Tagged definitions (1645)
Showing 221-230 from 1645

Ο πολιούχος άγιος των απανταχού τρέντουλων, ο άγιος που τιμούν όλοι οι τρέντυς.

Λεξιπλασία του Μάρκου Σεφερλή, παράγωγη απ' τον προάστιο δήμο του Αγίου Ιωάννη Ρέντη. Πιθανόν να λανθάνει ειρωνεία για τους κατοίκους δυτικών προαστίων που γίνονται τρέντυς, για να υπεραναπληρώσουν το γεγονός ότι είναι «γεννήματα-θρέμματα» δυτικών προαστίων (κατά Μαζωνάκη). Μεταξύ των ναών του εν λόγω αγίου συγκαταλέγονται το Allou Fan Park και το θεματικό πάρκο των Village Cinemas, μεγάλη η χάρη τους!...

Ο Pedro Munitis είναι Ισπανός ποδοσφαιριστής, που έχει μείνει στην Ιστορία κυρίως για το όνομά του, παρά για τις αθλητικές του ικανότητες.

Η έκφραση αποτελεί συνώνυμο όλων των μειωτικών χαρακτηρισμών του μουνιού για άντρες ή καταστάσεις, όπως μουνί καπέλο, Μουνιόθ, Μουνιόθ Καπέλο κ.ο.κ.

Η ειδική σημασία του Munitis έγκειται στο ότι: α) χρησιμοποιείται με ειρωνεία για κάποιον λούζερ, που αποτελεί τραγικό πρόσωπο, καθώς κανείς δεν του δίνει σημασία. Αν θυμάμαι καλά, ο Munitis είχε φύγει απ' την Ρεάλ στα πλαίσια ανακατατάξεων, προκειμένου να έρθει ο Ρονάλντο. β) Έχει δώσει λαβές για τις πλέον αστείες ποδοσφαιρικές/αθλητικές ανταποκρίσεις και συζητήσεις φιλάθλων. Βλέπε στα παραδείγματα.

Αντώνυμο: Πουλίτου

Η εταιρία η οποία ευθύνεται, μεταξύ άλλων, για μερικά από τα μεγαλύτερα προβλήματα που ταλανίζουν τον σύγχρονο Έλληνα. Σ' αυτά συγκαταλέγονται οι κακόγουστες τηλεοπτικές διαφημίσεις, αλλά κυρίως η αυξημένη εκπομπή αερίων θερμοκηπίου μέσω του ρεψίματος (ερμηνεύοντας και μια παλαιότερη δήλωση του Π. Αθανασόπουλου), που προκαλεί η κατανάλωση των κατά τα άλλα υψηλής διατροφικής αξίας προϊόντων που παράγει. Τέλος αξίζει να αναφερθεί και το μοναδικό ηχόχρωμα του ρεψίματος που παράγεται, το οποίο πολλοί χαρακτηρίζουν ηχορύπανση Α' βαθμού.

Είναι τα γνωστά ακαταλαβίστικα που συναντάμε σε όλα τα λεξικά ξένων γλωσσών που υποτίθεται ότι μας βοηθάνε να προφέρουμε σωστά την κάθε λέξη. Ένα λεξικό που σέβεται τον εαυτό του όπως το slang βεβαίως βεβαίως (του Θεμιστοκλέους, βεβαίως βεβαίως), δε θα μπορούσε να μην έχει και αυτό κάτι παρόμοιο να επιδείξει. Ορίστε οιπόν η slangίστικη έκδοση των phonetics.

Γαλλικά
L'émi boucallion = λαιμοί μπουκαλιών Craci vareglion = κρασί βαρελιών Qu'est-ce qu'il y a = και σκυλιά C' est la pas piou = σέλα παπιού Gelé c'est que c'est que c'est baul = ζελέ σε κεσέ και σε μπολ

Γιαπωνέζικα
Metrameto Harakaki = μέτρα με το χαρακάκι Solinaki yaura = σωληνάκι για ούρα Kafasaki yamura = καφασάκι για μούρα Takata kasoni e nakasaki = τάκα-τάκα σώνει ένα κασάκι Nashushiro tokasoni = να σου σύρω το κασόνι Yatohoma = για το χώμα Ostayasupa = οστά για σούπα Yakitamutaura = για κοίτα μου τα ούρα (ή ο ουρολόγος στα γιαπωνέζικα) Yakaura = για καούρα (ή ο στομαχολόγος)

Ιταλικά La mia volo ela me caro = Λαμία-Βόλο έλα με κάρο Canto me lato = κάν' το μελάτο Adiamo cimento = αντί άμμο, τσιμέντο Ti amo ti votsalo = τι άμμο, τι βότσαλο

Γερμανικά
Sfachtus = σφάχτους Biete, richeinere = μπείτε, ρηχά είναι ρε

Αγγλικά
Into the spot = είν' του Δεσπότ' To you too funny = του γιού του Φάνη Sleep for us = σλίπ φοράς A nice party = ε, να η Σπάρτη She has money = συ χεσμένη Kill kiss = Κιλκίς The necklaces = δεν έκλασες

Ταβερνιέ ή ταβερνιόν (Tavernier-Tavergnon) είναι το εκλεκτό βαρελίσιο κρασί που διαθέτουν οι ταβέρνες και ο τύπος που μας παίρνει παραγγελία το προτείνει πάντα. Είναι σαφώς ανώτερο από όλα τα γαλλικά-ιταλικά-λατινοαμερικάνικα νερά με γεύση που κυκλοφορούν στην αγορά (και που φυσικά τα διαθέτει η ταβέρνα αλλά ο σερβιτόρος μας έκοψε για έξυπνα παιδιά για να χαραμιζόμαστε με τέτοια ποτά) και τις περισσότερες φορές το έχει φτιάξει ο ξάδερφος του ιδιοκτήτη στο χωριό του.

