Είναι ο πρεζάκιας που έχει μουστάκι και ντύνεται στα μαύρα γιατί παραπέμπει σε πέτσακα.
- Είδες την Ρούλα που τα έφτιαξε με τον Νίκο τον κρητικό; Μάλλον θα ξεκόψει τώρα..
- Μπα, δε νομίζω... πρέζακα θα τον κάνει και αυτόν.
Είναι ο πρεζάκιας που έχει μουστάκι και ντύνεται στα μαύρα γιατί παραπέμπει σε πέτσακα.
- Είδες την Ρούλα που τα έφτιαξε με τον Νίκο τον κρητικό; Μάλλον θα ξεκόψει τώρα..
- Μπα, δε νομίζω... πρέζακα θα τον κάνει και αυτόν.
Got a better definition? Add it!
Το γρόθος είναι πραγματικά σύνθετος χαρακτηρισμός.
Χρησιμοποιείται για να δηλώσει ότι κάποιος είναι μαλάκας (κοινώς τον παίζει). Αλλά χρησιμοποιείται και διαφορετικά και δεν ορίζει απλά το μαλάκα με την έννοια της μαλακίας - αυνανισμού, αλλά και αυτόν που με τις πράξεις του δε βγάζει νόημα, αυτόν που είναι βλάκας με την πραγματική έννοια της λέξης βλάκας.
Φυσικά προέρχεται από την παλάμη που παλινδρομεί, και κλειστή όπως είναι έχει το σχήμα γροθιάς.
«Μα τι γρόθος αυτός ο MAD» πάει να πει ότι ο συγκεκριμένος τύπος είναι από τους ΒΛΑΚΕΣ, τους ΑΝΑΞΙΟΥΣ σχολιασμού, τους ΤΙΠΟΤΕΝΙΟΥΣ...
«Εσύ Άρη παίζεις γρόθο...» (κουνώντας ταυτόχρονα το κεφάλι πάνω κάτω απαξιωτικά) όταν πχ ο Άρης κάνει κάτι το οποίο η συντριπτική πλειοψηφία δεν θα έκανε και θεωρείται γενικά λάθος.
«Ρε κεφαλονίτη, άντε να παίξεις κάνα γρόθο να σου περάσουν οι καύλες...». Κατά τα γνωστά... Τράβα μια μαλακία να ισιώσεις...
Got a better definition? Add it!
Το κατακάθι του Πατρινού (κυρίως) Ελληνικού καφέ.
- Άντε ρε μεγάλε, σήκω.
- Μισό, έχω ακόμα μια τζούρα καφέ.
- Θα πιεις και τα σαρίδια;
Got a better definition? Add it!
1. Πρόελευσις
Τοιαύτο ρήμα αποτελεί άλλη μία συνεισφοράν του ομολογουμένως θαυμαστού λεξιλογικού πλούτου της καθ' ημάς ωχράς φυλής, κοινώς των ταξιτζίδων (γνωστών και ως ταρίφων, ταξίστας, κτλ). Θεωρείται δε ότι η πρώτη χρήση υπήρξε από την πλέον συμπαθή τάξη των περιοδικώς μετακινούμενων κτηνοτρόφων, κοινώς βοσκών.
2. Ερμηνεία
Ρητώς τε και κατηγορηματικώς, όσον και απερίφραστως, ανασκέλωνω σημαίνει προβαίνω σε ερωτική συνεύρεσιν μετά συντρόφου, ήτοι πηδάω, μαμάω κτλ. Προέρχεται δε παρά των λέξεων «ανά», επίρρημα που δηλοί την έναρξιν ισχύος ή την επανάληψιν του ρήματος το οποίο αποτελεί δεύτερο συνθετικό της λέξεως, και το ρήμα «σκελώνω», ήτοι το άνοιγμα εν γωνία άνωθεν των 60 μοιρών αμφοτέρων των ποδών, ίνα ισχωρήσει πέοντας ετοιμοπόλεμος εν τω... «στόχο» (εάν και εφόσον με εννοείται, αγγλιστί if you know what I mean!). Το ρήμα ούτο, δίδει ιδιαίτερη σημασία εις το ενεργητικό μέρος της ερωτικής πράξεως καθώς δε και εις την... πολλαπλή προσβολή του «στόχου» παρά του πέοντος (η πολύτιμη συμβολή του επιρρήματος «ανά»). Σημασία δε δίδεται εις την συναινετική φύση του «σκελώματος», εν αρχικώ τουλάχιστον στάδιω. Ως ελέχθη, επαρατηρήθη και συστάθη εις λέξιν παρά την κάστα των βοσκών...
