Tagged definitions (5850)
Showing 971-980 from 5850

Χρησιμοποιείται σε Μακεδονία και Θράκη. Η Προέλευση της σλαβική-βουλγάρικη, bratim= στενός φίλος, ο μακαντάσης ή βλάμης.

Προέρχεται από το αγγλικό cool=ήρεμα (κουλ). Χρησιμοποιείται όταν δεν γίνεται κάτι συγκλονιστικό!!

Προς + κυνέω –ώ: φιλώ, ασπάζομαι, και κυριολεκτικά σημαίνει:

• υποκλίνομαι, γονατίζω σε ένδειξη υποταγής,
• ασπάζομαι κάτι (συνήθως θεωρούμενο ιερό ή αξιοσέβαστο) σαν ένδειξη λατρείας, σεβασμού, ευλάβειας,

• συμπεριφέρομαι μειωτικά για να γίνω αρεστός σε κάποιον.

  1. Επί το σλανγκικότερον: αποδίδω τα καρασπέκια μου.

Αν το συμβάν που προκάλεσε τέτοια αντίδραση έλαβε χώρα μπροστά σε πλήθος, τότε αυτό ένθεο προσκυνά ενίοτε τον υπεύθυνο κινώντας ομαδόν τα χέρια από την ανάταση στην πρόταση με ταυτόχρονη μικρή έως μέτρια υπόκλιση: θέαμα σε παντός είδους γήπεδα που ίσως και να ενέπνευσε τον Τζιμάκο.

(H σλαγκιά δεν περιορίζεται στις λέξεις, λέω ‘γω.)

2. Όταν η βαρεμάρα ή η κούραση ή ο συνδυασμός τους χτυπάει ταβάνι, τότε παρατηρείται το εξής φαινόμενο: ο παθών πασχίζει να κρατήσει τα μάτια ανοιχτά και την προσοχή του τεταμένη αλλά -φευ!- εις μάτην˙ το κεφάλι παλινδρομεί μεταξύ γερσίματος προς τα πίσω (με παράλληλο, ενίοτε, άνοιγμα της γνάθου κι ευκόλως εννοούμενη ηχητική υπόκρουση) –θέση Α- και γερσίματος προς τα εμπρός –θέση Β (της προσκυνήσεως)- μετά μεταμορφώσεως σε ρόμπα λουλουδάτη στα μάτια των πέριξ.

Αν δεν σας έχει τύχει, απλά δεν ξέρετε τι σημαίνει:

• ξεπάτωμα (νταξ κατά μια έννοια),
• να χτυπάς γερμανικό,
• να είσαι φρέσκος γονιός,
• να συνοδεύεις τελειωμένη από υπερκουλτουρίαση γκόμενα σε σινεμά,
• κονσέρτο οργάνου μετά από ολοήμερη τουριστική περιήγηση,

• μεσημεριανό σεμινάριο.

  3. Η παγιωμένη έκφραση Προσκυνώ τη χάρη σου Λαέ μου! προέρχεται από τον τίτλο του ομώνυμου τραγουδιού που ερμηνεύει ο Χαράλαμπος Γαργανουράκης με μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου σε στίχους Μιχάλη Σταυρακάκη και φέρνει σε ύμνο-εμβατήριο.

Εμφανώς θρησκευτικής εμπνεύσεως, (χαλαρά χριστιανοσλάνγκ, ακόμη και χωρίς το «Λαέ μου»), χρησιμοποιείται εν είδει μαζικού γλειψίματος για λόγους χειραγώγησης, όταν το πλήθος πρέπει να ντοπαριστεί θεοποιούμενο.

Έτσι μοστράρεται σε κάθε είδους αθλητικό έντυπο που σέβεται το μεγαλείο των εκδηλώσεων του λαού–πελάτη του, όπως και από τους περιγράφοντες μαζικές συγκεντρώσεις-εκδηλώσεις συνηθέστερα συνδικαλιστικές, κομματικές (σαφώς αριστερής απόκλισης) κι όχι μόνο.

Μια ακόμη άποψη του αμαλγάματος Θρησκεία, Πολιτική, Θέαμα, ΜΜΕ.

