Tagged definitions (116)
Showing 1-10 from 116

Είναι τα ελληνικά με αγγλικούς χαρακτήρες. Χρησιμοποιούνται για SMS ή στο MSN ή στο mail από Έλληνες του εξωτερικού (γιατί αν στείλεις με ελληνικούς χαρακτήρες θα εμφανίζονται μόνο σύμβολα).

Κατηγορία ομοιόμορφων trendy νέων ηλικίας 13-18, συνήθως από Β. Π., που λιώνουν στα Starbucks της γειτονιάς τους με τις ώρες (συν. έχουν μαλλί κουνουπίδι).

Εκτός από επωνυμία γνωστού προϊόντος περιποίησης μαλλιών - «ζελές» και φυσικά το γνωστό σε όλους παίγνιο των πάλαι ποτέ ουφάδικων, το φλίπερ αποτελεί και όρο που απαντάται στον εξαίρετα δημοφιλή και προσφιλή τρόπο να ροκανίζει κανείς την ώρα που κανονικά θα έπρεπε να δουλεύει για να πληρώνει τα χρωστούμενα, το προ.

Όπως τραγούδησαν μια γαμημένη φορά οι λοκομόντοι και εν συνεχεία άκουσαν τρισεκατομμύρια φορές οι άμοιροι παίκτες, το προ αποτελεί τον Νο. 1 λόγο πρόκλησης οικιακών ατυχημάτων, διάλυσης χρόνιων φιλιών/σχέσεων, βλασφημίας αλλά και μέσο χαλάρωσης αν συνοδεύεται από τα κατάλληλα αξεσουάρ. Είναι φυσικό λοιπόν μια τόσο έντονη διαδικασία να διαθέτει δικό της λεξιλόγιο.

Ως φλίπερ ή, αν το κατέχετε και θέλετε να δείξετε μια κάποια οικειοτητα, φλιπεράκι νοούνται οι ασσύληπτα, από τους παίκτες του αντιπάλου, γρήγορες εναλλαγές της μπάλας με μπαλιές-τρύπες, 1-2 ή κορόιδο. Η μπάλα την στιγμή δημιουργίας του φλίπερ στο ηλεκτρονικό ποδοσφαιράκι ακουμπά την ταχύτητα της μπίλιας σε κανονικό παιχνίδι φλίπερ αφήνοντας τον άμοιρο αντίπαλο να αναρωτιέται με ποια σειρά προτεραιότητας πρέπει να κάνει δολοφονικό τάκλιν κόκκινης κάρτας και να ψάξει σακούλα για τον εμετό.

Υπάρχουν τρεις μεγάλες συνομοταξίες ψώλλυγουντ, έχοντας πάντα ως κοινό παρανομαστή τον πέοντα.

1. Το ψώλλυγουντ το καλό: η Ελληνική τσόντα

Το ψώλλυγουντ το καλό γεννήθηκε την δεκαετία του 60 όταν ο Γιάννης Δαλιανίδης απεκάλυψε στο πανελλήνιο τα πέρκι βυζιά της Ζωής Λάσκαρη. Σε συνέχεια ο Όμηρος Ευστρατιάδης παρήγαγε πλειάδα σοφτ ταινιών με τίτλους όπως «Το κορίτσι και το άλογο» και ηθοποιούς σαν την Έλενα Ναθαναήλ και την Γκιζέλα Ντάλη. Πολλές τέτοιες ταινίες προβλήθηκαν και εκτός συνόρων με πρόσθετες hardcore σκηνές, τοποθετώντας το ψώλλυγουντ στον παγκόσμιο πορνογραφικό χάρτη. «Ιερό δισκοπότηρο» του πρώιμου ψώλλυγουντ παραμένει το έργο «Μικαέλα, ο γλυκός πειρασμός» (1975) με σεναριογράφο και πρωταγωνίστρια την Μιμή Ντενίση, η οποία φέρεται ότι αργότερα αγόρασε και κατέστρεψε τις κόπιες της ταινίας.

