Tagged definitions (267)
Showing 121-130 from 267

Παραφθορά του ονόματος του Γάλλου συγγραφέως Albert Camus (Αλμπέρ Καμύ). Ψευτοκουλτουριάρης τυπάς, κυρίως από τον «καλλιτεχνικό χώρο» ή τον «χώρο της διανόησης» –ψευδοσυγγραφέας , ψευδομουσικός, ψευδοζωγράφος– ο οποίος έχει μεγάλη επιτυχία στις γυναίκες για έναν από τους παρακάτω λόγους –είτε, σε κάποιες περιπτώσεις, και για τους δύο.

α) Έχει, μέσω του αντικειμένου ενασχόλησής του πρόσβαση σε γυναίκες με «καλλιτεχνίζουσες/ ελευθεριάζουσες» τάσεις –λ.χ. μουσικούς, ζωγράφους, ηθοποιούς.

β) Λόγω θέσεως ισχύος πείθει τις γυναίκες να του κάνουν «χάρες» –λ.χ. καθηγητής πανεπιστημίου, υπουργός, σκηνοθέτης– αλλά όταν τον ρωτούν που οφείλει την επιτυχία του, την αποδίδει στην «κατάρτισή και το καλλιτεχνικό του έργο» και όχι στη θέση ισχύος. Λ.χ. καθηγητής πανεπιστημίου που εκδίδει ποιητικές συλλογές της μπόρας / υπουργός που ασχολείται με «αφηρημένη γλυπτική».

Νεαρά κορασίς, που αποφάσισε να ασχοληθεί με το μόντελινγκ και την μετεωρολογία έχοντας αυτό το υπέροχο όνομα.

Με την εμφάνισή της λύθηκε το πανάρχαιο ερώτημα «ποια Ελένη;». Την βρήκαμε, λοιπόν, είναι η Έλενα Πούτση, το όνομα που πάει από στόμα σε στόμα! Η Έλενα κατάγεται από το Αργυρόκαστρο της Βορείας Ηπείρου κι έχει μακρινή καταγωγή από την Ιταλία, οπότε αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να συγγενεύει με τον Ιταλό σχεδιαστή μόδας Εμίλιο Πούτσι. Το χαρακτηριστικό είναι ότι παρεξηγείται όταν την πεις «Ελένη», γιατί επιμένει ότι το σωστό είναι «Έλενα Πούτση» κι όχι «Ελένη Πούτση».

Το συνταρακτικό είναι ότι δήλωσε σε συνέντευξή της ότι το όνομα «Πούτση» αποτελεί προϊόν τροποποίησης κι ότι το όνομα που πήρε απ' τον πατέρα της δεν ήταν «Πούτση», αλλά κάτι πολύ παρεμφερές που το άλλαξε για να μην ακούγεται άσχημα. Αναπτύχθηκαν πολλά σενάρια για το τι θα μπορούσε να είναι αυτό το όνομα, εκ των οποίων κατά το Ράδιο Αρβύλα τα επικρατέστερα είναι:

1) Λεγόταν «Έλενα Παπούτση», αλλά την στένευε, οπότε το μάκρυνε σε Έλενα Πούτση.
2) Λεγόταν «Γεωργία Πούτση» και δεν της άρεσε το «Γεωργία».
3) Είχε όνομα που θύμιζε δημόσιο πρόσωπο, λ.χ.«Έλενα Αλογοπούτση», ή «Έλενα Γιαννάκου Πουτσίκου», ή «Έλενα Αλπουτσίνο» κ.ο.κ.
4) Η αλήθεια είναι ότι ονομαζόταν «Έλενα Πούτσα» και το άλλαξε σε «Πούτση». Σώθηκε!