3. Χρήσεις-Εφαρμογαί εν τω Πεδίω
Χρησιμεύει δια την περιγραφήν ερωτικής πράξεως, παρελθούσης ή μελλοντικής (στα πλαίσια επιθυμίας), και σπανίως αναφέρεται εις έτερο άτομο εν είδη προσβολής ή απαιτήσεως. Επίσης, δεν χρησιμοποιείται εις ερώτηση σχετικά με το αν αρέσκεται έτερο άτομο εις ερωτικαί συνευρέσεις διότι η ανασκέλωσις πράττεται, ουχί λέγεται.
4. Μετά-έρευνα
Προτείνεται έρευνα σχετικά με τις χρήσεις του ρήματος από έτεραι κοινωνικαί τάξεις εκτός των προαναφερθεισών, στα πλαίσια περαιτέρω τεκμηριώσεως και η συλλογή αποτελεσμάτων.
5. Βιβλιογραφικαί Αναφοραί
Hyper Super Duper Καρά Specs εις ταρίφα αγνώστον λοιπών στοιχείων με προφορά Χατζηχρήστου. Οπότε, ούτω λήμμα αποτελεί ύμνο τω αγνώστω ταρίφα.
Μήτρουλας, εν καφενείω: «... και που λεsh τάshο μ', μι ρουτάει η άλλιε η γκουόμενα στου κλάμπι, τι κάνω τις ελεύθερες οώρεsh!»
Τάσους: «Ουιιιιιιιι!!!! Κι της απήντησ' ουρέεε;»
Μήτρουλας: «Άκου τι κάνω! Ανασκελώνω τιsh περίεργεsh, αυτό κάνουω!»
Got a better definition? Add it!
Published
Last modified
Η βιζιτού που θα σε επισκεφθεί στο ξενοδοχείο και θα σε τυλίξει ζεστά ζεστά σαν την κουβερτούλα.
Υπηρεσία που παρέχεται σε ξενοδοχεία γενικώς μεν, αλλά η Λαμία μάλλον έχει κοπυράι για την έκφραση.
- Έχει δωμάτιο για απόψε το βράδυ;
- Βεβαίως. Θα σας δώσω το 214, στον β' όροφο.
- Α πολύ καλά, ευχαριστώ.
- Θα χρειαστείτε μήπως κουβερτούλα;
βλ. και ξανθό παλτό
Got a better definition? Add it!
Παροιμιώδης και –για τα δεδομένα της εποχής κατά την οποία πλάστηκε και λαμβανομένης υπόψη της λέξη «χέσιμο»– σλανγκ έκφραση του αρκαδικού ιδιώματος που λέγεται όταν κάποιος απολαύσει κάτι πολύ στην αρχή, αλλά στο τέλος του βγει ξινό.
Όπως όταν κραιπαλιάζεσαι στη μάσα, το 'φχαριστιέσαι, και μετά σε πιάνει μια μπουργάνα άνευ προηγουμένου.
— Τα 'μαθες; Ο Ροβέρτος έφαγε τρελή χυλόπιτα από τη γκόμενά του. Τον έπιασε στα πράσα με άλλη. Και ήταν 5 χρόνια μαζί...
— Εμ; Την κεράτωνε συνέχεια, ο σαρδανάπαλος και το 'παιζε άνετος. Κάποια στιγμή θα το πλήρωνε. Γλυκοφάγωμα, πικροχέσιμο!
Got a better definition? Add it!
Published
Last modified
Προέρχεται από το ξύδι «δε κάτι σάρκ» και προφέρεται έτσι σε κάποιες περιοχές της Ακαρνανίας τουλάστιχον.
Κατάχρηση του Δεκατεσαρ(γιού) γίνεται πάντα αλλά κυρίως κατά την ζωοπανήγυρη της Αγίας Παρασκευής (μεγάαααλη η χάρη της) στο Μοναστηράκι Βονίτσης ως συνοδευτικό των κοψιδίων και των λοιπών σφαχτών.
