Tagged definitions (9756)
Showing 2131-2140 from 9756

Λέγεται αλλιώς ο μποντιμπιλντεράς, επειδή το σώμα του είναι αποτέλεσμα χτισίματος (δηλαδή body building).

Συνώνυμα: μποντέος, σφίχτης, σφίχτερμαν, πρησμένος, σβάρτσος.

Μυθικό ον, το οποίο με τη μορφή που το ξέρουμε σήμερα κυκλοφορεί στους δρόμους των ελληνικών πόλεων από τη δεκαετία του 80. Εικάζεται ότι είναι πρώτος ξάδερφος του Μπάμπη του Σουγιά και σίγουρα χρησιμοποιούν τον ίδιο στυλίστα. Φίλοι του είναι ο Κώστας ο Γκοτζίλας, ο Νίκος ο Πεταλούδας και άλλα εκλεκτά μέλη της κενωνίας.

Ο Πέτρος ο Μπαλτάς στυλιστικά έχει μείνει σε μία κακή στιγμή της δεκαετίας του 80 (όχι ότι υπήρχαν και πολλές καλές για όποιον θυμάται) και πιστεύει πολύ στα εξής είδη ένδυσης / υπόδησης: Κολλητό τζην τύπου «σωλήνα» απαραιτήτως μία πιθαμή πιο κοντό από το κανονικό, άσπρη μπουρνουζέ κάλτσα, κοντό σταράκι με τα κορδόνια πιασμένα γύρω απ' τον αστράγαλο και α-πα-ραι-τή-τως φλάινγκ τζάκετ ΜΕΣΑ από το ήδη στενό τζην. Υποθέτω ότι μέσα από το φλάινγκ παίζει απλό άσπρο T-shirt.

Ο Πέτρος ο Μπαλτάς είναι χουλιγκάνος εκ πεποιθήσεως και έχει προσχωρήσει εδώ και χρόνια στο δόγμα «και τα μυαλά στα κάγκελα». Δεν το πολυσκέφτεται, αλλά και να το σκεφτεί δεν θα καταλήξει κάπου αλλού διότι αφ' ενός όλοι του οι γνωστοί είναι του ιδίου δόγματος και αφ' ετέρου η έντονη σκέψη τον βάζει σε endless loops από τα οποία αδυνατεί να ξεφύγει, οπότε γιατί να το κουράσει το πράγμα;

Με την πάροδο του χρόνου, ο Πέτρος ο Μπαλτάς (όπως και οι υπόλοιποι της παρέας) αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα μίας ευρύτερης ομάδας και το όνομά του περιγράφει όλα τα μέλη της.

Χάρις στην πρωτοποριακή έρευνα πεδίου των Α.Μ.Α.Ν., υπάρχει ευτυχώς βιντεακό υλικό το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κοινωνιολογική και ανθρωπολογική εξέταση του φαινομένου από τους επιστήμονες του μέλλοντος. Το σχετικό υλικό παρατίθεται εδώ ώστε να αυξηθούν οι πιθανότητες διάσωσής του.

Αυτός που δεν έχει πιει. Τόπος διαμονής, αλλά πιθανόν και κατάσταση.

Ομάδα της Ηλιούπολης (ερασιτεχνικό).

Χρησιμοποιείται για να περιγράψει μία συνάθροιση από γυναίκες γαρίδες και να επιτρέψει στους άντρες τις παρέας να συνεννοηθούν, ώστε να μην καταλάβουν τίποτα.

Η σύνδεση μεταξύ γαρίδας και Χαραυγιακού έχει γίνει, λόγω του ότι στην περιοχή Χαραυγή του Πειραιά, ως γνωστόν, υπάρχουν πολλά γαριδάδικα.

Είμαι άσχημος εμφανισιακά ή αλλιώς είμαι μπάζο. Προέρχεται από το ουσιαστικό μπάζο. Χρησιμοποιείται στο τρίτο πρόσωπο δηλώνοντας ότι ένα πρόσωπο είναι άσχημο.

Σχιστομάτης, κατα συνεκδοχή ο Κινέζος ή ασιάτης.

Ο εύστοχος παίκτης στα μπάσκετ.