Είχε, λέει στις συνεντεύξεις της, από μικρή πρόβλημα με το όνομά της. Στο σχολείο πεταγόταν να πει τις απαντήσεις πρώτη αυτή κι οι συμμαθητές της είχαν βγάλει την έκφραση «μην πετάγεσαι σαν την Πούτση». Όταν έγινε δημόσιο πρόσωπο, μέσω του μόντελινγκ, είχε δίλημμα να αλλάξει ή όχι το όνομά της, αλλά σκεφτόταν πώς θα αντιμετώπιζε μετά το Πουτσαρέικο, που θα την στιγμάτιζε ως νενέκα. Θεώρησε ότι το όνομα «Πούτση» είναι ένα όνομα βαρύ σαν Ιστορία κι έτσι το κράτησε.

Πολλά μήδια έσπευσαν να την προϋπαντήσουν λόγω του ονόματος που άνοιγε όλες τις πόρτες (και όχι μόνο), και να μας προσφέρουν «Πούτση και θεάματα». Όταν εντέλει έγινε μετεωρολόγος, αντιμετώπισε πρόβλημα τι έπρεπε να πει όταν έκανε κρύο. Τελικά έχει καθιερωθεί η έκφραση: «Γεια σας είμαι η Έλενα Πούτση, και αύριο θα κάνει πουτσόκρυο».

Υπήρξαν ποικίλες αντιδράσεις, από τον Γιώργο Παπαδάκη, που του άρεσε να επαναλαμβάνει το όνομά της επιδεικτικά, ως τον Γιώργο Αυτιά, που δεν το έχει αναφέρει ούτε μια φορά, αλλά την αναφέρει μόνο ως «Έλενα».

Λέξη, περιπαικτική, που περιγράφει καλές κοπέλες από κακές οικογένειες, ή κακές κοπέλες από καλές οικογένειες, ή τέλος πάντων οποιουδήποτε συνδυασμού, οι οποίες, όπως αφήνει να εννοηθεί το λήμμα, απλά είτε κερατώνουν τον σύντροφο τους, είτε γενικά την πλέκουν την κάλτσα του φαντάρου.

Παράφραση του ονόματος της ηρωίδος του γνωστού μυθιστορήματος της Λιλής Ζωγράφου, «Η αγάπη άργησε μια μέρα», που διασκευάστηκε σε σήριαλ για την ελληνική τηλεόραση το 1997 (δηλαδή Ερατώ την λέγανε αν δεν είναι obvious).

Χρησιμοποιείται και για άλλα πρόσωπα με άλλα ονόματα φυσικά, εκτός της Ερατούς.

Δεν ξέρω γιατί μου θύμισε και την φράση «πολύ καλό κορίτσι» που λέγαμε παλιά, βάζοντας ταυτόχρονα την γλώσσα μας στο μέσα μέρος του μάγουλου μας, μιμούμενοι ξέρετε τι. Δοκιμάστε το…

Ο δήμαρχος Νικήτας Κακλαμάνης, κατά το «Ομέρ Βρυώνης», επειδή πριονίζει δέντρα. Βλ. για clopyright το λήμμα Νικηταράς ο Δενδροφάγος.

Ceci n\'est pas Ομέρ Πριόνης. (από Hank, 14/02/09)

Αυτή η φράση χρησιμοποιείται, όταν θέλουμε να πούμε σε κάποιον ότι τραβάει το πουλί του. Είναι ταυτόσημη με τη μαλακία.

Μαρία χήρα:
Χήρα ~ χείρα (το χέρι).
Πέντε ορφανά = πέντε δάχτυλα που έχει το χέρι.

Ο πολιτικός ή γενικότερα στέλεχος που θυσιάζεται για να διατηρηθεί ένα καθεστώς, λ.χ. σε έναν ανασχηματισμό, μια αυτοκάθαρση, ένα mea colpa κ.ο.κ.

Ο όρος χρησιμοποιείται ακόμη περισσότερο, άμα το εν λόγω στέλεχος έχει το όνομα, έχει και την χάρη.

