Tagged definitions (9756)
Showing 3091-3100 from 9756

Ειρωνικά, αυτός που πιστεύει ότι είναι ο θεός της μπάλας, ότι παίζει φοβερό ποδόσφαιρο. Εναλλακτικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και το «Μαραντόνα» ή το «Ζιζού» (ή και οποιοδήποτε όνομα κορυφαίου ποδοσφαιριστή).

Οι Αθηναίοι ταξιτζήδες (ή ταρίφες), λόγω του κίτρινου χρώματος που έχουν τα ταξί στην Αθήνα.

Ο αδιάφορος, ο σταρχιδιστής, αυτός που τους έχει όλους κλασμένους.

στειλιάρι, στυλιάρι

1. Κομμάτι ξύλο.
2. Mεταφορικά: ο αγράμματος άνθρωπος.

Χαρακτηρισμός για μία υπερβολικά λεπτή, ανορεξική και ταυτόχρονα κακάσχημη γκόμενα. Μοιάζει να έχει δραπετεύσει από την πυραμίδα του Τουτανχαμώντα ή απο το Άουσβιτς. Μαλλί απεριποίητο, μάτια πεταγμένα, όπου και να πιάσεις κόκκαλα. Χρησιμοποιείται και για άντρες με παρόμοιο παρουσιαστικό (ο μούμιας).

Το βουτυρόπαιδο, ο μαλθακός άνθρωπος, ο φλώρος, ο μαμάκιας.

Πολύ κουρασμένος και πεσμένος, είτε σωματικά είτε ψυχολογικά.

Δεν αφορά την προσωπικότητα του εν λόγω παλαίμαχου ποδοσφαιριστή αλλά το χαρακτηριστικό της κόμης του. Ξέφωτο και μοιραία λατινοαμερικάνικη χαίτη. Συνώνυμα: Μπουμπλής, καραφλογιεγιές.

Ο ψεύτης, αυτός που πουλάει παραμύθι για να κοροϊδέψει τους άλλους.

Από το μπούρτζι, πυροβολαρχείο που προστατεύει ένα λιμάνι, και το βλάχος.

Αρχικά, χρησιμοποιούταν προς απόδοση της μεταφορικής έννοιας Φρουρίου-βλαχιάς, ή καρά-βλαχιάς για πρόσωπα με τελείως αγροίκους τρόπους.

1. Σκωπτική λαϊκή έκφραση ως προσωνυμία των βλαχοποιμένων.
2. Αγροίκος, άξεστος.