Tagged definitions (1455)
Showing 921-930 from 1455

Χαρακτηρισμός για δύο διαφορετικές κατηγορίες ανθρώπων.

• Ο άνθρωπος κλειδί. Ο κατάλληλος άνθρωπος για να λύσει απορίες (που ξέρει πολλά), ή ο σημαντικός, αυτός που έχει τα κονέ, και καταφέρνει τα πάντα
• Ο καρακατατσιγκούνης. Αυτός που χρειάζεται κλειδί για να ανοίξει και να του πάρεις και ένα ευρώ.

Βασικός ορισμός υπάρχει και στο γαλλικό.

Τρόπος χτυπήματος στο μπιλιάρδο όπου ο αθλητής σηκώνει τη στέκα σχεδόν κάθετα έτσι ώστε χτυπώντας τη μπάλα αυτή να διανύσει μια πολύ κλειστή παραβολική τροχιά (κάνοντας σχεδόν στροφή U). Αν ο παίχτης είναι άσχετος συνήθως συνοδεύεται και από σκίσιμο τσόχας...

Παραλλαγή του είναι και ο φαλτσοπικές, όπου η στέκα σηκώνεται αρκετά αλλά όχι κάθετα με αποτέλεσμα η μπάλα να διανύσει μια ελαφριά καμπυλωτή τροχιά.

Απαραίτητο εργαλείο, για κάθε μάστορα που σέβεται τον εαυτό του. Για τους μικρότερους, να πούμε ότι το αλφάδι είναι ένα απλό όργανο που σου δείχνει αν κάτι είναι ίσιο, ή ευθυγραμμισμένο, με την βοήθεια υγρού. Βέβαια τα καινούρια τρέντι αλφάδια χρησιμοποιούν λέϊζερ.

Αλφάδι ονομάστηκε, μάλλον από το αρχαίο αιγυπτιακό αλφάδι, το οποίο ήταν ένα ξύλινο ισοσκελές «Α», που από την κορυφή του κρέμονταν μία κλωστή με ένα βαρίδι. Το οριζόντιο ξυλαράκι, είχε ένα σημάδι στη μέση ακριβώς, όπου ήταν και το σημείο αλφαδιάσματος. Με αυτόν τον τρόπο λέγεται ότι οι Αιγύπτιοι αλφάδιαζαν κάθε πέτρα που έβαζαν στις πυραμίδες.

Η λέξη πέραν συμβολισμών (αναρχία, μασονία) και μαστορικής ευθυγράμμισης, περιγράφει και καταστάσεις που είναι αρμονικές, που μας κάθονται καλά, που είναι ευθυγραμμισμένες με τα γούστα μας, ή καταστάσεις μεγάλου πιώματος.

Η βουλή των εξουσιαστικών σκυλιών.

Μέσα στη Βουλή, άνθρωποι οι οποίοι έχουν πάρει την ψήφο του έλληνα πολίτη ώστε να τον εκπροσωπούν επάξια, εκμεταλλεύονται τη δύναμη τους για να εκπροσωπήσουν τα δικά τους και μόνο συμφέροντα.

Συχνά το κάνουν με πάθος εξ' ου και οι κοινωνικές αδικίες, ο προσωπικός πλουτισμός των λίγων σε βάρος των πολλών και τέλος η κατάρρευση του κοινωνικοπολιτικού μας συστήματος η οποία οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον σύγχρονο μεσαίωνα.

Λάθος προφορικού λόγου, που τείνει να περάσει στην μοντέρνα ελληνική, όπως η αττική σύνταξη για τους αρχαίους ένα πράμα.

Αυτή η γραμματική μορφή νιντζοδιαλέκτου, λόγω τηλεόρασης και συνεντεύξεων αγανακτισμένων νίντζα στις λαϊκές, πέρασε ξανά στο πανελλήνιο. Και το λέω αυτό (το ξανά) διότι αυτού του είδους το λάθος, σαν παραφορά του λόγου ακούγονταν εξ' από ανέκαθεν από κόσμο, που λόγω της ανέχειας δεν είχε την ευκαιρία να τελειώνει το δημοτικό.

Οι νίντζα λοιπόν, δυσκολεύονται να κατανοήσουν την θηλυκή κατάληξη στο α' πληθυντικό αρσενικών, και με μία περίτεχνη νιντζοκίνηση βάζουν την «σωστή» κατάληξη. Η αλήθεια είναι ότι αυτός ο τύπος είναι αρκετά εύηχος, και εύθυμος (π.χ. το πούστηδοι χρησιμοποιείται από πολύ κόσμο και σαν αστεϊσμός, αλλά και γενικότερα ο λανθάνων αυτός τύπος χρησιμοποιείται κατά κόρον και από τους νέους, όπως φαίνεται στα παραδείγματα).

Άλλο αγαπημένο νιντζολάθος (παρόμοιο με του λήμματος), είναι η ακόλουθη σύνταξη: στους τσιγγάνοι, στους γύφτοι, στους μαύροι, στους Αλβανοί. Σύνταξη που κρύβει και λίγη απέχθεια και ξενοφοβία, χρησιμοποιώντας ονομαστική πληθυντικού, αντί για αιτιατική.

«Πάω κάποιον καροτσάκι»: τον αναγκάζω να ακολουθήσει τον ρυθμό μου.

Η έκφραση χρησιμοποιείται πρωτίστως στο οδήγημα, όταν έχεις μπροστά σου κάποιο όχημα που πάει αργά και το οποίο είναι αδύνατο να προσπεράσεις, άρα σου επιβάλλει την ταχύτητά του και είναι σα να σε σέρνει πίσω του, σα να είσαι (σ)το καροτσάκι του.

