Tagged definitions (1455)
Showing 61-70 from 1455

Άγνωστα τηλέφωνα που ανακαλύπτουμε στην ατζέντα μας ή στο οργκανάιζερ και που αδυνατούμε να θυμηθούμε ποιανού είναι.

Επετειακή ημερομηνία γενεθλίων γυναίκας, κυρίως παντρεμένης/δεσμευμένης. Όρος που «απαγορεύει διά ροπάλου» στον σύζυγο/σύντροφο να αμελήσει την συγκεκριμένη ημερομηνία. Είναι «κοσμοϊστορικής σημασίας» και συνάμα μεγάλης επικινδυνότητας σε περίπτωση που ο ατυχής συμβεί να ξεχάσει.

Χαρακτηρισμός εντόμου που διακατέχεται από επιμονή και έχει γνώσεις «κομάντο» (έπεται εξήγηση). Κατά τη διάρκεια καλοκαιρινής νύχτας, ενώ έχεις ήδη κλείσει τα μάτια σου κι έχεις παραδοθεί στην αγκαλιά του Μορφέα, προσπαθεί να σε ξυπνήσει και να εξερευνήσει το εσωτερικό του αυτιού σου κάνοντας οξύ θόρυβο. Συνήθως πρόκειται για κουνούπι ή σκνίπα που έχει σίγουρα συγγένεια με τον Βελζεβούλ, καθότι τέτοια βασανιστήρια μόνο αυτός κάνει. Η προσπάθειά σου (που συνοδεύεται από βρισίδι απείρου κάλλους) να το βρεις και να το σκοτώσεις ανάβοντας το φως, καταλήγει σε αποτυχία, γιατί κατά έναν περίεργο τρόπο το συγκεκριμένο διαόλι γνωρίζει κάλυψη/απόκρυψη/παραλλαγή (οι γνώσεις «κομάντο» που προαναφέραμε). Το σκηνικό επαναλαμβάνεται αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας και το πρωί αποφασίζεις να πάρεις ταμπλέτες, παρόλο που είναι ανθυγιεινές, με τη δικαιολογία «καλύτερα να πεθάνω από χημικά, παρά από αϋπνία (γαμώ το καντήλι του για έντομο)». Απαντάται και σε μύγα κατά τον μεσημεριάτικο ύπνο/λήθαργο, αλλά αντιμετωπίζεται πιο εύκολα γιατί αυτό το είδος δε γνωρίζει κάλυψη/απόκρυψη/παραλλαγή.

Σύγχρονο καλλιτεχνικό ρεύμα, ευρέως διαδεδομένο σε cult κύκλους, που παίρνει την ονομασία του απ’ τη «σούπα» και δη μινεστρόνε. Κλασικά παραδείγματα τέχνης που ανήκουν στο ρεύμα αυτό είναι :

1. Τα αρρωστουργήματα (βλέπε λήμμα)
2. Κινηματογραφικές ταινίες που πραγματεύονται τη σκληρή ζωή ενός φτωχού gay με πρόβλημα άρθρωσης και κίνησης, που διαμένει στο Κατσιμίδι και τα όνειρά του δε θα γίνουν ποτέ πραγματικότητα, τον πάτησε κάποτε κι ένα τρακτέρ, έχασε και την θεια του τη Μαγδάλω (που ήταν η μόνη που τον καταλάβαινε) από καλαζάρ κλπ κλπ... Η διάρκειά της δε, είναι μεγαλύτερη από το «Μπεν Χουρ».
3. Γιγάντια γλυπτά που το θέμα τους συνήθως περιγράφεται με τη λέξη «αχταρμάς» και δημιουργεί το ερώτημα σ’ αυτούς που το βλέπουν : «Αν φωνάξω βοήθεια, λες να πέσει πάνω μου τούτο το πράμα;».
4. Λογοτεχνικά βιβλία του στυλ «Ο Κώδικας DaPriksei» του Λούλη Αρπαχτούλη και «Όχι στο sex! Κάνει κακό!» της Φεμίνας Αγαμίδου Λεσβιάδη.

Το ρεύμα αναμένεται να κυριαρχήσει και τα επόμενα πέντε χρόνια με άγνωστα αποτελέσματα για τη δημόσια υγεία (ψυχική και πνευματική).

