Tagged definitions (294)
Showing 191-200 from 294

Ότι είναι για την Ελλάδα ο Ελληνάρας (ή και e-λληναράς) είναι και για την ΑΕΚ ο ΑΕΚάρας. Γραφικοί τύποι και οι δύο, οι οποίοι μόνο απο τους ομοίους τους έχουν αποδοχή.

Για τον Ελληνάρα έχουμε χιλιομιλήσει. Τι είναι λοιπόν ο ΑΕΚάρας; Είναι:

• Αυτός που δεν πληρώνει ποτέ εισιτήριο διαρκείας αλλά πάντα πάντα αναθεματίζει την εκάστοτε κιτρινόμαυρη διοίκηση για την διαχείριση που κάνει. (παρ.1)
• Αυτός που στο γήπεδο θα πάει μόνο με καφενεία, για να είναι σίγουρος για τη νίκη, μην πάει τσάμπα. (παρ.2)
• Αυτός που υποστηρίζει το ενδοΑΕΚτσίδικο δόγμα του (Ντεμικός, ΑντιΝτεμικός, Μπαγιεβιτσικός, ΑντιΜπαγιεβιτσικός, Μελισσανιδικός, ΑντιΜελισσανιδικός, Original, ΑντιOriginal)με τόσο σθένος που σχεδόν θεωρεί εχθρούς της ΑΕΚ τους φέροντες διαφορετική άποψη ΑΕΚτζήδες. (παρ.3)

• Αυτός που όταν η ΑΕΚ αδικηθεί θα του φταίξουν απο την παράγκα μέχρι τους Ιλλουμινάτι (παρ.4)

  Γενικά, βέβαια, τέτοιοι γραφικοί οπαδοί υπάρχουν σε όλες τις ομάδες, αλλά στην ΑΕΚ είναι διαφορετική ιστορία, εξ αιτίας των πολλών εσωτερικών διαμαχών, και της διχόνοιας που κυλάει στο Μικρασιάτικο και κατ' επέκταση ΑΕΚτζήδικο DNA.

Μου το θύμισε ο betatzis μ' ένα σχόλιό του εδώ.

Κραυγή της ποδοσφαιρικής κερκίδας (και της αλάνας) με ρίζες στη Θεσσαλονίκη του μεσοπολέμου και των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων.

Λέγεται κυρίως ως προτροπή προς παίκτη της δικιάς μας ομάδας να διώξει τη μπάλα όσο πιο μακριά μπορεί - εκτός αγωνιστικού χώρου ή και εκτός γηπέδου, αν είναι δυνατόν - με σκοπό είτε να αποσοβηθεί ο άμεσος κίνδυνος να φάμε γκολ είτε, συνηθέστερα, να κερδηθεί χρόνος και να κρατήσουμε το προβάδισμα στο σκορ ή να διαφυλάξουμε το βαθμό της ισοπαλίας.

Λέγεται, σπανιότερα, και ως σχόλιο όταν ένα άτεχνο σουτ στέλνει τη μπάλα απελπιστικά άουτ.

Εκτός ποδοσφαίρου, η φράση χρησιμοποιείται περιορισμένα, νομίζω, κυρίως ως παρότρυνση για κωλυσιεργία.

Σε ό,τι αφορά την προέλευση της φράσης, την βρίσκουμε σε μια ενδιαφέρουσα τομή της ποδοσφαιρικής και της εθνοτικής γεωγραφίας της Θεσσαλονίκης.

Μέχρι τα τέλη του '50, τα γήπεδα του ΠΑΟΚ και του Ηρακλή γειτόνευαν. Το γήπεδο του ΠΑΟΚ, από το 1930 μέχρι το 1959 που εγκαινιάσθηκε η Τούμπα, βρισκόταν στο λεγόμενο Συντριβάνι, πλάι στην έκθεση και εκεί που σήμερα είναι η Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ. Το γήπεδο του Ηρακλή ήταν 500 μέτρα πιο πάνω, εκεί που σήμερα είναι η πλατεία του Χημείου. Τώρα, ανάμεσα στα δυο γήπεδα ήταν το νεκροταφείο της Ισραηλιτικής Κοινότητας, γνωστό στους Θεσσαλονικείς ως τα «Εβραίικα Μνήματα», ΒΔ από το γήπεδο του ΠΑΟΚ και ΝΑ από το γήπεδο του Ηρακλή. Ε, και όταν ένας παίκτης έστελνε τη μπάλα έξω από το γήπεδο, είτε το ένα είτε το άλλο γήπεδο, λέγανε οι φίλαθλοι - κατ' απόλυτη κυριολεξία - ότι έστειλε τη μπάλα στα μνήματα. Ο παππούς μου, ο οποίος ήταν Παοξής, ορκιζόταν, βέβαια, ότι η πατρότητα της φράσης ανήκε στους Ηρακλειδείς φιλάθλους. Κατά τον παππού μου, οι παίκτες του Ηρακλή τις εποχές εκείνες ήταν τέτοιοι ξυλοκόποι που το βασικό τους gameplan ήταν να στέλνουν τη μπάλα στα μνήματα.

