Tagged definitions (9769)
Showing 91-100 from 9769

Αυτός που κάνει αργά μια δουλειά, ο χασομέρης, στην ποικιλία της Σαλαμίνας.

Ο προσεκτικός, ο τελειομανής, ο νοικοκύρης και με αρνητική σημασία ο ψείρας, ο υπερβολικά τελειομανής, από την τουρκική λέξη titiz. (Δες).

Η λεσβία στα καλιαρντά από το γκουνιότα. Είναι επίσης εμβληματική περιοδική έκδοση.

Από το αγγλικό cyber-dyke, σημαίνει τη λεσβία, η οποία έχει έντονη δραστηριότητα στο διαδίκτυο, ως ίνφλουενσερ, ΛΟΑΤΚΙ ακτιβίστρια και trend-setter ή και ως δραστήρια σε online-dating. Για την ετυμολογία της λέξης dyke δες εδώ.

Παλαιακός χαρακτηρισμός για λεσβία με στερεοτυπικά αρρενωπά χαρακτηριστικά, τύπου νταλίκα ή μπουτς, λαχαναγορίτης, νταλικιέρης κ.τ.ό., ενώ από τον 21ο αιώνα η αντίληψη αυτή έχει δώσει τη θέση της στην αναζήτηση πιο εναλλακτικών προς τους αμιγείς πατριαρχικούς ρόλους και εναλλασσόμενων επιτελέσεων με μεγαλύτερη αμοιβαιότητα.

Φαντασίωση παραδοσιακών (traditional στα αγγλικά, τραντ στα κομμέ) για μια γυναίκα η οποία θα τηρεί τα κλασικά πατριαρχικά στερεότυπα, ήτοι να κάνει οικιακές δουλειές, να έχει σεμνή εμφάνιση, να είναι χαμηλοβλεπούσα ή κατ' ελπήδα χαμηλοβλεπούτσα στη λογική reject modernity- embrace tradition. Χρησιμοποιείται στους ιδεολογικούς πολέμους των συντηρητικών ενάντια στη woke κουλτούρα. Από το αγγλικό trad wife. Χρησιμοποιείται και ως αυτοπροσδιορισμός από γυναίκες pick me με εσωτερικευμένη πατριαρχία, οι οποίες προβάλλουν τον παραδοσιακό τους ρόλο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ώστε να προτιμηθούν αυτές και οι αξίες τους.

Ο παραδοσιακός και συντηρητικός εκ του αγγλικού traditional. Χρησιμοποιείται πολύ στα διαδικτυακά μιμίδια ως αντίθετο αυτών που ανήκουν στη woke κουλτούρα.

Το άτομο που μένει μόνο του, δηλαδή δεν έχει γάμο ή συγκατοίκηση, αλλά είναι ανοικτό σε πολλαπλές ερωτικές σχέσεις και σε πολυσυντροφικότητα. Εκ του solo polyamorous.

Θα μπορούσε να σημαίνει η έλλειψη προθυμίας, η έλλειψη ζήλου ή οτιδήποτε άλλο χαρακτηρίζει έναν κανονικό και υγιή Δημόσιο Υπάλληλο και που τον προφυλάσσει από την αγχωτική και πιεστική εργασία. Tα τελευταία χρόνια συναντούμε την απροθυμία και στον Ιδιωτικό Τομέα και μάλιστα σε μεγάλους αριθμούς εργαζόμενων. Πολλοί πιστεύουν ότι μεταδίδεται σαν ιός μεταδιδόμενος με επαφή, από σταγονίδια αλλά και με αερομεταφορά. Έχει παρατηρηθεί ότι η παραμονή σε χώρους με απρόθυμους Δ.Υ. με την χρήση μάσκας τύπου FFP2 ή υψηλότερης προστασίας, μπορεί να προσφέρει ικανοποιητική προστασία από τη λοίμωξη της απροθυμίας. Αντιικά, μονοκλωνικά κ.α. φάρμακα δεν φαίνεται να προσφέρουν ίαση ούτε προστασία σε περίπτωση μόλυνσης. Παρότι φαίνεται ως παθογένεια του Δημοσίου κάθε άλλο παρά παθογένεια είναι αφού προστατεύει από πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν. Ορθά στο κατά Ματθαίο ευαγγέλιο και δε στην παράγραφο 9.35 μνημονεύτηκε δια μελλοντική χρήση από τους δημόσιους λειτουργούς. Σε κάθε περίπτωση η απροθυμία Δ.Υ. δεν αποτελεί χαρακτηρισμό των ανθρώπων που εργάζονται στο Δημόσιο και κακώς έχει θεωρηθεί ως ιδιότητα των λειτουργών του Δημοσίου τομέα. Πρόκειται περί πλάνης της μνημονιακής εποχής και ιδιαίτερα των οπαδών της σοϊμπλεκουλτούρας.

Σύμφωνα με έγκυρα άρθρα, τόσο στον έντυπο αλλά και στον ψηφιακό τύπο, σημαίνει χαϊδεμένο και καλομαθημένο παιδί, βουτυρόπαιδο, βουτυρομπεμπές, λελές, χλεχλές, φλούφλης, λούλης, λάκης ή και λαλάκης. Όλα τα παραπάνω αποτελούσαν επώνυμα ή χαρακτηριστικά ή ακόμα και χαϊδευτικά ονόματα που δινόντουσαν σε πρόσωπα τα οποία δεν ήταν σύμφωνα με την χαρακτηριστική μαγκιά της μεταπολεμικής Ελλάδας. Η φτώχια και το αντρικό φιλότιμο της ανεκτίμητης αθηναϊκής και όχι μόνο, χαμηλής ή ακόμα και ανύπαρκτης, ταξικής κατάταξης της φιλόδοξης αυτής κοινωνικής τάξης, Τῷ καιρῷ εκείνω, έδινε θάρρος, δύναμη και θέληση για ζωή και αγώνα σε αυτούς που δεν αποκαλούνταν ως “Ντιντής” στην τοπική κοινωνία. Ο χαρακτηρισμός δηλαδή ενός άνδρα ως Ντιντής, δεν μείωνε τον ανδρισμό ενός ατόμου που του αποδιδόταν, αντίθετα αύξανε την αξία του ατόμου σε μέτρα και σταθμά της τότε μικρό- κοινωνίας εφόσον δεν του αποδιδόταν. Από τα τέλη της δεκαετίας του 80 και μετά, τα στάνταρ των ανδρών άλλαξαν. Τα διάτρητα αμάνικα μπλουζάκια που αγαπήθηκαν στις αριστουργηματικές ταινίες τύπου «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα», οι στάμπες OUZO POWER και η παρανοϊκή λατρεία για τους Duran-Duran, άλλαξαν μια για πάντα την ελληνική κοινωνία. Μάγκας, ωραίος δεν ήταν πια ο μη Ντιντής αλλά αυτός που είχε διπλό Sony κασετόφωνο με hits της εποχής. Ο Ντιντής λοιπόν σταμάτησε να υπάρχει ως χαρακτηρισμός ταξικής διαφοροποίησης και μοιραία μετενσαρκώθηκε στον gay της εποχής, εντελώς λανθασμένα και άδικα αφού καταναλώθηκε από την ομοφοβική μανία των σύγχρονων ρατσιστών.
Είναι εξαιρετικά χρήσιμο και αυτονόητα απαιτητό, να αναγεννηθεί ο όρος Ντιντής και να αποκατασταθεί η γνησιότητα και η αυθεντικότητα του χαρακτηρισμού.