Στοιχηματικός όρος, η ισοπαλία σε ποδοσφαιρικό αγώνα.

Ο θεσμός (διαγωνισμός) των Καλλιστείων που με τα χρόνια όμως παράκμασε και έτσι κατάντησε σε Χαλιστεία. Χρονολογείται αρκετές δεκαετίες και λαμβάνει χώρα σε όλο τον κόσμο με εξαιρετικά μεγάλη συχνότητα.

Εφεύρεση των αντρών με συμμετοχή ημίγυμνων (ενίοτε και γυμνών) γυναικών. Όπως και το striptease.

Κατά έναν περίεργο τρόπο τα Χαλιστεία χαίρουν καλλιτεχνικής εκτίμησης εν αντιθέσει με το striptease που θεωρείται πρόστυχο. Τώρα, πώς θεωρείται περισσότερο τέχνη και ηθικότερο να στέκεσαι (σαν το άλογο) γυμνή ενώ τουλάχιστον το striptease περιλαμβάνει και χορό, αυτό είναι άγνωστο ζήτημα (ε, βίτσια είναι αυτά).

Απαραίτητο προσόν για δήλωση συμμετοχής είναι μόνο η εξωτερική εμφάνιση.
Αυτό καθιστά τα Χαλιστεία ως το τελευταίο προπύργιο πάσης φύσεως ξούρλου, πυρίξανθης, ξέκωλου και οποιουδήποτε άλλου θηλυκού γένους ζαρζαβατικό. Στο χώρο αυτό έχουν πάσης φύσεως ασυλία και μπορούν να επιδοθούν με άνεση στην μοναδική ικανότητα που διαθέτουν: να στέκονται χαμογελαστές (ιγνοράνοι) χωρίς να κάνουν τίποτα. Έπεται επεξηγηματική εικόνα.

Η προετοιμασία διαρκεί αρκετό χρόνο, γιατί οι «σαδιστές» διοργανωτές επιθυμούν στην αρχή να τις δουν ντυμένες και να βαδίζουν. Οπότε ειδικοί επαγγελματίες τις εκγυμνάζουν σε εντατικούς ρυθμούς, αλλιώς θα έβγαιναν στην τελική βραδιά των Χαλιστείων γυμνές μπουσουλώντας.

Όλες σχεδόν οι διαγωνιζόμενες σπουδάζουν μπίζνες αντμινιστρέσιον στην αλλοδαπή και κυρίως στην Αγγλία, πράγμα το οποίο καθιστά τις αγαθές μητέρες τους ευτυχέστατες («η κόρη μου θα γενεί επηστοίμονας!»).

Επίσης, όλες μάχονται σθεναρά για την παγκόσμια ειρήνη, αλλά αν τις ρωτήσεις τι είναι η «Παλαιστίνη», μάλλον θα απαντήσουν δίνοντας σου τον ορισμό της «πλαστελίνης». Έπεται επεξηγηματική εικόνα.

Τη βραδιά που διαδραματίζεται η τελευταία πράξη των Χαλιστείων για την επιλογή της νικήτριας, οι διαγωνιζόμενες δείχνουν εγκεφαλική δραστηριότητα (ναι, συμβαίνει και αυτό), προσπαθώντας η μία να «θάψει» την άλλη. Μαχαίρια, πριόνια, δίκαννα, οπλοπολυβόλα επιτρέπονται και είναι θέμα κατινάζ για τις μεσημεριανές εκπομπές της επόμενης μέρας. Γενικότερα ο θεσμός διαπνέεται από άμιλλα και ευγένεια. Έπεται επεξηγηματική εικόνα.

Στην Ελλάδα λαμβάνει χώρα άπαξ κάθε έτος. Οργανώνεται από το αφάν γκατέ της κοινωνίας (κάτι απολιθωμένοι καναλάρχες με συνεργασία κάποιων άφυλων πουθενάδων) και παρουσιάζεται από θηλυκές tv-περσόνες που η ευφυΐα τους αγγίζει το απόλυτο μηδέν (η κατάσταση εκείνη στην οποία ένα υλικό δεν έχει καμία ενέργεια: -273,15° C) οπότε και υπάρχει ομοιογένεια καθότι δε διαφέρουν από τις διαγωνιζόμενες. Έπονται επεξηγηματικές εικόνες.

