως πολύ κλειστή, κάτι που ενισχύει την καχυποψία και το φόβο, αναφορικά με το τι επιδιώκουν.

3. Το γεγονός ότι τα μέλη τους είναι μειοψηφίες εντός πλειοψηφίας, ενισχύει τη διαφοροποίησή - διαφορετικότητά τους.

Χρησιμοποιώντας τον εν λόγω όρο, περιγράφεται το σύνολο των εχθρών, των επικίνδυνων και μυστικοπαθών «Άλλων», που στοχεύουν να υπονομεύσουν και να διαλύσουν θεσμούς οι οποίοι ενέχουν τη θέση Ιερών Αγελάδων: έθνος, κράτος, πατρίδα, θρησκεία.

Οι Εβραιομασόνοι βρίσκονται παντού ανά την υφήλιο, μισούν τους Έλληνες και τον Ελληνισμό και κρύβονται πίσω από τις μελανότερες σελίδες της ιστορίας μας. Απώτερος στόχος τους είναι ο αφανισμός τους. Αν και η σχέση Εβραϊσμού - Μασονίας δεν αποδεικνύεται έμπρακτα, ούτε και ξεκαθαρίζεται πως αναπτύσσεται, θεωρείται ωστόσο δεδομένη πέραν πάσης αμφιβολίας.

Συχνάκις, ο «Εβραιομασόνος» είναι πλούσιος και ομοφυλόφιλος, δηλ. έχει άλλες δύο μισητές ταυτότητες μειοψηφίας.

1. Εκτοξεύεται προβοκατόρικα σαν απαξιωτικός χαρακτηρισμός και ύβρη από εξωκοινοβουλευτικούς αριστερίζοντες και αναρχικούς κατά Κουκουέδων, που δρουν εναντίον τους σαν τραμπούκοι, τόσο κυριολεκτικά όσο και ιδεολογικά.

2. Αυτός που είναι εξουσιοδοτημένος να περιφρουρεί τις πορείες που τυγχάνουν της υποστήριξης του ΚΚΕ. Το γεγονός πως το ΚΚΕ υπερηφανεύεται (σε βαθμό αυτοδιαφήμισης) για αυτήν την περιφρούρηση, είναι η καλύτερη απόδειξη για την αποτελεσματικότητά του, όπως κι ολόκληρου του υποστηρικτικού μηχανισμού.

Εννοείται, πως καμιά απ’ τις δυο εκδοχές δεν ανήκει στην επίσημη ορολογία του κόμματος.

Λέξη εξαιρετικά κλασσική, χτυπάει κάμποσο.

Πρόκειται για το κατ' εξοχήν μπινελίκι που απευθύνεται σε κάποιον του οποίου οι ιδέες, τα λεγόμενα ή οι πράξεις προσήκουν σε ιδεολόγο ή δηλωμένο υποστηρικτή της χούντας της επταετίας. Αν και δικτατορίες είχαμε και παλιότερα σ' αυτόν τον ευλογημένο τόπο, η χούντα, όπως και το Κόμμα και η πρεσβεία, είναι μία, αυτή του '67-'74. Βεβαίως, το κράτος και ο μηχανισμός του κράτησε την απαιτούμενη συνέχεια των θεσμών, «σταθερότητα» στο νιούσπηκ, οπότε τα χουντόσκυλα έχουν ιδεολογική συγγένεια με τους υποστηρικτές παλαιότερων (και επερχόμενων) δικτατορικών καθεστώτων, αλλά δεν χαρακτηρίζονται έτσι γι αυτό.

Αναφερόμεθα στην χρήση του ναζί ως γαμοσλανκοτέτοιου - όχι με την πολιτική έννοια του φασιστόμουτρου / ναζού, αλλά ως χαρακτηρισμό ανθρώπα με άκαμπτο και ψυχαναγκαστικό σπασαρχιδισμό. Μιλάμε για έγκαυλους και ιδεοληπτικούς πατερνάλες που την πέφτουν ακαριαία σε όποιον τολμήσει να παραβιάσει τους δυσκοίλιους «κανόνες» τους.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα:

• Οι οικοναζί, οι μονομανείς και γκρηνιάρηδες οικολόγοι που επιβάλλουν τις απόψεις τους παρεμβατικά (μπουγελώνοντας με κόκκινη μπογιά κυρα-περμαθούλες με γούνες, απελευθερώνοντας μαϊμούδες από ερευνητικά εργαστήρια, βουλιάζοντας φαλαινοθηρικά κλπ).
• Οι φεμιναζί ή φεμινοναζί, βαμμένες φεμουνίστριες με τη φαλτσέτα ανά χείρας έτοιμες να ευνουχίσουν όσους δεν επιδεικνύουν την απαιτούμενη κορεκτίλα.
• Ναζί της γραμματικής, όσοι καιροφυλακτούν στα φλώρουμ για να διαπομπεύσουν αυτάρεσκα όποιον ορθογραφικά ή συντακτικά άπλυτο εντοπίσουν. Να μην συγχέεται με την γραμματική των ναζιστών που μάλλον αποτελεί αντώνυμο (βλ. εγέρθουτου, κ.ά.)

