Tagged definitions (305)
Showing 1-10 from 305

Όταν, λένε, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο Πρεσβύτερος γύρισε από την Γαλλία, είχε ενθουσιαστεί από την διαμονή του στο Chamonix. Τόσο, που υποσχέθηκε στους Αθηναίους:

- Θα κάνω όλη την Αθήνα Chamonix!

Μόνο που το πρόφερε με την γνωστή και μη εξαιρετέα βαριά σερραϊκή προφορά του, κι οι Αθηναίοι δεν ήξεραν τι ακριβώς εννοούσε ο μεγάλος πολιτικός. Τα επόμενα χρόνια έμελλε να καταλάβουν. Και το έργο του Πρεσβυτέρου, έμελλε να ολοκληρώσει ο ανιψιός Κώστας Καραμανλής ο Νεώτερος, που έκανε όλην την Ελλάδα σα μονή.

Συνώνυμα του Chamonix: σαν μουνί (αθηναϊκή προφορά), Μουνιόθ Καπέλο, Μουνιόθ, μουνί καπέλο κ.ο.κ.

Αυτολεξεί, «προφυλακτικό μέσα στον κώλο».

Το λογοπαίγνιο αυτό χρησιμοποιείται ευρύτατα από αγγλοσάξονες επιχειρηματίες που συνδιαλέγονται με τον άλλοτε πρόεδρο της Interamerican και μέχρι πρόσφατα δερβέναγα του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA.

Condom in ass - το μυστικό της επιτυχίας; (από Vrastaman, 03/09/08)

Και τίποτα να μην ξέρει κάποιος από jazz, τον εν λόγω κύριο κάπου θα τον έχει πάρει τ' αυτί του. Το γνωστότερο κομμάτι του (το οποίο παρεμπίπταμπλυ συνέθεσε ο σαξοφωνίστας του γκρουπ, κ. Paul Desmond) είναι το Take Five, ελληνιστί Πάρε Πέντε, ευθεία αναφορά στο beat των 5/4 που είναι γραμμένο το κομμάτι.

Για τις ανάγκες του σάιτ, το όνομα του αρχηγού του γκρουπ, επιστρατεύεται για να δηλώσει ότι ο εκφέρων πέρα από σπεκ, σπεκάουα, σπέκια και αστρασπέκια, έχει και μουσικές γνώσεις ικανές να συνοδεύσουν την μέγιστη ποντοδοσία.

Αγωνιώδης, απέλπιδα κραυγή προειδοποίησης της τελευταίας στιγμής, πριν επέλθει η καταστρόφα.

Η ιστορική αυτή φράση ανήκει στον Ούρι Γκέλερ, τηλεοπτικό σόουμαν-μέντιουμ-αρχηγόπουλο των απανταχού της γης μένταλιστ-πνευματιστών, ανθρώπων δηλαδή που χρησιμοποιούν τη δύναμη και καλούα του μυαλού τους για να κάνουν ριψοκίνδυνες μαντεψιές και άλλες ταρζανιές στη διάρκεια τηλεοπτικών σόου.

Στο εν λόγω επεισόδιο, ο Ούρι Γκέλερ κάλεσε επί σκηνής («the stage is yours») διαγωνιζόμενο μένταλιστ, ο οποίος στη διάρκεια της επίδειξης του, έστρεψε ένα πιστόλι γεμάτο καρφιά στο μέτωπό του! Ο Ούρι μόλις το είδε πετάχτηκε «αυθόρμητα» από τη θέση του, φωνάζοντας ένα ουρανόμηκες, σπαρακτικό «Don't do it, Fedon!» (δηλ. «Μην το κάνεις, Φαίδων!») και εν συνεχεία μάλωσε τον υποψήφιο διάδοχό του για το ότι έπαιξε με τη ζωή του.

Το μεσημέρι της επόμενης μέρας, σε πάρα πολλά σάιτ, υπήρχε ήδη το βιντεάκι από την αντίστοιχη περσινή εκπομπή στη Γερμανία με το ίδιο ακριβώς νούμερο από τον εκεί μένταλιστ και την ίδια ακριβώς «αυθόρμητη» αντίδραση του Ούρι.

Και ερχόμαστε στα καθ' ημάς: Υποθέστε ότι μια μέρα εκεί που οδηγείτε ωραία και καλά, πετάγεται μια μπάλα μπροστά σας και αμέσως παρέκει ένα παιδάκι ετοιμάζεται να ριχτεί μπροστά στις ρόδες σας για να την πιάσει! Ποια φράση σας έρχεται αυθόρμητα στα χείλη, αν όχι το θρυλικό «Don't do it, Fedon!»; Το λήμμα επομένως, μπορεί να μην έχει καθιερωθεί ακόμη ευρέως επειδή είναι πολύ καινούριο, ωστόσο η δύναμη του είναι τέτοια, που κολλάει στο μυαλό όποιου το ακούει όπως η μασημένη τσίχλα στο μπλουτζίν παντελόνι και αναμένεται σύντομα να κάνει μεγάλη καριέρα.

