Tagged definitions (9763)
Showing 7761-7770 from 9763

Ο κατακαημένος, ο κακομοίρης, ο τρισάθλιος. Αυτός του οποίου ο κώλος έχει συγκαεί (όπως παθαίνουν τα μωρά) από και γω δεν ξέρω ποια αιτία. Ωσεκτουτού υποφέρει και εκφέρει ηλίθιες απόψεις επί παντός επιστητού, μπας και ξεπεράσει τον γελοίο πόνο του.

Το μπέρδεμα, το βραχυκύκλωμα που παθαίνει κάποιος όταν του έρχονται όλα μαζί κι ανάποδα. Σχετικό με το σουμουντρούκουλου.

Ο τακτικός πελάτης των μπουρδέλων. Κατά τη μεταφορική σημασία είναι ο πονηρός/πρόστυχος. Πολλές φορές χρησιμοποιείται μέσα στα πλαίσια της φιλικής συζήτησης με εύθυμη και όχι προσβλητική διάθεση.

Βλέπε και το έχω ξεμπουρδελιάνει.

Ο μόνος λόγος που εισάγω αυτό το λήμμα είναι για να διαφωτίσω την ετυμολογία του. Η λέξη δεν είναι απλώς ό,τι π.χ. και το βρωμόπαιδο, δηλαδή δεν χρησιμοποιείται απλώς το πρόθημα κωλό- όπως το βρωμό- για να προσδώσει αρνητική σημασία στο ουσιαστικό παιδί, αν και ο περισσότερος κόσμος το χρησιμοποιεί έχοντας κατά νου αυτή τη σημασία.

Το κωλόπαιδο είναι κατά μια άλλη έννοια (που ίσως να είναι και η πρωταρχική) το παιδί που υποθετικά συλλαμβάνεται από την παρά φύσει συνουσία, και κατά συνέπεια είναι κατώτερο/αποκρουστικό/στιγματισμένο. Δηλαδή, όπως στην φυσιολογική συνουσία η γυναίκα συλλαμβάνει από τον κόλπο, έτσι στην παρά φύσιν συνουσία η γυναίκα (ή ο ομοφυλόφιλος) συλλαμβάνουν υποθετικά από τον πρωκτό το κωλόπαιδο.

Μια ωραία παραλλαγή σε αρσενικό γένος: ο κωλοπαιδαράς. Επίσης σε ουδέτερο: το κωλοπαίδι.

Ανθρωποειδές ον το οποίο διαδηλώνει περήφανα την υπολειπόμενη του μέσου όρου νοημοσύνη του και/ή τα καμμένα του κύτταρα παρατηρώντας το περιβάλλον του με το στόμα ξεχασμένο διάπλατα ανοιχτό, δίνοντας ούτως το ελευθέρας εισόδου, εξόδου και παραμονής εις τα αντιπαθή έντομα.
Το φαινόμενο μπορεί να είναι μόνιμο, ή παροδικό, μετά από μια πράξη η οποία κατά το υποκείμενο (αλλά για κανέναν άλλον εκ των παρευρισκομένων) είναι άξια θαυμασμού.

Ο πατέρας. Χρησιμοποιείται μόνο με τις κτητικές αντωνυμίες μου, σου, του κτλ.

Ο τσιγκούνης, ο σπάγκος.

Είναι το ανάποδο γαμώτο στην κυριολεξία (αν και τονίζεται στην λήγουσα αντί στην παραλήγουσα).

Η γυναίκα που καταπίνει σπέρμα, συνώνυμο του σπερματομαζώχτρα.

Ο χαμένος στο διάστημα, συνώνυμο του τσίου. Συνήθως συναντιέται και ως απάντηση στο τσίου.