Παράλληλα αναπτύχθηκε η πιο σκληρή εκδοχή του ψώλλυγουντ που έβαψε ταβάνια με ταινίες όπως «Σκύψε Ευλογημένη» και «Το Μικρόφωνο της Αλίκης» και με σταρ του βεληνεκούς των Κώστα Γκουζκούνη και την Τίνα Σπάθη. Το genre «Χύνος Φίλμ»® άγγιξε το απόγειό του στα πρώτα 80s, προβάλλοντας την Ελλάδα στο εξωτερικό επιτυχέστερα από τον ΕΟΤ και χωρίς την παραμικρή επιβάρυνση του Έλληνα φορολογουμένου. Φευ όμως, παρήκμασε και έσβησε στα τέλη των 80ς.

2. Το ψώλλυγουντ το κακό: ο Νέος Ελληνικός Κινηματόγραφος

Πρόκειται για ταινίες της πούτσας σκηνοθετών όπως ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος με τίτλους όπως «Μεγαλέξανδρος» και «Τοπίο στην Ομίχλη». Οι ταινίες αυτές χρηματοδοτήθηκαν από τον Έλληνα φορολογούμενο (μέσω παρακρατικών οργανώσεων σαν το «Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου») και σχεδόν πάντα αφορούσαν τα ζόρια ταλαιπωρημένων σταλινικών. Το κακό ψώλλυγουντ είχε αποκλειστικό σκοπό το αυτοτρομπάρισμα του υπερφίαλα αρρωστημένου εγώ επίδοξων Ταρκόφσκι στη θέση του Ταρκόφσκι σκηνοθετών που οδήγησαν (πάνω από) μια γενιά στα πιο βαθιά χασμουρητά, όπως έγραψε και ο ανοξείδωτος Νιόνιος. Ευτυχώς το κακό ψώλλυγουντ τείνει να εκλείψει, αλληλούια.

3. Το μαγιόξυλο

Πρωτομαγιά, και ο κάθε πικραμένος έχει και σε κάτι καλό να προσβλέπει: το πιάσιμο του ψώλλυγούντ του από την καλή του ή τον καλό του.

Hooray for Ψώλλυγουντ (από Vrastaman, 22/05/09) Εν αρχή ην η Λάσκαρη (από Vrastaman, 22/05/09) Άξιος! (από Vrastaman, 22/05/09)

Επειδή η μία σημασία της λέξης συγκαταλέγεται στις ρατσιστικότερες του παγκοσμίου λεξιλογίου, δεν νομίζω να βρει εύκολα κανείς το θάρρος να την καταθέσει σε λεξικό έβερ -αν και, αντικειμενικά θά 'πρεπε, αλλά δεν θα το κάνω εγώ. Παρακάμπτω λοιπόν αυτήν την έτσι κι αλλιώς πλάγια κατάθεσή της, για να πω ότι:

Σαπούνι είναι μια επί δεκαετίες δοκιμασμένη μέθοδος ψυχικής κάθαρσης και λύτρωσης από τα ανομήματα, στην οποία καταφεύγει καθημερινά κάθε οικοκυρά ή / και παραπουλεύτρα ή ξεσκατώστρα που σέβεται τον εαυτό της. Με άλλα λόγια μιλάμε για την σαπουνόπερα, αποπαίδι της ευτελούς λογοτεχνίας και του εύπεπτου θεάματος, τα οποία ανέκαθεν ηδονίζανε το μεγαλύτερο μέρος του γυναικείου, και όχι μόνο! πληθυσμού. Η λέξη προέρχεται από το αγγλικό soap opera που σημαίνει το ίδιο πράγμα και λέγεται έτσι γιατί, τι άλλο παρά τα απορρυπαντικά χαρακτηρίζει πληρέστερα την φασίνα, κατά τη διάρκεια της οποίας οι γυναίκες έχουν την τηλεόραση (παλιότερα το ραδιόφωνο) αναμμένη ώστε να κάνουν τη δουλειά τους πιο ευχάριστη, κλαίγοντας με αδιέξοδες συναισθηματικές καταστάσεις;

Η σαπουνόπερα διατηρεί άσβεστη τη φλόγα της αυτοκαταστροφικής διάθεσης του ανθρωπίνου γένους σύμφωνα με την οποία καμία προφητεία δεν είναι δυνατό να είναι θετική ή χαρούμενη, καμία πρακτική ή εσωτερική λύση δεν πρόκειται να βρεθεί ποτέ ενάντια στον θάνατο, αλλά να που, με αυτό το κακό στο κεφάλι μας, παράγουμε όχι μόνο σαπούνια κάθε τύπου αλλά, ευτυχώς, υψηλή τέχνη και παρηγορήτρα επιστήμη. αατα για σήμερα.