Η έτσι χρήση του ναζί καταγράφεται στα αγγλικάνικα από τα ογδόνταζ (fashion nazi, vegan nazi, fitness nazi, grammar nazi, κ.ο.κ)

Βλ. λαι φρίκουλας.

Η ναζιάρα φασιστογκόμενα, η χρυσαβγίτισσα, το πάσης φύσεως φασιστόμουνο μεναγκό.

Πέραν των ναζών, η συγκεκριμένη συνομοταξία -μούνας αποτελεί αντικείμενο πόθου και για ορισμένους μπουντουσουμού μερακλήδες που αυνανίζονται πρωκτικά στην τουαλέτα ονειρευόμενοι αυταρχικό με nazi chic ινδάλματα τ. Ilsa Λύκαινα των SS.

Μεταφορικά, η αυταρχική και πρηξαρχίδω γκόμενα.

Έτερες πολιτικομουνοποιημένες εταίρες: πασοκομούνα, αναρχομούνα.

επαναστατόσημα, αριστερόσημα, αναρχόσημα

Κλάσικ, τώρα πια, λέξη της αριστεράς και του αναρχικού χώρου, η οποία παραπέμπει στα φανταστικά (και φαντασιακά να τα πεις μέσα είσαι) ένσημα τα οποία κανείς "κολλάει" με την πορεία του στους εν λόγω χώρους.

Τα επαναστατόσημα είναι λέξη που στηλιτεύει και λοιδωρεί πολιτικές στάσεις και συμπεριφορές, και συγκεκριμένα την επαγγελματοποίηση της πολιτικής συμμετοχής και γενικά την ιδιοτελή εξαργύρωσή της (με θέσεις, διασυνδέσεις, προσβάσεις, καταξίωση, δηλαδή, εξουσία, μούρη, φράγκα, σεξ, και διάφορες μορφές ασυλίας). Επιπλέον, χρησιμοποιείται σε συμφραζόμενα με ειρωνική διάθεση για να καταγγείλει την επίκληση του προσωπικού αριστερού/αναρχικού παρελθόντος ως πρόσχημα ιδιώτευσης, "τιμητικής αποστρατείας" από την ενεργό πολιτική δράση, χωρίς, όμως, αποποίηση των ωφελημάτων (ηθικών και υλικών) που απορρέουν από την τελευταία - ή ακόμα και ως πρόσχημα προδοσίας και μεταπήδησης στο στρατόπεδο του αντιπάλου, από τον ρεφορμισμό μέχρι τη δεξιά. βλ. και το αξίωμα "αριστερό παρελθόν = δεξιό παρόν"). Τέλος, χρησιμοποιείται πολύ συχνά αυτοϋπονομευτικά, αυτοκριτικά όχι μόνο για την ιδιοτέλεια αλλά και την ηττοπάθεια (πας στην πορεία-μνημόσυνο για να κάμεις το "καθήκον σου", χωρίς να το πιστεύεις) που επικρατεί και τον κούφιο φορμαλισμό της πολιτικής συμμετοχής που φτάνει να μετριέται ως ποσότητα με τα επαναστατόσημα ως διαπιστευτήρια χωρίς περιεχόμενο.

Στην περίπτωση της αριστεράς τα επαναστατόσημα τα κολλάνε και τα εκμεταλλεύονται οι πουλημένες ή/και ψευτο- πρωτοπορίες της εργατικής τάξης, ενώ στο πλαίσιο της αναρχίας οι υψηλά ιστάμενοι στις άτυπες ιεραρχίες στους κόλπους της. Με άλλα λόγια, επαναστατόσημα κολλάνε και εξαργυρώνουν οι κάθε λογής -πατέρες και γουαναμπήδες αναρριχόμενοι γυμνοσάλιαγκες* του κάθε λογής επαναστατικού κινήματος... αλλά και ρεβιζιονιστικού, και γενικά κάθε κινήματος που "επαναστατίζει" (προσομοιώνει, δηλαδή, ραντικάλ ύφος και ενσωματώνει συστημικά επαναστατικές πρακτικές - γι' αυτό και, καταχρηστικά, επαναστατόσημα μπορεί να ειπωθεί ότι κολλάνε μέχρι και οι της "λαϊκής δεξιάς" συνδικαλησταράδες).