Μια και τα αυτοαναφορικά λήμματα είναι της μοδός, να ευλογήσω κι εγώ τα γένεια μου (στην κυριολεξία εν προκειμένω). «Hank» είναι η συνήθης απόκληση του Henry Chinaski, δηλαδή του alter ego του Αμερικανού συγγραφέα Charles Bukowski. Το σλανγκικό ενδιαφέρον έγκειται στο ότι ο Μπουκόφσκι έχει καταστεί τις τελευταίες δεκαετίες η νο3 αυθεντία, ήτοι μετά τον Γιαλόμα και τον Κούντερα, στο κεφάλαιο σεξ και ανθρώπινες σχέσεις με γαρνιτούρα κουλτούρα να φύγουμε ή «μη γαμάς πολύ, κουλτούρα και λίγο». Βοηθάνε τα εξαιρετικά λογοτεχνικά έργα του Αμερικανού, που συνδυάζουν κοφτερή ψυχολογική (και όχι μόνο) διείσδυση με αυτοσαρκασμό, χιούμορ που σπάει κόκκαλα και καυστική σάτιρα προς το αμερικλάνικο όνειρο- εφιάλτη. Το σλανγκικό ενδιαφέρον είναι ότι στην ελληνική σλανγκ το «Μπουκόφσκι» παρετυμολογείται από το «μπουκώνω», κάτι που δεν είναι ξένο άλλωστε προς την ιδιοσυγκρασία του Αμερικανού συγγραφέα- θιασώτη της κοινογαμίας. Οπότε «μπουκόφσκι» είναι ο κουλτουριάρης, που δεν είναι μόνο του «κουλτούρα και λίγο», αλλά και του «γαμάω/ μπουκώνω πολύ». Ο κουλτουριάρης που παίρνει την ρεβάνς, ο κουλτουριάρης, ναι, αλλά με κάτι αρχίδια ναααα.

Ο Τσέχος συγγραφέας Milan Kundera σλανγκιστί, κατά το Γιαλόμας και κατά την ελληνοποίηση ξενικών ονομάτων, όπως Σακεσπύρος ή Σεξοσπύρος για τον William Shakespeare. Αν η σύντροφός σου είναι Γιαλόμα, σού τα πρήζει με το «τι θα έλεγε ο Κούντερα για την σχέση μας», στο οποίο η slangically correct απάντηση είναι: «Τι να πει κι ο Κούντερας;», ή «δεν γαμιέται κι ο Κούντερας!», «ποιος τον γαμάει τον Κούντερα» κ.ο.κ. Εννοείται ότι ο Κούντερας, έχοντας γράψει την «Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι», την «Αθανασία», την «Ταυτότητα» κ.ά. έχει καταστεί η νο2 αυθεντία στις σχέσεις με πρώτον βέβαια τον Γιαλόμα. Slangically correct απάντηση είναι και να πεις: «Ναι, μ' αρέσει πολύ η »Αναστασία«, που έγραψε ο Κούντερας! Κι η Αλικάκη με τον Κούρκουλο μια χαρά παίζανε!».

Επίσης, κούντερας είναι ο τύπος, που πάσχει από υπερκουλτουρίαση και μιλάει πομπωδώς στο στυλ «δώσε βάση στο νόημα».

Κλάμα, πολύ κλάμα, όπως έκλαιγε η Μάρθα Βούρτση στις ταινίες.

Το λήμμα προέρχεται από τον συμπαθή αλλά κακάσχημο Ρώσο διεθνή μπασκετμπολίστα Μπαζάρεβιτς (έπαιξε ένα φεγγάρι και στον ΠΑΟΚ) με το χαρακτηριστικό ακριδομούστακο.

Υποσύνολο του μπάζου. Προσδιορίζει την έννοια μπάζο ως την ασχήμια η οποία εστιάζεται στο πρόσωπο κυρίως και λιγότερο στο σώμα. Ενδείκνυται σε περιπτώσεις εμφανούς τριχοφυΐας στο πρόσωπο.