Tagged definitions (9758)
Showing 3261-3270 from 9758

Jefferson! Είναι ο τύπος με το αυτάρεσκο αστραφτερό χαμόγελο και το ωραίο σώμα, που (θεωρεί ότι) καμία γυναίκα δεν θα μπορούσε να του αντισταθεί, ακόμα και αν τον έβλεπε να της φέρνει παραγγελία πίτσα στο σπίτι.

Η προέλευση του λήμματος Jefferson, και για τους μυημένους στο Παντρεμένοι με Παιδιά είναι από τον άντρα της Μάρσυ, ο οποίος είναι η πλέον τυπική no-name φάτσα αμερικάνικης τσόντας της δεκαετίας του 80.

Μικρόσωμος ποδοσφαιριστής με έφεση στην πονηριά.

Κοντόσωμος ποδοσφαιριστής με ευκινησία αλλά και αδυναμία στις σωματικές μονομαχίες.

Αγαπητός ορισμός παίκτης κατά τον Αλέφα, με πρώτη γνωστή αναφορά στον Τόγια της Προοδευτικής.

Το πιτσιρίκι. Συνήθως υποδηλώνει ανωριμότητα και επιπολαιότητα.

Αυτός που δεν γαμάει καθόλου, αλλά φαντασιώνεται ότι όλη μέρα κάνει μόνο αυτό και το καυχιέται στους κολλητούς αερογάμηδες... Συναντάται σε νεαρές ηλικίες κάτω από τα δεκαπέντε όπου η μαλακία πάει σύννεφο και όλοι καυχιούνται ότι πηδάνε όλο το σχολείο...

Μάγκικη προσφώνηση, παρόμοια με το «μεγάλος» ή το «μάγκας».

Το επίθετο «καλός» μπορεί να συνοδεύει το χαρακτηρισμό μαλάκας με στόχο να επιταθεί, ή μάλλον να αποκατασταθεί η, φθαρμένη από την πολυχρησία, έννοιά του. Το «καλός» λοιπόν κυρίως δηλώνει ότι ο χαρακτηριζόμενος ως μαλάκας είναι ένας μαλάκας που είναι απολύτως αντάξιος του τίτλου του μαλάκα: είναι ο άρτιος μαλάκας, ο άξιος να λέγεται μαλάκας.

Κύριο χαρακτηριστικό του «καλού μαλάκα» είναι, φυσικά, ότι κάνει τις ίδιες μαλακίες ξανά και ξανά, χωρίς να μαθαίνει από το ιστορικό μαλακίας του ή από την πανανθρώπινη ιστορική εμπειρία του τι συνιστά μαλακία.

Με λίγα λόγια: «καλός μαλάκας» είναι ο μαλάκας που είναι μαλάκας που είναι μαλάκας.

Επίθετο γνωστού υπουργού. Προέρχεται από την λέξη «χύνω» και το όνομα Φώτης.

Γνωμικό γνωστό στα πανεπιστημιακά και ακαδημαϊκά περιβάλλοντα, (το λέει Καθηγητής Πανεπιστημίου στον προστατευόμενό του), όπου για να αναδειχθεί κάποιος σε Καθηγητή Πανεπιστημίου στην Ελλάδα, υπάρχουν δύο τρόποι (που θά 'λεγε και η αμερικάνικη παροιμία). Ο πρώτος είναι το μέσο. Τον δεύτερο δεν τον θυμάμαι. Με λίγα λόγια ο γνωστός νεπωτισμός τού δώσε και μένα μπάρμπα, είτε κομματικός, είτε ευρύτερα παραταξιακός, είτε στενά προσωποκρατικός, οικογενειοκρατικός, και ο,τιδήποτε παρεμφερές. Κάπως έτσι φοιτά στα πανεπιστήμια κι ο γνωστός τύπος του γυαλάκια φύτουκλα προτεζέ ενός αφέντη καθηγητή, που του κουβαλάει την βαλίτσα, κάνει επιτηρήσεις, διορθώνει γραπτά, τα κάνει όλα και συμφέρει. Και κυρίως κουβαλάει τον θρυλικό προτζέκτορα, το όργανο που αποτελεί το απόγειο της τεχνολογίας στα ελληνικά πανεπίστημια (τον κουβαλάει στην καλύτερη περίπτωση, γιατί αν κρίνουμε από το σχήμα του προτζέκτορα, μπορεί να λειτουργήσει και ως μεταφορά γι' άλλες καταστάσεις...). Αλλά στο τέλος έρχεται και η δική του σειρά να γίνει Δικτάτωρ και να κάνει με την σειρά του όσα υπέφερε, και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις, και (α)Λέκτωρ...

Αυτός που έχει κάποιες (συνήθως παράξενες) απόψεις και τις ενστερνίζεται μέχρι αηδίας, ενώ απορρίπτει τις γνώμες των άλλων που δεν συμβαδίζουν με τη δική του άποψη.