- Καλώς τα παιδιά τα δικά μας. Να ψήσω καφεδάκια;
- Τι καφέδες και παπαριές; Πήγε δέκα η ώρα (το πρωί). Τσάκω το μπουκάλι το Δεκατεσσάρ να μας δει ο Θεός.
Got a better definition? Add it!
Το μπουκέτο, η αναπάντεχη γροθιά που πάει κατευθείαν στην μουτσούνα σου.
Πάσα: Χότζας.
Ο νεοδημοκρατικός λαός έχει εκνευριστεί πάρα πολύ που οι Μητσοτακέοι πήγανε να του τη φέρουνε, μη θεωρώντας τον ικανό να διαλέξει μόνος τους τον αρχηγό του.
Φερθήκανε μπαμπέσικα και αντιδημοκρατικά, γι’ αυτό θα τη φάνε την καταμουτσουνιά στις 29.
(Προφητικό ποστ εδώ).
Βέβαια σας μιλάω για 3 παιδαρέλια το πολύ 25 χρονών με κάτι γυαλάκια που μοναδική απάντηση σε όσα τους έλεγα ήταν ότι θα πάω αυτόφωρο και όσο μου το έλεγε τόσο ήθελα να του σκάσω μία καταμουτσουνιά και να πάει αυτός στα εξωτερικά ιατρεία και εγώ στο αυτόφωρο!!!!
(εκεί)
Got a better definition? Add it!
Μόριο της αργκό και διαλέκτων της ελληνικής, που προτάσσεται σε ρήμα: α το κάνουμε, α σου δείξω εγώ, α δε ξέρεις μή μιλάς. Προέρχεται είτε από το θα ή το να, είτε από τον σύνδεσμο αν.
Ειδικά για την περίπτωση των θα/να
Στην εδραίωση του α στον προφορικό λόγο (σπάνια να το αναγνωρίσει ή να το σεβαστεί κανείς σε κείμενο) συνέβαλε φαίνεται δραστικά η πολύ συχνή σημασιολογική ταύτιση των θα και να, ωστε ενδεχόμενη αμφισημία του (τί δηλώνεται, μέλλοντας χρόνος ή υποτακτική έγκλιση;) να αποκλείεται:
— Τί θα κάνουμε τελικά αγάπη μου; Θα πάμε το βράδυ επίσκεψη στους Πρηξοβιολάκηδες;
— Α πάμε, ξέρωγω;...
Αυτός είναι και ο λόγος που σηκώνει, απ' ότι καταλαβαίνω, να το θεωρούμε αυτούσιο μόριο, διαφορετικό από τα άλλα δύο, αλλά και ισότιμο μ' αυτά.
Παραπέρα, χρησιμοποιείται και σε περιπτώσεις όπου η διάκριση μπορεί να κουβαλάει πληροφορία, οπότε το μπαλάκι πάει στα συμφραζόμενα. Για το θα:
— Άσ' τα, καήκαμε! Μπαγλάρωσαν τον Μήτσουλα χθές το βράδυ και τον είχαν στην ανάκριση μέχρι το πρωί.
— Μας έχει καρφώσει λές;
— Στάνταρ...
— Πό πό... Και τώρα τί α κάνουμε;
Και για το να:
— Σοβαρά ρε ταλαίπωρε; Η Φώφη πηδήχτηκε με τον Φίφη;...
— Ναί φίλε μου, ναί. Κι' άς την κυνηγούσα επι μήνες. Τί α κάνουμε; Άμα ο άλλος έχει λεφτά πώς να του παραβγείς;...
Στην περίπτωση αυτή πρόκειται περισσότερο για απλό αλλόμορφο του θα ή του να, και για σαφήνεια θα μπορούσε κανείς να το γράφει με απόστροφο: 'α.
Ετυμολογικό σχόλιο
Είναι ενδιαφέρον οτι ο τύπος α ενώνει τους τύπους θα και να, τη στιγμή που έχουν ήδη πολύ στενή ετυμολογική σχέση: σε τυπικά λεξικά βρίσκουμε οτι το μεν προέρχεται από το θέλω ίνα και το δε βέβαια από το ίνα (άσχετο, αλλά συγκρίνετε και με την ετυμολογία του δεικτικού μόριου νά). Είναι λοιπόν πιθανό η τάση αντικατάστασης των θα και να από τον τύπο α να επικρατήσει κάποτε γενικά, και να κλείσει έτσι ένας μακρύς ετυμολογικός κύκλος.