• Το πρακτικότατο προσκυνώ τη λεκάνη του Cunning Linguist καθώς και τα ανίερα (Θεμουσχώραμε μέρες νηστείας που ‘ναι)
• προσκυνώ την πορδούλα σου, Χριστούλη μου! του Vrastaman, και
• του Αγίου Πούτσου σήμερα, έλα να προσκυνήσεις! του HODJAS είναι προφανές πως έχουν ήδη γράψει ιστορία σε παρέες.

Συνηθισμένη έκφραση από αρχαιοτάτων. Λέγεται είτε από ανοησία αυτού που το προφέρει, είτε γιατί προσβλήθηκε από κάτι που είπε ο φιλοξενούμενος του, ή εν γένει απευθύνεται στο άτομο που βρίσκεται στην παρέα και έχει εμπάθεια προς αυτό.

Αυτό που μπορεί να «κανθεί», δηλαδή να γίνει (εκ του «μπορώ»).

Eπίσης χρησιμοποιείται για να προσβάλουμε κάποιον/ -α. Παρόμοιο με τον καραγκιόζη!

Επίσης μπορούμε να πούμε: «κάνε μας την χάρη ρε θέατρο της δευτέρας»!!!!! Κάτι σαν την αποτυχία την ίδια.

Άκρως μαγκιόρικη έκφραση, την ξεστομίζουνε παλιοί πότες!!! Σημαίνει «πάμε να πιούμε καν ποτό». Συνηθίζεται να λέγεται μετά από μανούρα.

Σημαίνει κάτι σαν το μιλφ, αλλά ακόμη μεγαλύτερης ηλικίας. Σπασμένη πατρόνα για πολλά σχέδια...

Από την λέξη cougar.

Τα αχαμνά, τα αρχιδομουνόκωλα, σε βουκολική ψιλο-αργκό εποχής. Επίσης, τα εσώρουχα.

Αποκατινίτσα αποκαλείται εναλλακτικά η κυρ' απαυτούλα.

Σχηματίζεται όπως το απαυτούλης (πρβλ. και απαυτούλα και απαυτώνω).

Δηλαδή: επειδή δεν θέλουμε να κατονομάσουμε ένα πρόσωπο ή πράγμα, χρησιμοποιούμε μια δεικτική αντωνυμία, λ.χ. αυτός ή τέτοιος. Στη συνέχεια κοτσάρουμε και την πρόθεση από, που λειτουργεί όπως η Γενική Διαιρετική στα αρχαία. Δηλαδή εννοούμε ότι ο τέτοιος είναι ένας από ένα χαοτικό πλήθος ομοειδών τέτοιων. Οπότε αν εξαρχής είχαμε περιφρόνηση για τον τέτοιο, τώρα έχουμε ακόμη μεγαλύτερη, καθώς τον εντάσσουμε σε μια περιφρονητέα μη κατονομαστέα ομάδα. Αρκετές λέξεις μπορούν να σχηματιστούν έτσι, όντας στα όρια της καταχωρισιμότητας στα δόκιμα λεξικά, λ.χ. η λέξη αποδαύτος.

Επομένως, αποτέτοιος είναι:

1. Ένα πρόσωπο ή πράγμα που δεν θέλουμε να κατονομάσουμε, α) επειδή δεν το γνωρίζουμε καλά, β) επειδή το περιφρονούμε ως τιποτένιο (και ίσως γι' αυτό δεν θέλουμε να το γνωρίσουμε), γ) επειδή είναι δυσώνυμο και η κατονομασία του θα επέφερε γρουσουζιά, βλ. και ακατονόμαστος.

2. Σχετικά με το πιο πάνω, αλλά ειδικότερα, είναι ο κώλος. Λ.χ. σε εκφράσεις, τον τρώει ο αποτέτοιος του, μου πιάσανε τον αποτέτοιο κ.τ.ό.

3. Πιο σπάνια κάποιο άλλο όργανο γενετήσιας πράξης, λ.χ. το πέος ή το αιδοίο. Κυρίως σε περιπτώσεις λογοκρισίας, ενώ ο κώλος έχει καθιερωθεί να ονομάζεται αποτέτοιος και σε μη λογοκριμένα περιβάλλοντα.

Πάσα: Πέρκινς.