μπρατίδι, μπρατίδιο

Αφιερώνεται στην εξοχωτάτη Σούλτω, μυουμένη τε υποτακτικώς και μυούσα θεϊκώς στο μπιντιεσεμικό ιδίωμα.

Ως ανήκον στο μπιντιεσεμικό ιδίωμα προέρχεται από το αγγλικό brat, που σημαίνει αλητάκι, αλητάμπουρας. (Αρχικά σήμαινε το παιδί ενός ζητιάνου, προερχόμενο από λέξη για το κουρελιασμένο ρούχο, ίσως κελτικής προέλευσης, δες). Το brat εντάσσεται έτσι στο ελληνικό κλιτικό σύστημα. Ως μπρατίδι δηλώνει με χροιά περιφρόνησης τον αλητάκο κατά τα γαμίδι, αρχίδι, ναζίδι, υπουργίδι. Ως μπρατίδιο έχει και μια δόση ερωτικού πόθου κατά τα νυμφίδιο, πορνίδιο, μιλφίδιο. Εννοείται ότι τα φύλα μπορεί να είναι ο,τιδήποτε. Μπρατίδι(ο) μπορεί να είναι γυναίκα προς άντρα, ή άντρας υποτακτικός προς θεά δομινάτριχη, ή και πιο ΛΟΑΤ καταστάσεις. Επίσης μπορεί είτε να αναφέρεται σε μία BDSM σέσιον με τη στενή έννοια, είτε σε μία γενικότερη δομή σχέσης, μεταφορικώς ακόμη και εκτός BDSM συναφείας με τη στενή έννοια, καθώς κάθε σχέση θα έχει κάαααποια σαδομαζοχιστικά χαρακτηριστικά. Για καθαρά περιγραφικούς και όχι κανονιστικούς λόγους να αναφέρω πάντως ότι τα περισσότερα παραδείγματα που διαπίστωσα σε bdsm φοράδες είναι άντρας ντόμης με καυλάκι μπρατίδιο κορτσούδι σέξι αλλά σπασαρχίδω.

Μπρατ, λοιπόν, στο αγγλικάνικο μπιντιεσεμικό πρωτότυπο, και μπρατίδι ή μπρατίδιο στα ελληνικά, είναι ένας υποτακτικός, ένας μπότομ, ο οποίος δεν κάθεται σαν καλό παιδί- σουμπίτσα να υποστεί έτσι αδιαμαρτύρητα το σαδομαζοχιστικό παίγνιο που του "επιβάλλεται" από τον τοπ κυρίαρχό του, αλλά αντιθέτως "αγωνίζεται" ενάντια στην εξουσία του και τον προκαλεί. Το μπρατίδι μπορεί να τεστάρει τον κυρίαρχό του. Μπορεί απλώς να γουστάρει να δαμαστεί κάνοντας μόνο στην αρχή το αγρίμι. Ή μπορεί και η μπλόφα του μπρατιδίου να τραβήξει πολύ και να τα σπάσει στον κυρίαρχο. Γενικά το μπρατίδι είναι σε μια φάση πετραδάκια μου πετάς, παιχνιδάκια μου ζητάς, είναι περίεργο να τεστάρει όρια, δεν πάει by the book, αλλά παίζει το σαδομαζοχιστικό παιχνίδι μέσω μπιχεβιοριστικής δοκιμής και πλάνης (trial and error που λένε και στο χωριό μου).

Αρέσει αυτό στον κυρίαρχο; Κατ' αρχήν, ένα μπρατίδιο μπορεί να είναι πιο θελκτικό από μια παθητική σουμπίτσα, που αναλαμβάνει μοιρολατρικά το ρόλο της καθισταμένη ελαφρώς βαρετή (έως και βανίλια). Το μπρατίδι διεγείρει την καύλα εξουσίας του κυρίαρχου, που εντέλει είναι και η κυρίως καύλα σ' αυτόν τον μάταιο κόσμο, καθώς ο κυρίαρχος θα προσπαθήσει να δαμάσει κάποιον αρχικά αδάμαστο, ένα περήφανο άτι κατά μια άλλη μπιντιεσεμική έκφραση, Αλέξανδρος- Βουκεφάλας (ή βουκεφάλας) κιέτσ'.