Τrivia: Τον μένταλιστ στον οποίο απευθυνόταν ο Uri Geller, δεν τον λέγανε καν Φαίδωνα, αλλά Νεόφυτο.

Πρόκειται για αμερικλανιά που σημαίνει «Το σόου έληξε - Πηγαίνετε σπίτι».

Η φράση ανακοινώνονταν στο τέλος των συναυλιών του Έλβις για να γίνει αντιληπτό και αποδεκτό από τους φαν του μεγάλου σταρ ότι η συναυλία τελείωσε, δεν υπάρχουν άλλα τραγούδια, και ότι πρέπει σιγά σιγά να διαλυθούν ησύχως. Σήμερα, χρησιμοποιείται ευρύτερα για να δηλώσει ότι κάποιος έχει εξέλθει από κάτι, έχει εγκαταλείψει μια ενασχόληση επαγγελματική ή επιχειρηματική, έχει αποχωρήσει από μια σχέση, και γενικά ότι κάτι είναι τελειωμένο.

Ο Al Dvorin ήταν ο επίσημος παρουσιαστής που ανακοίνωνε τη φράση που σώζεται σε πολλές live ηχογραφήσεις:

«Ladies and gentlemen, Elvis has left the building. Thank you and goodnight.»

Η χρήση της φράσης, οδήγησε και στην καθιέρωση του ρήματος to Elvis, που σημαίνει την ξαφνική, παταγώδη αποχώρηση.

Σε σχετικά ελεύθερη μετάφραση: άντε τράβα πίσω στο χωριό σου ρε. Αλλιώς: σήκω φύγε, άντε στα κομμάτια.

Την έκφραση εκστόμισε για πρώτη φορά αγανακτισμένος οπαδός του ΠΑΟΚ με αποδέκτη τον προπονητή της ομάδας Φερνάντο Σάντος. Ο εν λόγω οπαδός -ο οποίος, προφανώς, σπικ ινγκλαντ βέρυ μπεστ- μετά την εντός έδρας συντριβή 0-4 του ΠΑΟΚ από την ΑΕΚ στις 13 Απριλίου 2008, μπήκε στην αίθουσα όπου ο Σάντος έδινε συνέντευξη τύπου και τον διέκοψε φωνάζοντας:

«Go home, go village ... Go village, ρε... Ουστ...»

Πέραν του Παοκτσήδικου φολκλόρ, η έκφραση βρίσκει επίσης γενικότερες εφαρμογές σε φάσεις όπου κάποιος απίθανος μας τα έχει ζαλίσει και πρέπει επειγόντως ή να σταματήσει να λέει μαλακίες ή, καλύτερα, να μας αδειάσει τη γωνιά.

Εκφραση για αργό πλοίο, τόσο αργό που η επίδοση του ειρωνικά παραλληλίζεται με επίδοση ιστιοσανίδας.

Ιστορική φράση που αποδίδεται στον Βαμβακούλα και δείχνει αφενός άγνοια αγγλικών, αφετέρου είναι μια χιουμοριστική απάντηση σε περίπτωση που κατηγορείται κάποιος για κάτι και το αρνείται.

(Μτφ) - Έκανα εγώ φαουλ; Γιατί;

Ο ορισμός της κοκέτας θείας... Με περιποιημένη εμφάνιση και μπομπαρισμένο μαλλί, που είναι σε ετοιμότητα να ποζάρει στο φακό.

Δοσμένο εξαιρετικά από τον Τάκη Ζαχαράτο!

Κορυφαία, all time classic ατάκα, προερχόμενη από ένα εξίσου διάσημο και υπέρ-καλτ film, τον Ταξιτζή (Taxi Driver, 1976) του Martin Scorsese, με πρωταγωνιστές τον τιτανοτρισμεγιστοτεράστιο Ροβέρτο Δε Νίρο και το καυλοπίπινο τότε Jodie Foster.

H ατάκα, καθώς και η όλη σκηνή στο πλαίσιο της οποίας εκστομίζεται, θεωρούνται από τα πλέον αναγνωρίσιμα σύμβολα του παμφάγου, μαζοποιητικού και τερατώδους μηχανισμού που ακούει στο όνομα Ποπ Κουλτούρα. Αποτελούν στερεότυπα μοτίβα της εικονογραφίας της. Πανηγυρική επιβεβαίωση των παραπάνω, η ψήφισή της το 2005 ως της δέκατης καλύτερης κινηματογραφικής ατάκας όλων των εποχών, και η συνακόλουθη αναβίβασή της ως αυτοτελούς λήμματος στη Βικούλα.