Τώρα, όπως φάνηκε κι από πάνω, υπάρχουν υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες κατ' εξοχήν επαναστατόσημων, τα οποία και κολλιούνται στα αντίστοιχα βιβλιάρια επαναστατοσύνης και συνυπολογίζονται για την πολιτική και άλλη κάλυψη του δικαιούχου: τα αριστερόσημα, και τα αναρχόσημα.

• Ως αριστερόσημα λογίζονται συνήθως: η μακρόχρονη και συνεπής συμμετοχή σε αγώνες, κομματικές και γενικά συλλογικές διαδικασίες (καταρχήν, δηλαδή, το να μην είσαι, πολιτικά πουθενάς), η ανάδειξη του προσώπου σου μέσα στους αγώνες ως μαχητικής ή ηγετικής ή διανοούμενης φυσιογνωμίας, και όσο προχωρούμε προς τα "βαρέα και ανθυγιεινά", η προσωπική έκθεση σε αγώνες που ενέχουν άμεσα προσωπικό κόστος επειδή θίγουν άμεσα συμφέροντα του αντιπάλου (π.χ. η σύγκρουση με την εργοδοσία στον ιδιωτικό τομέα). Ιδιότυπο αριστερόσημο, με το οποίο μπορεί κανείς να εξαγοράσει υπό συνθήκες προνομιακά πλασματικά έτη αγώνων είναι και η απλή συμμετοχή σε μυστήρια αριστερά γκρουπούσκουλα κατά την νεανική ηλικία. Ενδιαφέρον είναι ότι το να καταλάβεις θέσεις σε θεσμικά συλλογικά όργανα είναι και αριστερόσημο και εξαργύρωση αυτού.
• Ως αναρχόσημα από την άλλη, λογίζεται επίσης η πολύχρονη και συνεπής παρουσία, εν προκειμένω στον αναρχικό χώρο (ένσημα που τα παίρνεις εύκολα παλιώνοντας, καθώς επίσης εύκολα βλέπεις τον εαυτό σου να γερνάει και τους άλλους να μένουν νέοι), αλλά εδώ η προσωπική διακινδύνευση, η τόλμη και η θυσιαστική πλευρά της δράσης κυριαρχούν. Καλό, δηλαδή, το αφισοκόλλημα αλλά το να είσαι τίμιο κομματόσκυλο δε φτάνει συνήθως, ειδικά εκεί που δεν υπάρχουν, τυπικά τουλάχιστον, κόμματα: για να κολλήσεις αναρχόσημα πρέπει να έχεις κάνει και καραγκαγκάν πράγματα τα οποία συνήθως είναι και ματσίλες, όπως το να είσαι μάχιμος στα μπάχαλα ενάντια σε μπάτσους, γουρούνια, δολοφόνους και σίστες, το να έχεις για πλάκα την ρίψη καλιαμπού, και όσο προχωράμε προς τα "βαρέα και ανθυγιεινά", οι συλλήψεις, οι διώξεις, οι βασανισμοί, οι στοχευμένες εναντίον σου σωματικές επιθέσεις, η συμμετοχή σε απεργία πείνας, ενώ για κάποιους ούμπερ αναρχόσημο και ιερό δισκοπότηρο είναι η όποια σχέση με το "ένοπλο".

Αυτά για τα επαναστατόσημα, κάναμε το καθήκον μας, κολλήσαμε και το σλανγκόσημο.

(Για λόγους πληρότητας, τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι ως αριστερόσημα και αναρχόσημα αναφέρονται στο διαδίκτυο συχνά και τα οπτικά σύμβολα της αριστεράς και της αναρχίας, χωρίς το λογοπαίγνιο με τα ένσημα).

*Ωστόσο, επειδή κάθετί έχει δυο πλευρές, η απαξίωση την οποία εκφράζει το ντισκούρ περί κακών επαναστατόσημων, σε ένα βαθμό παίρνει παραμάζωμα συλλήβδην κάθε σημασία και αξία σχετική με την ατομική πείρα, τη συνεπή παρουσία, την προσωπική έκθεση και ριψοκινδύνευση, την τόλμη, την αλληλοαναγνώριση και αλληλοεκτίμηση του αγωνιζόμενου ανθρώπου που έχει και παρελθόν, και από αυτό εφορμά προκειμένου να υπερβαίνει το παρόν και να προχωρά στο σοσιαλιστικό μας μέλλον (ουάου). Και σε ένα βαθμό θολώνει τα νερά σε σχέση γενικά με την έννοια και το όραμα της επανάστας.