Απ' την άλλη, προσοχή στο διάκενο ανάμεσα στην playfulness ή cheekiness, που είναι απολύτως θελκτικά, και την καθαυτό bratiness που είναι αρκετά κλικ πιο πέρα προς την κατεύθυνση της spasarchidishness.

Πάντως και ο φιλόσοφος που διατύπωσε κατ' εξοχήν τη διαλεκτική κυρίου και δούλου υποστήριξε ότι η εξουσία του Πνεύματος αξίζει μόνο αν γίνει μέσα από μια νίκη ως άρση της άρσης επί μιας αντίθεσης, ο,τιδήποτε άλλο είναι και φιλοσοφικώς- πνευματικώς και σεχουαλικώς βανίλια. Τα τσαλιμάκια του μπρατιδίου μπορούν να είναι επομένως το αλατοπίπερο μιας BDSM σέσιον ή σχέσης. Επειδή, όμως, δεν είναι πάντα προβλεπέ η έκβαση, μπορεί τελικά να σπαστεί άσχημα ο κάπα (κυρίαρχος) και να ξεκαυλώσει.

Αυτό βεβαίως μπορεί απλώς να σημαίνει ότι δεν είναι καλός κυρίαρχος. Ή ότι το μπρατίδι έχει κακοπέσει σε έναν κυρίαρχο, που δεν είναι ο σωστός κυρίαρχος, ο κυρίαρχος που πρώτα απ' όλους το μπρατίδι χρειάζεται για να ισιώσει. Γιατί εντέλει ο κυρίαρχος την έχει μεγάλη. Την ευθύνη. Το μπρατίδι απλώς συμπεριφέρεται με τον κακομαθημένο τρόπο που ξέρει να συμπεριφέρεται. Ο κυρίαρχος είναι αυτός που καλείται να βρει τα κουμπιά του και να το δαμάσει, πρώτα απ' όλα του ίδιου του μπρατιδίου.

Δίνω εδώ τον λόγο στους ειδικούς για τον πολυπλευρέστερο ορισμό του μπρατιδίου:

Για μένα είναι το κακομαθημένο ανώριμο πλάσμα που για τους λόγους του θέλησε -καύλα του και μαγκιά του- να δοκιμάσει η να συνεχίσει να ζει το BDSM. Κουραστικό, ανυπόφορα δύστροπο και τελικά για κλωτσιές -ή καλύτερα για αδιαφορία και περιφρόνηση- και στο σπιτάκι του σαν άτομο, τα ίδια και σαν BDSMερ. Απλά κουβαλάει την ραδιενέργεια του και στην ασυμμετρία του και καταλήγει με μαθηματική ακρίβεια στην αποτυχία. Δεν ξέρω αν ένα τέτοιο κουκλάκι αρέσει σε κάποιους -ή ένα ατομάκι που να υποδύεται το ρόλο-, εγώ όποτε το πέτυχα στο διαβά μου, έφυγα σύντομα τρέχοντας αφού κάποιες φορές πέρασα και από το φαρμακείο για ηρεμιστικά. [...] Όχι ειναι πολύ έξω από παιχνίδι. Αφορά πολύ και τον βανίλια κόσμο, πάρα πολύ. Πολύ κουραστικό πλάσμα το Brat. Συνήθως οι πολύ όμορφες ή πολύ έξυπνες είναι έτσι, ή αυτές που παίζουν τους βανίλλα στα δάκτυλα. Είναι πρόκληση για οποιονδήποτε Κυρίαρχο που του αρέσουν γενικώς τα ρίσκα. Αν ο διάλογος δεν λειτουργεί, θα χρειαστεί να κάνει την καρδιά του πέτρα αρκετές φορές και να αφαιρέσει αυτονόητες ελευθερίες. Για να υποχρεωθεί στο λογικό το μπρατίδι, θα πρέπει να εξαναγκαστεί στο παράλογο. Μετά θα λειτουργήσει ο φόβος και κάπου κάπου το καλοπιάσιμο. Πλεονέκτημα αν το έχεις σπίτι σου, όπου μπορείς να το ελέγχεις πολύ καλύτερα. Τωρα γιατί να μπλέξει ο Κυρίαρχος με ένα τέτοιο άτομο; Ας απαντήσει ο καθένας Κυριαρχος για τον εαυτό του. Πρόκληση το μπρατίδι. Και πιο δυναμικό από τον συνεσταλμένο υ, κατά την γνώμη μου. [...] Για μένα πρόκληση είναι κάτι που με βελτιώνει, που μου επιστρέφει κάτι. Να ισιώσω ένα μαλακιστήρι αφού έχω αφήσει τα νεύρα και την ψυχική μου υγεία στο πορτ μπαγκάζ, δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Προτιμώ να σαπίσω να τον παίζω και σαν πρόκληση μαθαίνω τα σουμεριακά με μέθοδο linguaphone που αγόρασα από site στη Μαδαγασκάρη.