Μπορεί όμως και να είναι θετικό, δηλ. το προπορευόμενο όχημα να σε βγάλει από μια δύσκολη θέση, αν εκμεταλλευτείς το γεγονός ότι σε καλύπτει.

Πέρα από το οδήγημα, μεταφορικά σημαίνει ότι κάνω κάποιον ό,τι θέλω, τον κατευθύνω όπως εγώ νομίζω.

Ο σεισμός που προκαλεί η νότα Φα του γιγάντιου μουσικού πιάνου, στο οποίο έχουν πρόσβαση μόνο ορισμένοι «εκλεκτοί».

Στα σύγχρονα χρόνια, ο φασεισμός έχει παρατηρηθεί σε χώρες όπως η Ελλάδα, Ιταλία, Κίνα κ.α. - χώρες που τυχαίνει να βρίσκονται στα όρια ή έστω αρκετά κοντά στις Τechτονικές πλάκες. Το σύνθημα «Δεν θα περάσει ο φασεισμός» έχει βγει από το στόμα οπισθοδρομικών ανθρώπων, οι οποίοι αδυνατούν να κατανοήσουν αυτό το φυσικομουσικό φαινόμενο, με αποτέλεσμα να το δαιμονοποιούν, καθώς στο μυαλό τους κυριαρχεί η αντίληψη πως η νότα Φα, είναι η αρχή του κακού. Η έλλειψη μόρφωσης και κουλτούρας, οδηγάει σε αυτά τα αποτελέσματα.

Σύμφωνα με τους ίδιους όμως... Η εξήγησή τους γίνεται με την βοήθεια της «εξαφανισμένης» νότας Δα!!! Πηγή όλων των κακών, είναι η μουσική έκφραση της Φα- Σολ- Λα - Δας, όπου εκεί oφείλονται οι δονήσεις.

Σύμφωνα με τους σεισμολόγους, η προσεισμική δραστηριότητα μπορεί να «ανιχνευτεί» με διάφορες μεθόδους. Η έκλυση των αερίων μαζί με σεισμούς μικρού μεγέθους είναι ένα σημαντικό βοήθημα.

Όμως, οι αντιφασείστες, παίρνοντας υπόψην μόνο ότι τους συμφέρει, ρίχνουν το φταίξιμο στη νότα Φα!!! Και ο συλλογισμός τους;;; Φα -Σολ -Λα -Δα + αέρια = Φασεισμός! Η αγραμματοσύνη, δυστυχώς, οδηγεί σε αυτή την ανόητη παρανόηση.

Συσκευή η οποία μετράει το κέρατο που έχει φάει κάποιος.

Ποστάλια λέγονται τα επιβατηγά «πλοία της γραμμής» που εκτελούν στάνταρ δρομολόγια.

Εκ του ιταλικού «postale», που στην κυριολεξία σημαίνει ταχυδρομικό. Στα ιταλικά πέρασε και σαν ουσιαστικό με την έννοια του ταχυδρομικού τρένου ή πλοίου (zingarelli), στα δε ελληνικά περιγράφει το πλοίο της γραμμής, το οποίο παλαιότερα αποτελούσε τον μοναδικό μέσο μεταφοράς προμηθειών, εμπορευμάτων και επιβατών προς τα νησιά. Στην Ελλάδα βέβαια, και ιδίως στα πολύ μικρά και απομακρυσμένα νησιά, τα ποστάλια εξακολουθούν να παίζουν ακόμα αυτόν το ρόλο.

Η φτυσιά, το φλέγμα, το προϊόν του «χα-Φτού!», συνήθειο το οποίο ακόμα κάποιοι, κυρίως μεγάλης ηλικίας, διατηρούν. Υγιεινό, δε λέμε (δεν κάνει να καταπίνουμε το φλέγμα, ιδιαίτερα άμα είναι πυώδες, πχ από αμυγδαλίτιδα, γιατί το πύον βλάπτει μακροπρόθεσμα τα νεφρά και την καρδιά), αλλά ακόμα κι αν το κάνεις σε χαρτομάντηλο και δεν πετάς τη χλεμπόνα σου στον δρόμο μπροστά στον άλλον που περνάει (πχ επιδεικτικά-φαλλοκρατικά μπροστά σε μια γυναίκα), δεν παύει να είναι μια από τις πιο αηδιαστικές σωματικές εκκενώσεις. Λέω καλύτερα να μην περιγράψω το χρώμα και την υφή της, όλοι τα γνωρίζουμε καλά καθότι, όσο πιο πίσω πάμε στον χρόνο, τόσο θυμόμαστε τα αθηναϊκά (τουλάχιστον) πεζοδρόμια γεμάτα από δαύτες...

Η χλεμπόνα είναι αφιέρωση-στάση ζωής κάποιων που το παίζουν (ή είναι) μάγκες, αλήτρες, περιθωριακοί. Δηλώνει απόρριψη των πάντων. Και πάντως του κατεστημένου και του σαβούρα-βιβρ.

Η λέξη σημαίνει το παραγινωμένο αγγούρι (Τριανταφυλλίδης έφη), αλλά κττμγ δένει με το όλο πράμα καθότι το χλ- θυμίζει τον ήχο που κάνουμε όταν εκ βαθέων φτύνουμε...

Βλ. και χλεμπονιάρης, χλέπα, χλέμπουρας