Από την άλλη, ένα τέτοιο σενάριο σκοντάφτει ίσως στην περίπτωση σύνταξης με ρήμα που αρχίζει από φωνήεν: λέμε πιο εύκολα α πάω αντί για θα πάω, παρά α ανέβω αντί για θα ανέβω (όπου προτιμάμε την έκθλιψη, θ' ανέβω).
Ευτυχώς που δεν θα πεθάνουμε ποτέ βασικά, και έτσι θα δούμε τι μπορεί να επιφυλάσσει το μέλλον γι' αυτές τις λεξούλες, που όπου και α κοιτάξεις α τις δεις (τις γλυκές μου!...).
Σημείωση
Το ζήτημα αυτού του λήμματος –που είχα για μήνες στο πρόχειρο και το έφτιαχνα σιγά-σιγά (απομέσα προς τα έξω, που έλεγε κι' ο Γιάννης Νάστας για το στούντιό του μιά ζωή κι' ας έμενε όλο το ίδιο)– το έχει πιάσει πολύ όμορφα και ο εαυτομίσητος: παράλειψη των να και θα.
Παρόλα 'φτά (προσοχή στις απομιμήσεις!), είπα τελικά να τ' ανεβάσω κι' εγώ, μιά και το πιάνω κάπως διαφορετικά, κι' ελπίζω οτι αξίζει τον κόπο. Τα λήμματα άς διαβαστούν συμπληρωματικά.
Από το να/θα:
Άκου να δεις, πατέρα, εγώ για μπακάλης εν κάμνω. Ε ρέσει μου εμένα να μαλάζω τα τυριά και τις φρίσες και να σκυλοβρομώ το βράδυ, που πάγω να πιω ένα καφέ. Εγώ [...] 'α βγάλω το Γυμνάσιο κι α φύω... Κι ήβρα και πού 'α πάγω... 'Α πάγω στην Αραπιά και παράδες 'α κάμω και χωρίς τη γρίνα σου θα ζιω. (από χιώτικη αφήγηση, εδώ)
Ναι ρε, δεν θά 'χω άλλη δουλειά α κάμω στην Ικαριά, α ψάχνω α βρω ιντερνετ.. ή θαρρείς πως έχω laptop k α το πάρω μαζί μου... (από φόρουμ)
Από το αν:
Χαρές δεν είδα στη ζωή / Μοίρα πολύ μεγάλες / κι α φύγω ήντα άλλαξε / σα δε μπατήξω κι άλλες ; (κρητική μαντινάδα, από εδώ)
Λίγο ακόμα και να πιαστούνε απ' τα μαλλιά, να μαδήσει η μιά την άλλη. Μα δέν πιαστήκανε. Τα φανάρια είχανε πιά σβήσει, και οι δρόμοι ήτανε σκοτεινοί και έρημοι· και δέν κτυπιέται κανείς ένεκα το φιλότιμο ά δεν είναι κι' άλλοι νοματαίοι μπροστά. (Π. Πικρός, «Σά θα γίνουμε άνθρωποι»)
Δέν μπορείς να κυριαρχείς άλλων α δέν κυριαρχήσεις πρώτα τον εαυτό σου. (Σ. Δούκας, «Εις εαυτόν», Φιλιππότης-Ερίννη 2008)
Got a better definition? Add it!
Ξεχαρβαλώνω, διαλύω, αχρηστεύω, σαραβαλιάζω, καταστρέφω εντελώς κάτι λόγω υπέρμετρης ή λανθασμένης χρήσης.
Πρόκειται για ιδιωματισμό της Πελοποννήσου. Από το «ξε-» και το «κώλος».
Πρόσεχε πώς κάθεσαι ρε, την ξεκώλωσες την πολυθρόνα! Παλιοχοντρέ!
Σχετικό: ξεκωλιάρης, -άρα, -άρικο
Got a better definition? Add it!
Published
Last modified