Brat στο BDSM

Μερικές ακόμη διαστάσεις:

• Το μπρατίδι είναι συχνά όμορφο κι έξυπνο. Για αυτό το παίρνει να είναι μπρατίδι. Δαρβινικά ομιλώντας τα χαζά άσχημα μπρατίδια δεν επιβιώνουν. Το γεγονός ότι το μπρατίδι μπορεί να είναι ένα ούμπερ χοτ καυλάκι σημαίνει ότι αξίζει τον κόπο του δαμάσματος. Εξάλλου λ.χ. μια γυναίκα που είναι μπρατίδι σε μια σχέση μπορεί σε προηγούμενη σχέση της να ήταν θεά ενός μουνόδουλου άντρα και να ξενέρωσε με τη βανίλια της φάσης, οπότε σε επόμενη σχέση καθίσταται μπρατίδι. Και το αντίστροφο δεν αποκλείεται, να είναι πρώτα μπρατίδι για να τραβήξει την προσοχή αδιάφορου άντρα και μετά να γίνει θεά κάποιου μουνοείλωτα.

• Αν το γιαλομιάσουμε το θέμα, το μπρατίδιο- γκόμενα μπορεί να έχει ένα θεματάκι με τον πατέρα του, λ.χ. να έχει φάει σκάλωμα μαζί του, και να γουστάρει έναν ντόμη πατρική φιγούρα, αλλά και να του τα πρήζει, επειδή έχει συνηθίσει ο δικός της πατέρας να της κάνει pampering.
• Το μπρατίδι μπορεί εντέλει να τιμωρηθεί περισσότερο από τον σούμπη/ σουμπίτσα. Εξάλλου μπορεί αυτό να είναι και αυτό που θέλει. Σε αυτήν την περίπτωση λέγεται αγγλικανιστί και Smart Ass Masochist, οι φίλοι του τον φωνάζουν SAM (δες). Το μπρατίδι- smart ass έχει χαρακτηριστικά όπως εξυπνάκιας, προσοχοπουτάνα, εγωπαθής, ντράμα κουίν. Λ.χ. αν υποθέσουμε ότι το Eurogroup είναι ένα ντάντζεο (dungeon) το μπρατίδι είναι κάπως όπως φαντάζονται οι σαμαροβενιζέλοι ότι είναι ο βαρουφάκης, δηλαδή μια αλήτρα που μπαίνει μέσα με τσαμπουκά, εγωπάθεια, απαιτεί να πέσουν όλα τα λέιζερ πάνω του, και που τελικά θα τιμωρηθεί υποτίθεται πολύ περισσότερο από ό,τι αν ήταν μια σαμαρελική σουμπίτσα. Αναλόγως του κατά πόσον αρέσει στον ντόμη, το μπρατίδι μπορεί να χρησιμοποιήσει και στοιχεία, όπως σαρκασμός και χούμορ στην αψήφησή του.
• Το κλειδί είναι η προσοχή. Συνήθως δεν γεννιέσαι ως μπρατίδι, αλλά γίνεσαι μπρατίδι ως μία επίκτητη συμπεριφορά, καθώς προσπαθείς να αποσπάσεις την προσοχή ενός αδιάφορου κυρίου σου. Αν ο κύριος δεν σε προσέχει και δεν εκπληρώνει τις μαζοχιστικές ανάγκες σου, τότε εφόσον σουμπίτσα ήσουν ούτως ή άλλως ο μόνος τρόπος να κάνεις μια διαφορά είναι να μετατραπείς σε μπρατίδι.
• Ποια θα είναι τότε η ενδεδειγμένη ανταπάντηση του κυρίαρχου; Μία λύση είναι η ακόμη μεγαλύτερη τιμωρία.

Αυτό σημαίνει ότι, πάλι δαρβινικά ομιλώντας, τα μπρατίδια είναι οι ανθεκτικές σουμπίτσες. Για να συνεχίζεις να είσαι μπρατίδι από κάποιο σημείο και πέρα σημαίνει ότι αντέχεις να είσαι μπρατίδι.

