Tagged definitions (9763)
Showing 9081-9090 from 9763

Κυριολεκτικά: Ο τύπος που επιδίδεται στην τέχνη του στοματικού έρωτος, κοινώς της πίπας. Ένα ακόμη από τα πολλά συνώνυμα του τσιμπουκιού, του πουτσογλείφτη, του σακομπόλη, του τσιμπουκλή κ.α.

Η κατάληξη -δόρος προσδίδει θα λέγαμε έναν ιταλικό αέρα και νότες από την Αιώνια Πόλη, Fontana di Trevi κτλ. Η κατάληξη -δόρος όπως και οι περισσότερες αν όχι όλες άλλωστε οι λέξεις με την ίδια κατάληξη μας έμειναν μεταπολεμικά (αβανταδόρος, τορναδόρος, πιτσαδόρος κ.α).

Mεταφορικά: Late ενενήνταζ λέξη που πολλοί συνσλαγκιστές γεννημένοι την δεκαετία του '80 ίσως την θυμούνται με νοσταλγία από τα σχολικά τους χρόνια.
Χρησιμοποιούνταν συνήθως μειωτικά για τον γκέι ή τον και καλά γκέι της τάξης.

Λολοπαίγνιο στην «κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας» που προέκυψε από τον τσιπροκαμμένο συνασπισμό του τΣΥΡΙΖΑ με τους Ψεκασμένους Έλληνες.

Το λήμμαν προϋπήρχε των εκλογών τση 25ης Ιανουαρίου 2015, πρωκτοεμφανιζόμενο στο σλανγκρρ από τον Προφήτη Κχανκ (του Μεγαλόψυχου και Φιλεύσπλαχνου) το 2013.

βαρουφίτσες, βαρουθείτσες

Υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες βαρουφακιστριώνε:

• Η βαρουφίτσα - κατά το ρουβίτσα, η φανατική οπαδός του Γιάννη με το ένα ν, του επονομαζόμενου και Μπαρουφάκη. Είναι αυτή που ουρλιάζει «Γιάνηηηη!!!!» σε κατάσταση υστερίας, όταν αυτός βγαίνει στα διεθνή φόρα με το χέρι στις τσέπες, το φανταιζί πουκάμισο, το τσαβό κασκόλ μπούρμπερι, και με οκταπάκετο που θα ζήλευε ακόμα κι ο ζανουάρ.
• Η βαρουθείτσα - η ωριμότερη σε σωματική ηλικία βαρουφίτσα. Μην πάει όμως ο αρρωστημένος νους σας σε μιλφομάνες και τζιλφόνια, η τυπική βαρουθείτσα φέρνει προς κυρία Λουκά και δεν θα την πηδούσες ούτε με εκατό μπύρες και χίλιες καπότες (οι μερακλήδες εξαιρούνται).

Αυτός που κοροϊδεύει, εξαπατάει με αισχρό τρόπο τους άλλους.

Μούγκλαβος ή αλλιώς μαμούχαλος, βαριέται να κάνει πράγματα, και όταν κάνει κάτι, το κάνει με πολύ αργή ταχύτητα. Γενικά είναι κοιμισμένος.

Όχι, δεν είναι κάποιο εξαφανισμένο και συγγενές είδος του αυστραλοπίθηκου, είναι απλά ένας ακόμη μειωτικός χαρακτηρισμός για φανατικό μουσουλμάνο, τ. ισλαμοσταλίνα. Ταυτοχρόνως, υπονοεί ότι το εν λόγω άτομο διαθέτει και τέρμα χαμηλό πολιτισμικό και πνευματικό επίπεδο. Το αντίστοιχο δηλαδή του χριστιανοταλιμπάν, απλά βγαίνει σε μουσλίμι.

αυτοτρολάρω, τρολάρω τον εαυτό μου

Το αυτοτρολάρισμα είναι ο νέος αυτοσαρκασμός, πουτανόθρεμμα του ιντερνετιού και των κοινωνικών δικτύωνε.

Υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες ανθρώπων που αυτο-τρολάρουν: ετοιμόλογοι και χιουμορίστες που σερβίρουν στα τρόλια λίγο από το δικό τους δηλητήριο, και ορισμένα κακεντρεχή ή / και βλακώδη παθητικοεπιθετικά καραγκιοζάκια. Στην δεύτερη κατηγορία εμπίπτουν και όσοι διατυπώνουν τον ινσεψιοπλεονασμό: «αυτοτρολάρω τον εαυτό μου».

Πάντως έχει πάρει για τα καλά τον δρόμο των ξύλινων κλισέ, καθώς πιπιλίζεται και φοριέται με αυξανόμενη συχνότητα από τηλεμαϊντανούς και δημοσιοκάφρους.

Απαξιωτικός χαρακτηρισμός για υπερήλικα που, λόγω της υπό κατάρρευση εξωτερικής του εμφάνισης, μοιάζει σα να γεννήθηκε σε άλλες γεωλογικές περιόδους.

Ο όρος ανατρέχει πίσω στα 90's και είναι παρακαταθήκη της ταινίας Τζουράσικ Παρκ, η οποία έκανε γνωστή στο ευρύ κοινό την Ιουρασική περίοδο βάζοντας το λιθαράκι της στο οικοδόμημα της εγχώριας αργκό.

Συνων. εσχατόγερος-γρια, ζομπόγερος-γρια, γκραβούρα (για γριές).

Ο Κούγκις: Παρατσούκλι του πρόεδρα των ΑΝΕΛ Πάνου Καμμένου και Υπουργού Εθνικής Άμυνας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ο οποίος μιλώντας σε στρατιωτικούς συντάκτες το μεσημέρι της Τετάρτης 18/2/15, δήλωσε με χαρακτηριστική ψεκασμένη άνεση:
«Αν δεν πάρουμε αυτό που θέλουμε, θα το κάνουμε Κούγκι». Και λίγο αργότερα, «μπορεί να μην έχουν ανατιναχτεί κάποια κανάλια, ιδίως στον Πειραιά κοντά, αλλά έχει ανατιναχτεί η ελληνική οικογένεια».

Στην αργκό του Ε.Σ. χαρακτηρίζει τον ανώτερο αξιωματικό (κυρίως με πόστο δίκα/υπόδικα) που φροντίζει τους φαντάρους της μονάδας του (τάγματος/συντάγματος κλπ) παρέχοντάς τους εξαιρετικά προνόμια όπως λ.χ. τιμητικές, άγραφες τα σου/κου, έξτρα ώρες ύπνου κλπ.

Σε αντιστάθμισμα της καλοσύνης του τις περισσότερες φορές ο φανταροπατέρας εμφανίζει ένα ιδιαίτερα σκληρό και αυστηρό πρόσωπο απέναντι στους φαντάρους, είναι λάτρης της πειθαρχίας και καμπανιάζει αβέρτα, δίχως όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν νοιάζεται, άλλωστε το κάνει για το δικό τους καλό όπως θα έπραττε και ένας πατέρας για τα παιδιά του.

(Τον όρο μου είχε μεταφέρει όταν υπηρετούσα στην βασική εκπαίδευση κάποιος λοχίας αναφερόμενος στον δίκα του κέντρου)