Tagged definitions (252)
Showing 171-180 from 252

Λέγεται και καρύτζαφλας (αν είσαι του δρόμου και 'τσι...) Είναι σημείο του ανθρώπινου σώματος από το οποίο συνήθως πιάνεις κάποιον για να τον απειλήσεις/εκφοβίσεις. Επίσης μπορείς να χτυπήσεις και κάποιον εκεί. Τώρα το πού είναι ακριβώς δεν ξέρω... Περιμένω βοήθεια!!!

Το επονομαζόμενο και «μικρός» ή «ωτίτης» μικρό μας δαχτυλάκι.

Η αναφορά σε αυτό, χαρακτηρίζεται από ρυθμική κίνηση υπό τον ήχο του Άη οφ δε Τάηγκερ, κατά την οποία η παλάμη μας βρίσκεται σε όρθια θέση, ο αντίχειρας, τοποθετημένος κάθετα, «αγκαλιάζει» τους δείκτη, μέσο και παράμεσο, ενώ ελεύθερος μένει μόνο ο μικρός / ωτίτης, δηλαδή το μωράκι, ο οποίος σηκώνεται και κατεβαίνει ξανά και ξανά ως το τέλος του άσματος.

Η ονομασία αυτή δόθηκε χάριν της χαριτωμενιάς που το εν λόγω δάχτυλο διαθέτει και επειδή το «ωτίτης» φέρνει πραγματικά βδελυρούς συνειρμούς.

Το μαύρισμα από τον ήλιο που απαντάται σε φαντάρους και σχηματίζεται τριγωνικό στο σημείο του λαιμού και του πάνω μέρους του στέρνου λόγω του σχήματος του χιτωνίου που αφήνει ακάλυπτη την περιοχή αυτή. Λόγω της τριγωνικότητας αυτής αποκαλείται χαϊδευτικά μουνάκι.

Πάσα: Punkelisd.

1. Αυτός που έχει κομμένη την ουρά. Από τα κόβω + ευφωνικό ν + ουρά. Το λέμε για ζώα. Χαριτωμένη λέξη για μια επώδυνη εμπειρία.

2. Προς μεγάλη μου έκπληξη βρήκα κάτι που αγνοούσα: ότι λέγεται και για ανθρώπους και σημαίνει ευφυής, εφευρετικός, βλ. εδώ και εδώ. Μάλιστα η έννοια αυτή είναι και η πιο διαδεδομένη (βλ. παραδείγματα 2.α., 2.β., 2.γ.). Παρόλ' αυτά την έβαλα δεύτερη γιατί θεωρώ ότι είναι συνέπεια της πρώτης και γιατί εκπλήσσομαι που τα λεξικά δεν αναφέρουν την πρώτη καν.

Δεκτή οποιαδήποτε διόρθωση αν πέφτω έξω.

Όταν λέμε «μικρό μου πόνι» εννοούμε τον κοντόκωλο άνθρωπο που, επί πλέον, έχει γεροδεμένα μπούτια.

Άλλως, τσολιάς.

Το επάνω μέρος του γόνατου που μοιάζει με τον ομώνυμο πασίγνωστο κόνδυλο.

Το ‘χω ακούσει, πριν χρόνια, να το χρησιμοποιούν δυο χειροπρακτικοί (άνευ πτυχίου) σε δυο διαφορετικές περιπτώσεις, σφόδρα επώδυνες κι οι δύο.

Προς ανατομική συμπλήρωση της κλιτσινάρας της ironick.

Χαρακτηρισμός προς παιδάκι των πρώτων τάξεων του Δημοτικού από συμμαθητές του, τουλάχιστον 2-3 δεκαετίες πίσω, όταν το παιδάκι αυτό διέθετε πεταχτά αυτιά, ή, επί το επιστημονικότερο, αφεστώτα ώτα.

Η ανατομική αυτή παραλλαγή του πτερυγίου του ωτός, συνήθως -αλλά όχι πάντα- αμφοτερόπλευρη, προκύπτει από δυσπλασία ή ατελή κύρτωση των ελίκων (μείζων-ελάσσων) της χόνδρινης μοίρας του ωτός και προσδίδει στο παιδάκι την εικόνα εξωγήινου, όπως ο Σποκ του Σταρ-Τρεκ. Δυστυχώς, η παιδική ηλικία έχει την τάση να εμφανίζει μικρή ανοχή στη διαφορετικότητα κι έτσι τα παιδάκια με αφεστώτα ώτα συγκεντρώνουν τα σκώμματα των υπόλοιπων παιδιών, πράγμα που μπορεί να επηρεάσει σε ένα βαθμό και τον ψυχισμό τους τουλάχιστο μέχρι να ενηλικιωθούν.

Σήμερα, η πάθηση διορθώνεται χάρη στο νυστέρι των πλαστικών χειρουργών και/ή των ωτο-ρινο-λαρυγγοφάγων που εσχάτως φτιάχνονται με το να αποκαλούν αυτάρεσκα εαυτούς «χειρουργούς κεφαλής-τραχήλου» (άρα των πτερυγίων περιλαμβανομένων).

Άλλοι παραπλήσιοι χαρακτηρισμοί είναι: ραντάρ και πρόσφατα GPS.

Αλλιώς η νταρντάνα (βλ. λήμμα για ετυμολογία), δηλαδή η ψηλή και ογκώδης γυναίκα, (μάλλον σέξι, αν και τα γούστα ποικίλλουν), σύμφωνα άλλωστε με την γαμοσλανγκοτέτοια κατάληξη -μούνα / -μουνο, που χρησιμοποιείται συνηθέστατα για να περιγράψει γυναικότυπους σωματικούς και χαρακτηριολογικούς.

Ο μη έχων μαλλιά στο τριχωτό της κεφαλής (ή και σε άλλα επίμαχα σημεία), ο φαλακρός. Μπορεί να χαρακτηριστεί κι ως γλόμπος...

Η άβυζη γυναίκα που μοιάζει με αγόρι στην προεφηβική ηλικία. Χαρακτηρίζεται επίσης «τάβλα».