Tagged definitions (9763)
Showing 8161-8170 from 9763

Αυτός που κλείνεται μέσα στο σπίτι και δε βγαίνει έξω απο αυτό. Ο βαριεστημένος για έξοδο, εκδρομή κλπ.

Χρησιμοποιείται αποκλειστικά στην περιοχή του Βοΐου Κοζάνης.
Ετυμολογία: Οι απόγονοι της ιστορικής οικογένειας Παπαζώλη ντρεπόταν να κυκλοφορήσουν στην πόλη μετά την ήττα των Ορλωφικών, στην οποία είχε συντελέσει ο ίδιος ο Παπαζώλης (ο οποίος και καταγόταν από τη Σιάτιστα της Κοζάνης).

1. Όργανο αυνανισμού που συνίσταται σε έναν δονητή προσκολλημένο σε μια φουσκωτή μπάλα εκγύμνασης με δυο πλαστικά χερούλια. Λειτουργεί μέσω της εκούσιας αναπήδησης του υποκειμένου.

2. Το μαλακιστήρι.

Ο ηλιθιοηλίθιος.

1. Ως επίθετικός προσδιορισμός: ο άχρηστος.
2. Ο τόσο ασήμαντος που δεν αξίζει να ζει ή να γινεται λόγος γι' αυτον.
3. Ως επιφώνημα: άντε γαμήσου!

Από το cult (θρησκεία, αίρεση). Είναι κάτι (συνήθως καλλιτεχνικό δημιούργημα) που έχει δημιουργήσει φανατικούς οπαδούς.

Συνήθως αυτό το κάτι δεν κατάφερε να κάνει μεγάλη επιτυχία στο ευρύ κοινό, ή δεν κατάφερε να ολοκληρωθεί, αλλά όσο περιορισμένο αντίκτυπο είχε, τόσο φανατικοί είναι οι θαυμαστές του μερικά χρόνια μετά.

1. Ηλίθιος, βλάκας, τρόμπας.
2. Ο φαφλατάς, ο κλασομπανιέρας. Με την ίδια σημασία και ως σύνθετο: παπαρολόγος.

Ο χωριάτης, ο επαρχιώτης. Μεταφορικά εννοεί τον άξεστο, τον αγενή, ή αυτόν που μιλάει με το νjι και με το λjι.

1. Ο τρελάρας.
2. Ο ηλίθιος.
3. Σε επιρρηματική χρήση (οπότε και προφέρεται μακρόσυρτα): τέλεια, γαμάτα, και γαμώ.

Ο βλάκας, ηλίθιος κλπ. Κυρίως τη δεκαετία του '80.

Προήλθε απο τα Ποντιακά ανέκδοτα, τα οποία ήταν ξενόφερτα, και αναφέροταν σε διάφορους λαούς (πχ. τα Γαλλικά ανέκδοτα λένε για τους Βέλγους οτι κάνουν όλο λακαμίες).

Όταν τέτοια ανέκδοτα ήρθαν στην Ελλάδα, για να είναι μέσα στα πράγματα, έπρεπε να αντικαταστήσουμε τα ονόματα με κάτι σχετικό, και βρήκαμε τους Πόντιους. Αποτέλεσμα, να φαίνονται ηλίθιοι.

Ο χαζός-τρελός, ο γκάου, ο φευγάτος.

Πιθανότατα είναι σύντμηση του τσαζλός, το οποίο πιθανόν προέρχεται απο το τζους (φεύγω).