• Μια άλλη λύση είναι η αδιαφορία. Σε φάση, το don't feed the brats είναι το νέο don't feed the trolls. Όμως η αδιαφορία είναι η ενδεδειγμένη λύση μόνο επιφανειακά. Στην ουσία το μπρατίδι είναι ένα σύμπτωμα για κάτι άλλο. Οπότε ο εμπειρίκος ντόμης ψυχοψάχνει ποιες ανάγκες κρύβονται πίσω από το σύμπτωμα του μπρατιδίου, προκειμένου να απευθυνθεί αμεσότερα σε αυτές.
• Μπορούμε εδώ να κάνουμε μια διάκριση ανάμεσα σε σέσιον και σχέση. Σε μια σέσιον η μπράτινες μπορεί να είναι πλέιφουλνες επιθυμητή. Σε μια μακροπρόθεσμη σχέση, όμως, είναι μάλλον σύμπτωμα ότι κάτι πάει στραβά στη σχέση ή στον χαρακτήρα και για αυτό εντέλει οι έμπειροι BDSMηδες δεν την θέλουν, δεν την επιζητούν, ενώ είναι κυρίως οι λιγότερο έμπειροι που αφήνονται να παρασυρθούν από τον επιφανειακά πλέιφουλ/ παιγνιώδη χαρακτήρα της. Σε κάθε περίπτωση το αν ένα μπρατίδι θα ειδωθεί ως κιουτ αλατοπίπερο ή ως εκνευριστικό μαλακιστήρι είναι και θέμα προσωπικού γούστου και περί ορέξεως τζιτζίκια γιαχνί στην τελική.

Κάθε παιχνίδι στο οποίο οι (πάνω από δύο) παίκτες παίζουν όλοι εναντίον όλων. Προκειμένου συγκεκριμένα για παιχνίδια που τυπικά παίζονται ανάμεσα σε δύο μόνο ομάδες ή παίκτες, ο μαχαιροβγάλτης ή κοψολαίμι είναι μία παραλλαγή που μπορεί να αφορά και δύο και τρεις ή και παραπάνω ομάδες ή παίκτες –και έτσι να αποτελεί ιδανική λύση για συναθροίσεις ατόμων περιττού πλήθους.

Παραδείγματα μαχαιροβγάλτη είναι στα βελάκια το γνωστό κρίκετ (δείτε εδώ) και στο μπριτζ το ραμί (δείτε επίσης και εδώ).

Συγκεκριμένα στο μπιλιάρδο, το κοψολαίμι για τρία άτομα παίζεται ως εξής: οι μπάλες διακρίνονται όχι πλέον σε δύο ομάδες (μονόχρωμες και δίχρωμες), αλλά σε τρεις, τις κάτω ή μικρές (μπάλες 1 ώς 5), τις μεσαίες (μπάλες 6 ώς 10, μαζί και η μαύρη δηλαδή) και τις πάνω ή μεγάλες (11 ώς 15)· οι μπάλες στήνονται στο τρίγωνο αυθαίρετα· ο πρώτος που βάζει μπάλα διαλέγει μία από τις τρεις ομάδες και ο δεύτερος μία από τις δύο που απομένουν, ενώ ο τρίτος αυτόματα έχει την τελευταία· κάθε παίκτης αποσκοπεί στο να βάζει μπάλες των άλλων παικτών ώστε να μείνει ο μόνος που θα 'χει μπάλες στο τραπέζι· το παιχνίδι δεν είναι δηλωτό και συγκεκριμένα ένας παίκτης χάνει τη σειρά του μόνον αν (α) δεν βάλει μπάλα (αν βάλει από τύχη ή κι' αν βάλει δικιά του ακόμα, συνεχίζει), (β) βάλει την άσπρη (η οποία ξαναμπαίνει στο τραπέζι απ' τον επόμενο αυθαίρετα), ή (γ) δεν έχει δική του μπάλα στο τραπέζι (οπότε και έχει χάσει).

Η εμπειρία δείχνει ότι οι μαχαιροβγάλτες είναι παιχνίδια για δεμένες παρέες, μια και η ένταση του ανταγωνισμού, σε σύγκριση με το τι συμβαίνει στην εκάστοτε τυπική βαριάντα του παιχνιδιού, είναι συχνά τόσες φορές πολλαπλάσια όσοι και οι αντίπαλοι.