Σχετικές, αν και όχι συνώνυμες, εκφράσεις είναι το πετάω την μπάλα στην εξέδρα και το πολύ περιγραφικό κεραμιδώνω
...........................................................

Τα Εβραίικα μνήματα της Θεσσαλονίκης καταστράφηκαν στη διάρκεια της Κατοχής και τα ταφικά μνημεία λεηλατήθηκαν. Αργότερα το Πανεπιστήμιο έχτισε από πάνω. Περισσότερα υπάρχουν εδώ και εδώ. Εδώ υπάρχει ένα σύντομο σχετικό κείμενο του συγγραφέα Γιώργου Ιωάννου.

Για τα παλιά γήπεδα της Θεσσαλονίκης μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Σημαίνει ήρεμα, χαλαρά. Απαντά και σε άλλες παραλλαγές, π.χ. «χαμηλά τη μπάλα», «τη μπάλα κάτω» κλπ. Η έκφραση έλκει την καταγωγή από το χώρο του ποδοσφαίρου. Πράγματι, δεν είναι σπάνιες οι φορές που ακούμε μαινόμενους προπονητές να ουρλιάζουν στα γήπεδα τις συγκεκριμένες εκφράσεις προσπαθώντας να τιθασεύσουν τους παίκτες τους, που έχουν πάρει αέρα και κάνουν σαλτανάτια και παιχνίδι εντυπωσιασμού κινδυνεύοντας να φάνε γκολ. Εκτός γηπέδου, η έκφραση λέγεται ήρεμα, παραινετικά και συνωμοτικά και κατατείνει σε χαλάρωση ή εκτόνωση φορτισμένης κατάστασης.

Φράση από τον κόσμο του ποδοσφαίρου που παρεισέφρησε σε ευρύτερα κοινωνικά πεδία. Η σημασία του όρου βασίζεται στο πέταγμα της μπάλας (ενός σημαντικού θέματος, π.χ. μιας καυτής πατάτας) από κάποιον, εκτός του γηπέδου του (χώρου δραστηριοποίησης, ευθύνης και αγώνα του), στην εξέδρα (οι άλλοι).

Όταν εκφέρουμε τον όρο αναφερόμαστε σε κάποιον που στην ουσία δε θέλει να αναλάβει ένα μπαλάκι. Αυτός μπορεί να:

• Αποποιείται την ευθύνη και την αρμοδιότητα του για κάποιο θέμα. Το παίζει πως είναι αλλού γι' αλλού. (βλ. παρ. 1). Ετσι εστιάζει σε συγκεκριμένα πρόσωπα, ή γενικά κι αόριστα στην εξέδρα. Μακριά απ' τον κώλο του κι ας είναι 5 πόντοι. Επίσης, μπορεί με υπεροψία και βεντετιλίκι (βλ. παρ.2), ή θράσος (βλ. παρ. 3) να προσπαθεί να το φορτώσει σε άλλον. Επίσης, μπορεί να προτείνει άλλους, ως πιο ειδικότερους για την περίσταση. (βλ.παρ.4).
• Είναι αναρμόδιος πράγματι. (βλ. παρ. 5).
• Λέει πως για την όποια ολιγωρία του, φταίνε οι προηγούμενοι χειριστές του συγκεκριμένου θέματος. (βλ. παρ. 6). Ενδεχομένως να μην ψεύδεται... αλλά έλα που τώρα αυτός είναι ο υπεύθυνος χειρισμού της κατάστασης. Πολλές φορές δε διστάζει να συκοφαντήσει κόσμο για να δικαιολογήσει την καθυστέρηση μιας κατάστασης.
• Μετέχει χαλαρά σε ένα θέμα αναγκάζοντας εμμέσως άλλους να αναλάβουν τις ευθύνες του. Μέτοχος αμέτοχος. (βλ. παρ. 7).
• Αποπροσανατολίζει την κουβέντα, π.χ: περιπλέκοντας θέματα (βλ. παρ. 8), αλλάζοντας θέμα (βλ. παρ. 9), τουκανίζοντας σε λεπτομέρειες (βλ. παρ. 10), κλπ με στόχο να μην ανταποκριθεί.

• Ξέρει πράγματα, αλλά δε μιλάει και κάνει την πάπια. Πιστός στο δόγμα: μούγκα στη στρούγκα, ενώ θέλει να λυθεί ένα πρόβλημα, προτιμά να απέχει. (βλ. παρ. 11).

  Πώς εξηγείται μια τέτοια συμπεριφορά;

Φοβάται να πάρει θέση, έχει έλλειψη υπευθυνότητας, αδιαφορεί, ή έχει συμπτώματα δυοξύνης.

Τι προσπαθεί να πετύχει υιοθετώντας μια τέτοια στάση;

Προσπαθεί να μην εμπλακεί στο θέμα. Κρατώντας αποστάσεις γειώνει καταστάσεις. Αν είναι biri biri maker.