Σε τι στο μπούτσο αναφέρεται τελοσπάντων αυτή η ατάκα; Για να απαντήσουμε, ας θυμηθούμε λίγο τα συμφραζόμενα: πρόκειται για την περίφημη σκηνή του Καθρέφτη, προς τον οποίο ο φρικαρισμένος και σε φάση δεν-την-παλεύω-κάστανο Travis Bickle εξαπολύει έναν αριστουργηματικό, εμβριθέστατο και ποιητικό μονόλογο.

[I]«You talkin' to me; You talkin' to me; You talkin' to me; Then who the hell else are you talkin' to; You talkin' to me; Well I'm the only one here. Who the fuck do you think you're talking to;»[/I]

Ο Travis, ο μοναχικός, πορνόβιος και ψιλοαϊζενχάουερ ταρίφας, προβάρει το λογύδριο αυτό στον καθρέφτη του, προπονούμενος ψυχολογικά για αχαλίνωτους τσαμπουκάδες / μανούρες / ξυλίκια και λοιπά ζοριλίκια στους κακόφημους δρόμους της Πόλης-που-ποτέ-δεν-Κοιμάται (Νέα Υόρκη). Εξασκείται στο να παίρνει το κατάλληλο ψαρωτικό ύφος και τη μαγκιόρικη φωνή, πράγματα που θα του χαρίσουν το τακτικό πλεονέκτημα έναντι του αντιπάλου του στο αναμενόμενο street fighting πατιρντί.

Η πλάκα είναι πως, σύμφωνα με το σεναριογράφο του φιλμ, η συγκεκριμένη ατάκα δεν υπήρχε πουθενά γραμμένη στο σενάριο, το οποίο απλά προέβλεπε - γενικώς και αορίστως - «τον ήρωα να μιλά στον καθρέφτη του». Τυπική λοιπόν περίπτωση υποκριτικού αυτοσχεδιασμού, που συνέβαλε ουκ ολίγον στο χτίσιμο του μύθου που λέγεται Ντε Νίρο.

To Αre you talking to me λοιπόν, γεννιέται και καθιερώνεται ως μια αυθεντικά street έκφραση, που χρησιμοποιείται ως προανάκρουσμα κάποιου τσαμπουκαλίδικου σκηνικού / κλοτσοπατινάδας. Γίνεται το motto κάθε προκλητικού μαλάκα κάγκουρα / αλητάμπουρα / τσογλαναραίου που έχει βγει στο δρόμο καυλωμένος και ψάχνεται εναγωνίως για φασαρίες, για να μας αποδείξει πόσο άντρακλας και γαμίκλας είναι...

Αυτά στην αρχή. Διότι κάπου στο δρόμο, το σημαινόμενο (τσαμπουκάς / ξυλίκι / αναίδεια / προκλητικότητα κλπ) εξαφανίστηκε. Κι απέμεινε η έκφραση μονάχη της, ξεκρέμαστη και ξεκάρφωτη, αποκομμένη απ' το ορίτζιναλ context της, να ακολουθεί μια δική της αυτόνομη πορεία, άλλο ένα ορφανό σημαίνον μέσα στη φαντασμαγορία των σημαινόντων και τη χρυσόσκονη των φαινομενικοτήτων μιας μεταμοντερνιάρικης εποχής...

Ήταν αναπόφευκτο να συμβεί αυτό; Μάλλον ναι, τη στιγμή που η ταινία - αλλά και ο Σκορσέζε γενικότερα - εμπίπτουν σ' αυτό που λέμε κουλτουριάρικη προσέγγιση. Παρεμπίπταμπλυ, ο υποφαινό δε γουστάρει ιδιαίτερα ούτε την ταινία ούτε το σκηνοθέτη, που κατά την ιδίαν ημών άποψη είναι αργός, βαρετός, ψιλοκοιμήσης, τούφας...

Που / πώς / πότε παίζει να ακούσεις την ατάκα today; Μάλλον ως ένα τιραμισουρεάλ πασπαρτού που πάει με όλους και με όλα, κατά κανόνα σε φάση παρεΐστικου χαβαλέ κι έτσι. Η «σοβαρή» χρήση της έχει εκλείψει, αν το επιχειρήσεις θα θεωρηθείς γραφικός, για τα πανηγύρια. Συνήθως το πετάμε ως αποστομωτική - τηλεγραφική απάντηση σε κάποιο φίλο που μας ζαλίζει τ' αρχίδια με τις επίμονες / ανούσιες ερωτήσεις του. Του καθιστούμε έτσι σαφές πως τον γράφουμε οριστικά στα βυζιά μας, πως δεν πρόκειται να ασχοληθούμε άλλο με την πάρτη του και πως καλά θα κάνει να μας ξεφορτώσει και να βρει άλλο βιολάκι...

(Από τα σχόλια στο λήμμα κουδουνάτος)