Οι λέξεις αποδίδουν το αγγλικό cutthroat. Εκτός από το μεταφραστικό προηγούμενο του μαχαιροβγάλτη, προτείνεται και η μπρουτάλ λεξιπλασία κοψολαίμι, ως πιο ταιριαστή στα στυγνά ένστικτα που ξυπνάει το παιχνίδι (τσεκάρετε και τις αργκό σημασίες του cutthroat στο Ούρμπαν ντίξιονάρι).

Συνώνυμο: όλοι εναντίον όλων.

Φωτογραφία ή εικόνα που έχει υποστεί επεξεργασία στο Photoshop (άλλως γνωστό και ως φωτομάγαζο) ή οποιοδήποτε αντίστοιχο πρόγραμμα, όπως Corel.

Συνήθως αναφέρεται σε φωτομοντάζ (είτε για πλάκα, είτε στεγνά για παραπλάνηση του κοινού), ή σε διορθώσεις που αποκοπούν στο να φαίνεται ομορφότερο το εικονιζόμενο πρόσωπο/κορμί (από μοντέλες και τραγουδιάρες μέχρι δημοσιογράφους και πολιτικούς) - και όχι σε αθώα επεξεργασία τύπου «διόρθωση κόκκινων ματιών».

Ετυμ. (εν μέρει αντιδάνειο) < αγγλ. photoshop <
photo (= φωτογραφία) < photograph < ελλ. φως + γράφειν
+ shop (= μαγαζί) < παλ. αγγλ. sceoppa (= πάγκος πωλητή).

Αυτό που θα λέγαμε ελληνιστί τσοντόφατσα. Χρησιμοποιείται κυρίως για άντρες, και εκτός από τη μακρυά μαλαπέρδα, είναι από τα βασικότερα προσόντα που πρέπει να έχει ένας πορνοστάρ αν θέλει να κάνει διαχρονική καριέρα στο χώρο.

Είναι η φάτσα που έχει κάτι το διεστραμμένο, το παρακμιακό αλλά και το διαχρονικό μαζί. Βέβαια τσόντα-face μπορεί να είναι και κάποιος που δεν είναι πορνοστάρ, αλλά «το 'χει», θα μπορούσε να είναι π.χ. Γεωργίτσης (ή μήπως έχει παίξει σε τσόντα αυτός;)

Νομίζω ότι τα μύδια θα βοηθήσουν στην κατανόηση του λήμματος, είναι τα απόλυτα τσόντα-faces, για όσους βλέπουνε καμιά τσοντούλα. Ειδικά της γενιάς μου (βλέπε νοικιασμένο VHS από το βιντεοκλαμπάδικο της γειτονιάς.)

Η συνάντηση, η μάζωξη. Εμπαικτική μεταφορά της αγγλικής λέξης meeting, κυρίως όταν αυτή εκφράζει τις επαγγελματικές συναθροίσεις μεγαλοστελεχών ή και πιο παρακατιανών γιάπηδων. Αντί να γραφεί «μίτινγκ» ή «μήτινγκ», γράφεται με -υ- ώστε να παραπέμεπει στη λέξη μύτη. Προφέρεται δε και αναλόγως, όπως δηλαδή λένε οι γερμανοί το y ή οι γάλλοι το u.

Αν και δεν έχει καμία θέση η μύτη στον εμπαιγμό ή στο πραγματικό μήτινγκ, εντούτοις προσδίδει κάτι το γελοίο στη λέξη, γιατί φέρνει στο νου λέξεις όπως ψηλομύτης, («ψηλομύτινγκ» θα μπορούσε να είναι το μήτινγκ υψηλοβάθμων στελεχών), «σκάω μύτη» (εμφανίζομαι απροειδοποίητα σε μήτινγκ), ή θυμίζει τη μύτη του Πινόκιο που έλεγε ψέματα, έτσι ακριβώς όπως κάνουν όλοι οι συνδαιτημόνες αυτών των συναντήσεων.

Στη σλανγκ μύτινγκ είναι κάποιο «δήθεν» μήτινγκ, είτε ψεύτικο (δικαιολογία για την απουσία μας ή για το κλειστό κινητό μας) ή απλώς η συνάντηση μιας παρέας για χαβαλέ.