Ειδικότερα, ο εύστοχος στα τρίποντα.

Οπαδός της μουσικής gothic, που αποτελεί παρακλάδι της post-punk. Το θηλυκό είναι: η γκοθού.

Πρόκειται για άτομο με πολύ μεγάλη θλίψη: η ζωή του είναι χάλια και όλα του φαίνονται κατάμαυρα. Αν αυτό σας θυμίζει τα σύγχρονα emo, σκεφτήκατε πολύ σωστά! Βέβαια στο γκόθικ γράφανε και κανένα κομμάτι της προκοπής (αν και πεθαμενατζίδικο) που και που, ενώ στο emo, άστα να πάνε...

Η ανωτέρω μελαγχολική/ρομαντική θεώρηση της ζωής δημιουργεί ένα θέμα: σε αντίθεση με την ζοφερή π.χ. Γερμανία, όπου και ξεκινήσαν όλα αυτά , εδώ στην Ελλάδα έχουμε πολύ ήλιο για τέτοιες στεναχώριες. Ο γοτθικός ρυθμός δεν ευδοκίμησε ποτέ στα μέρη μας, γεγονός που κάνει τον Έλληνα γκοθά να μοιάζει με ψάρι έξω απ' το νερό... Θα αυτοκτονούσε σίγουρα, αν δεν ήξερε κατά βάθος ότι όλη αυτή η μελαγχολία είναι θέμα μόστρας και μόνο.

Στα πιο πιπεράτα ζητήματα, οι γκοθούδες διατυμπανίζουν την σεξουαλική τους απελευθέρωση, ενώ επίσης είναι οι μόνες που εκτιμούν τον αβυσσαλέο ερωτισμό που αποπνέουν οι σουβλεροί κυνόδοντες. Έχοντας φετίχ με τον κόμη Δράκουλα, τους αρέσει να δαγκώνουν τα θύματα/εραστές τους, να τις δαγκώνουν αυτοί, ή εν πάσει περιπτώσει να κάνουν αλλαξοδοντιές. Πάντως οι γκοθούδες, αν δεν τους κάτσει κανένας μάτσο βαμπίρίκουλας, εκτιμούν πολύ το ανδρόγυνο λουκ στους άνδρες (κι άλλη ομοιότητα με το emo).

Ενδυματολογικές προτιμήσεις: μαύρα ρούχα συνδυασμένο με άσπρο (του θανατά) μέικ απ. Πολύ παίζουν και τα ρούχα από πολυέστερ, που θυμίζουν S/M καταστάσεις (η αχαλίνωτη σεξουαλικότητα που λέγαμε). Άλλη προτίμηση είναι επίσημο κουστούμι για τους γκοθάδες και νυφικό για τις γκοθούδες, γιατί κάπου ακούσανε ότι αν τα τινάξουνε, με αυτά τα ρούχα θα τους θάψουνε (άμωμοι οι εν οδώ, αλληλούια).

Όσον αφορά το ποτό, ο σωστός γκοθάς πίνει οτιδήποτε μοιάζει με αίμα: μαυροδάφνη, κόκκινο κρασί, στην ανάγκη και βυσσινάδα...

Λοιπά κολλήματα: διακοσμητικοί σταυροί, δισκοπότηρα, νεκροκεφαλές κτλ, ρομαντική λογοτεχνία του 19ου αιώνα, ταινίες τρόμου, επισκέψεις/φωτογραφήσεις στα νεκροταφεία (κατά προτίμηση τη νύχτα και με πανσέληνο).