Σημείωση: Η λέξη εξέδρα μπορεί να αντικατασταθεί με τη λέξη κερκίδα.

Λέγεται εναντίον οπαδών της ΑΕΚ, δηλονότι εκ του φλώρος και του ορίτζιναλ που χαρακτηρίζει την ΑΕΚ.

Ασίστ: John Black.

Εντύπωση μου κάμνει πως το λήμμα αυτό δεν πάρχει σε τα σας...

Πρόκειται για την internetική σύνδεση αυτουνού που πέφτει συνέχεια...

Ωσάν τον Καραγκούνη, πρόκειται για τον Ευαγκέλου που πεφτάει συνεχώς, χωρίς να λογαριάζει το καυλό της ομαδας. Πονά για την ομάδα, αλλά κυρίως χάνεται στο διαπροσωπικό του πέσιμο...

Οπαδιλίκι είναι η πλειοδοσία σε πίστη και αφοσίωση προς μια αθλητική ομάδα, που όμως γίνεται υστερόβουλα, προς εξυπηρέτηση ίδιων συμφερόντων.

Πουλώντας οπαδιλίκι καπελώνουμε τους αμφισβητίες μας και εγγράφουμε υποθήκη για την ανάδειξη μας σε πυλώνα της ομάδας, είτε αγωνιστικά (αν είμαστε αθλητές), είτε διοικητικά (αν είμαστε παράγοντες).

Παράδειγμα οπαδιλικιού είναι οι ξέφρενοι πανηγυρισμοί του διοικητικού παράγοντα Αχιλλέα Μπέου μέσα στη βροχή μετά από μια νίκη του Πανιωνίου επί του Πρέσβη ή οι δηλώσεις του προπονητή του μΠΑΟΚ Φερνάντο Σάντος, ότι ορθώς ο αμυντικός της ομάδας του Πάμπλο Γκαρσία γρονθοκόπησε εκτός φάσης τον Ντιόγκο του Ολυμπιακού, «αφού ο τελευταίος τον είχε προκαλέσει».

Το οπαδιλίκι είναι καταδικασμένο στην συνείδηση των υγιών φιλάθλων, ωστόσο εντυπωσιάζει τους ευκολόπιστους οπαδούς και αποφέρει (βραχυπρόθεσμη έστω) ανανέωση της εμπιστοσύνης τους, μέχρι το επόμενο στραβοπάτημα της ομάδας, οπότε το κράξιμο γίνεται χοντρότερο.

Το λήμμα σχεδόν απαράλλαχτα συντάσσεται με το ρήμα «πωλώ».

Συνώνυμο: βασιλικότερος του Βασιλέως

Τσικό, στην καθιερωμένη σημασία της λέξης, είναι το παιδικό τμήμα μας ποδοσφαιρικής ομάδας (βλ. εδώ τον ορισμό του Τριανταφυλλίδη).

Στην έκφραση «παίζω με τα τσικό» αποκτά μεταφορικώς μια υποτιμητική σημασία. Σημαίνει δραστηριοποιούμαι σε περιβάλλον χαμηλών προσδοκιών, ασήμαντου ανταγωνισμού, που δεν μου αρμόζει, που δεν προάγει την προκοπή μου. Ένα περιβάλλον που με κάνει να μένω στάσιμος, αν όχι να χειροτερεύω με την πάροδο του χρόνου.

Ο όρος αναφέρεται σε ποδοσφαιριστή, του οποίου το πλήρες όνομα είναι Antônio Augusto Ribeiro Reis Junio, ή απλά Ζουνίνιο Περναμπουκάνο. Το όνομα του χρησιμοποιείται όπως παλιότερα του Πελέ ή του Μαραντόνα. Δηλαδή ποιος είσαι ρε μεγάλε; Ο ζουνίνιο; Ο οποίος Ζουνίνιο έχει μετατρέψει τα χτυπήματα φάουλ σε χτυπήματα πέναλτι. Το έχει το παλουκάρι. Επίσης όπως όλοι οι Βραζιλιάνοι είναι θρήσκοι, έτσι και αυτός προτού χτυπήσει τα φάουλ πέναλτι, φιλάει την μπάλα, κάνει το σταυρό του, και εκτελεί.

Η σλανγκιά χρησιμοποιείται από γνώστες του σπορ, αλλά το ωραίο είναι ότι χρησιμοποιείται και σαν έκφραση για να χαρακτηρίσει κάποιον ως γαμαωδέρνουλα σε όλους τους τομείς. Όπως παλιότερα ο Λοσάντα (στη μπάντα στη μπάντα, περνάει ο Λοσάντα, ένα πράμα). Σε αυτό συντελεί το κωμικό της λέξης. Για την ιστορία, το όνομα φανερώνει καταγωγή από το Περναμπούκο, επαρχία της Βραζιλίας.

Αστεϊσμός φιλάθλων που σημαίνει καθ' όλα.

Παραπέμπει στον καθόρλα συμπαθή πορδοσφαιριστή της Villareal Santi Cazorla.