Σερβίρεται συνήθως σε κόκκινο τσίγκινο καραφάκι «αυτοπλυνόμενο» αφού «ποιος ανώμαλος θα πιει κατευθείαν από την κανάτα (για το νερό) ή από το καραφάκι για να το πλύνουμε;». Φυσικά έχει την ιδιότητα να γίνεται ό,τι προστάξει ο πελάτης: Μπρούσκο; Μπρούσκο! Ημίγλυκο; Ημίγλυκο! Γλυκό; Γλυκό! Κάτι-ελαφρύ-γιατί-εγώ-θα-οδηγήσω-και-δε-θέλω-να-πιω-πολύ; Όλο αυτό! Ακόμη δεν έχει εφευρεθεί μείγμα που να γίνεται αυτόματα κόκκινο και λευκό αλλά πού θα πάει, θα γίνει κι αυτό.

Κοροϊδευτικά το συγκρότημα Active Member, προφανώς λόγω του εύσωμου(;) τραγουδιστή τους.

Κάθε χρόνο, βρωμιάρες μέρες, οι νεοέλληνες καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες πατροπαράδοτης (ειδικά εάν είσαι ερυθρόδερμος) γεμιστής ψητής γαλοπούλας.

Οι παλαιότεροι βουβά αναρωτιούνται: «αυτό δεν είναι το εορταστικό μου τραπέζι… αυτό δεν είναι το νόστιμο μου γουρουνόπουλο… Θεέ μου, μα πως βρέθηκα εδώ; Same as it ever was… same as it ever was, κ.λπ.». Αλλά ξεφεύγουμε από το θέμα μας.

Tου όχι-και-τόσο-λουκούλλειου αυτού γεύματος προηγείται πάντα η επίσκεψη της κυρα-περμαθούλας νοικοκυράς σε super market για να προμηθευτεί το περί ου ο λόγος κατεψυγμένο πτηνό. Εκεί υφίσταται κάθε χρονιά το ίδιο εθνικό κλονισμό. Διαπιστώνει με απόλυτη φρίκη ότι, όλες οι εισαγόμενες γαλοπούλες αναγράφουν με κεφαλαία γράμματα την ειδεχθή λέξη Turkey! Αναθεματίζοντας την μοίρα της– οι εγχώριες γαλοπούλες είναι πανάκριβες! – και αφού ρίξει μια ματιά τριγύρω για τον φόβο των άλλων εχθρών του Ελληνισμού, των Ιουδαίων, κάνει την καρδιά της πέτρα και χώνει την γαλοπούλα Τουρκίας στο καλάθι της. Οι καλεσμένοι δεν θα μάθουν ποτέ το ένοχο μυστικό της.

Το ban (μόνιμη απαγόρευση εισόδου) που τρώει κάποιος από ένα chatroom, site κλπ. επειδή δε συμμορφώθηκε με τους κανόνες, ή απλά επειδή ο admin δε γουστάρει τη φάτσα του και θέλει να τον πετάξει εκτός.

Επίσης, υπάρχει και το συνώνυμο «μπάνιο» (ή banιο).

Η αρώστεια των φανατικών του Πλεύρη του Πρεσβυτέρου. Καθώς έχουν «ιδεολογία για άρρωστους» για να παραφράσω την παλιά διαφήμιση του Θέμου για τον «Πρωταθλητή».

Η πλευρίτιδα είναι κολλητική αρώστεια, αν και πρέπει να υπάρχει και προδιάθεση αφού κληρονομείται και στους επιγόνους, όπως φαίνεται από την παρουσία του Πλεύρη του Νεωτέρου ως βολευτή στο Κοινοβούλιο και τα παραθύρια...

Η λιγούρα για ευρωπαϊκά κονδύλια. Παράγεται από το «λόρδα» και τον πολιτικό Jacques Delors, γνωστό για την διοχέτευση των ομώνυμων «πακέτων Ντελόρ». Το φαινόμενο ήταν παλιότερο κυρίως στην Ελλάδα, γιατί τώρα με την κρίση είναι σκούρα τα πράγματα. Αλλά σαν νοοτροπία, αίσθημα, αλλά και πρακτική ακόμη, παραμένει.

Η σλανγκενεργός έκφραση χρησιμοποιήθηκε και ως τίτλος επιθεώρησης.

Ορθογραφική παρατήρηση (αφιερωμένη στον Πάνο Β'): Ίσως το «λόρδα» προέρχεται ετυμολογικά από το «λωρίδα», που σημαίνει την ταινία, το παράσιτο των εντέρων. Γι' αυτό λέμε και «με κόβει λόρδα». Οπότε σε αυτήν την περίπτωση, που είναι πάντως αβέβαιη, η σωστή ορθογραφία θα ήταν «λώρδα» και «ντελώρδα».