Υφίσταται κατηγορία τις αθρώπων, οίτινες διατείνονται πως ακούνε μουζικήν αποκαλουμένην black metal. Επιπροσθέτως, ισχυρίζονται ούτοι πως η ποικιλία του εν λόγω είδους μουζικής δύναται εξαντλήσειν τας προσδοκίας οιουδήποτε νορμάλ ακροατού. Ερωτώμενοι, ουν, εις ποίον είδος μουζικής εντρυφούν, αποκρίνονται κατά κανόναν «μόνο μπλακ».
Γενίκευσις της απαντήσεως ταύτης δια τελείας επαγωγής οδηγεί εις την χρήσιν αυτής προς αποτύπωσιν της πλήρους ικανοποιήσεως και επιδοκιμασίας, της καύλας εις την τελικήν, βρε αδερφέ.
Καθώς το συγκεκριμένον είδος μουζικής θεωρείται ευρέως, και ουχί αδίκως, κάφρικον, ευκταίον εστί όπως η φράσις ταύτη μη χρησιμοποιήται δια τον χαρακτηρισμόν επιτυχημένης τεϊοποσίας, μετά βουτημάτων ή άνευ.
Ένεκα της μονομανίας δηλουμένης εκ της φράσεως τούτης, η χρήσις επεκτείνεται ομαλώς εις άνδρες επιφανείς τε και διακρινόμενους δια την προσήλωσίν των εις τον επιδιωκόμενον στόχον.

Τιμητικός τίτλος ο οποίος, σε κάποια στιγμή της ζωής του, αποδίδεται σε κάθε άρρενα Έλληνα πολίτη.

Δεν είναι, βεβαίως, δυνατόν να μπορέσουμε όλοι να αναρριχηθούμε στα ύπατα αξιώματα - π.χ. πρόεδρος της Δημοκρατίας, πρόεδρος του Αρείου Πάγου, πρόεδρος Δ.Σ., πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων, πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Αγουλινίτσας, πρόεδρος του Α.Ο. Κωλοπετεινίτσας κ.ο.κ. Θεωρούμε όμως ότι η πρωτοκαθεδρία - σε κάτι, ό,τι νάναι - είναι αναφαίρετο δικαίωμά μας και την διεκδικούμε σταθερά μέχρι νά 'ρθει η στιγμή που οι συμπολίτες μας, με ένα μείγμα σεβασμού, τρυφερότητας και ειρωνείας, θα απονείμουν και σε μας τον τίτλο του προέδρου.

Τον τίτλο του προέδρου δικαιούται:

• ισοβίως, όποιος έχει εκλεγεί έστω και μια φορά, κάποτε, σε οποιοδήποτε αιρετό αξίωμα - π.χ. αναπληρωματικό μέλος της Επιτροπής Εκδρομών του Ορειβατικού Συλλόγου Κάτω Αχλάδας το 1985. Για δυο μήνες. Επειδή μετά τον έπιασε η μέση του. (Παράδειγμα 1)
• ο διαχειριστής της πολυκατοικίας (Παρ.2)
• ο μεγαλύτερος σε ηλικία ή παλαιότερος σε οποιαδήποτε σύναξη - π.χ. στον θάλαμο στο στρατό, όπως λέει ο linc751979, αλλά και στο έτος στο πανεπιστήμιο, στο λεωφορείο στην εκδρομή στον Άγιο Γιάννη το Ρώσσο κ.λ.π. (Παρ.3)
• ο ιδιοκτήτης και οδηγός του μοναδικού αυτοκινήτου της παρέας. Εναλλακτικά, αυτός που κερνάει. (Παρ.4)
• ο οικοδεσπότης, ειδικά όταν είναι και εορτάζων ή/και τραπεζώνει το σόι. (Παρ.5)
• ο καινούργιος πατέρας αγοριού. (Παρ. 6)
• ο αναγνωρισμένος ως πρώτος ταβλαδόρος στο καφενείο (Παρ.7)
• ο νιούμπης ταβλαδόρος που επιτέλους κατάφερε να πάρει παρτίδα. (Παρ.8)
• αυτός που έχει αναλάβει να ψήσει το αρνί (Παρ.9)

• ο πρώτος στην ουρά, π.χ. σε τράπεζα ή σε μποτιλιάρισμα, ειδικά όταν δεν κινείται με την δέουσα ταχύτητα (Παρ.10)

  και πολλοί άλλοι. Η έρευνα δείχνει ότι, στην κλητική, το «πρόεδρε» υπολείπεται βέβαια αρκετά από το 'μαλάκα' ως η προσφιλέστερη προσφώνηση των Ελλήνων αλλά είναι μάλλον πολύ μπροστά από άλλα όπως τα «αρχηγέ», «μεγάλε», «ψηλέ», «μάστορα», «δικέ μου», ή «γιατρέ μου».