Το βραβείο για τη μεγάλη νικήτρια είναι 15 λεπτά τηλεοπτικής δόξας (με μια μικρή παράταση στα μεσημεριανάδικα της επόμενης μέρας) και μια θλιβερή φωτογράφηση σε κάποιο περιοδικό που το αναγνωστικό κοινό του απαρτίζεται από κάγκουρες (τύπου «Βαβούρα», οι παλιότεροι γνωρίζουν περί τίνος μιλάμε). Για τις πιο τυχερές δε, υπάρχει η δυνατότητα μιας λαμπρής καριέρας ως γλάστρες σε πρωινές εκπομπές που τις σπονσοράρει ο Λουμίδης, σχολιάστριες σε μεσημεριανές τύπου «τα λερωμένα, τ’ άπλυτα» και βωβές συμπαρουσιάστριες του χοντρούλη Θέμου ενδεδυμένες με την τελευταία λέξη της μόδας των εσωρούχων.

Οι μόνοι ικανοποιημένοι είναι: τα χαζοχαρούμενα στελέχη-οργανωτές που προαναφέραμε, η παρουσιάστρια που έχει να γράψει στο βιογραφικό της «άλλη μια σελίδα δόξας(!)» και κάτι γερόντια που πήραν μάτι μέσω της tv (μιας και δεν έχουν πια κουράγιο να πάνε σε ένα striptease της προκοπής όπως ο υπόλοιπος υγιής ανδρικός πληθυσμός).

τιβιαστής ή τηλεβιαστής

TV (ελληνιστί «τιβί») + βιαστής

Μαϊντανοί της τηλεόρασης που (επιμένουν να) αποκαλούν τους εαυτούς τους δημοσιογράφους ή παρουσιαστές. Βιάζουν ασύστολα τον εγκέφαλο του τηλεοπτικού κοινού με κάθε λογής εκπομπή-σκουπίδι, με μόνο σκοπό την ικανοποίηση της χαμερπούς ματαιοδοξίας τους.

Φιλοξενούνται σε όλα σχεδόν τα τηλεοπτικά κανάλια, καθότι ξέρουμε ότι σλόγκαν των σταθμών αυτών είναι: «Tα κέρδη πάνω από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια».

Ακολουθεί φωτογραφία επεξηγηματική με τυχαία δείγματα της ελληνικής τηλεόρασης (δεν χωράνε όλοι γιατί είναι δεκάδες)…

Πρόκειται για άτομα τηλεκαημένα, με αμφίβολο δείκτη ευφυΐας, που εντελώς συγκυριακά «έπιασαν τον τηλεοπτικό σφυγμό» και εκμεταλλεύτηκαν την τάση που έχει ο ελληνάρας για πάσης φύσεως κουτσομπολιό, παπαριά και κατάντια ώστε να αναρριχηθούν στις πρώτες θέσεις των τηλε-μετρήσεων. Οι φήμες ότι πρόκειται για έξυπνα άτομα που επιτυγχάνουν με το «σπαθί» τους, είναι σαφώς ανυπόστατες και αστείες. Εκτός του ότι απευθύνονται σε μερίδα κοινού με IQ γλυκοπατάτας, άπειρες φορές έχουν πέσει σε ολισθήματα, μέχρι και στην απίστευτη ξεφτίλα να σχολιάζουν ο ένας τον άλλον.

Αθίγγανοι πωλητές ναρκωτικών στα Λιόσια χρησιμοποιούν την άνωθεν λέξη διά να σιγουρευτούν ότι το θύμα δεν έφαγε τόνγκα με το χόρτο που του πούλησαν. Περιγράφουν την πούδρα από το χασίς, το καλύτερο κομμάτι.

Κυρίως το ψέμα, η βλακεία. Συνδέεται συνήθως με το ψέμα που λέγεται στις σχέσεις (βλ. σώτο).

Μυθικό τέρας του Θεσσαλικού κάμπου, σύζευξη καλιακούδας και σκύλου. Η σκέψη της μορφής του τρομάζει ακόμα και σήμερα παιδιά, γέρους και αντιπάλους της Αναγέννησης Καρδίτσας.